Hiç böyle olacağını düşünmemiştim. Bende ölecektim ama, hayatta kalıp acı çekmem gerekiyormuş ve çok acı çekiyorum. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım da güneş doğuyordu, bir kargaşa içerisinde ınsanların koşuşturması onları seyrediyordum.
Elimden tutup hadi gidelim diye bir ses duydum, anbulans'sa doğru yürümeye başladık arkamı dönüp baktığımda, arabanın enkazıyla karşılaştım gözlerimi alamıyordum. Annem ve babam bir bırandanım içerisinde öylece yatıyorlardı yerde, koşup haykırmak kapatmayın üzerlerini onlar orada nefes alamazlar demek istiyordum ama, dilim tutulmuş çığlıklarımı kimse duymuyordu.
Bir süre anlamsız bakışlarla etrafa bakıyordum, bir doktor amca geldi iyi olup olmadığımı kontrol edecekmiş, artık ne anlamı varki, herşey bitmişti. Güneş doğmuştu öyle gözüküyordu aslında benim için karanlık yeni başlıyordu, herşey yeni başlıyordu.
kulaklarım kulaklarım acıyordu, olayın şokundan çıkamamıştım hastaneye doğru polisler eşliğinde yola çıktık. Hastaneye geldiğimizde, annem ve babamı arıyordum diğer anbulans'la onlarda gelmişti, inanamıyordum inanmak istemiyordum öldüklerine, götürmeyin annemi, babamı bırakın onları, nereye götürüyorsunuz. Onlar yaşıyor ölmediler diye bağırıyordum tüm hastane sesimden yankılanıyordu ama kimse duymuyordu sesimi. Gözlerimden yaşlar dökülüyordu canım açıyordu ama kimse bunu görmüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ SES ...
ActionHerşeyin bittiğini düşünenler, yanılır. Içindeki ses susmadan, hiç birşey bitmiş sayılmaz... . Aşk kalbimde kal'ın yazarı. Instegram- kalbimden_dokulen_sozler İnsan mutlu olmak için yaşar bunun için savaşlar verir, bazen çok mutlu giden hayatımız te...
