Housemates

CHAPTER 23

. C H A P T E R 23 .

Rainne's POV

"rainne,mareeee"salubong sakin ni belle at niyakap pa ako

"okay ka lang rainne?"tanong ni daniel,tumango lang ako

"nag-alala ako sayo"

"tawag nga yan ng tawag sakin kagabi,naga-alala sayo"pagkaklaro ni daniel

"belle okay lang ako"pagpapakalma ko dito

"rainne,how are you?"sabay lapit sakin ni andrew

"I'm fine"tango ko

Nakita ko namang papunta sa direksyon ko si stell.

"stell,salamat at tinulungan mo ang aking kumare"si belle na mangiyakngiyak

"okay lang yun I'd do anything for her"

"kahit ako rin naman"sabat ni andrew

"pero wala ka dun"ngumisi pa si stell

"at kung nandun ako,di ako papasok na may sugat sa braso"

"teka nga andrew!Buti nga at iniligtas ako ni stell,maka-asta ka jan!"nagulat naman si andrew sa sinabi ko

"I-I'm sorry rainne"

Tumango lang ako.

"tayo na belle"

"mauna na kayo,bibili pa ako ng yakult"

"samahan na kita belle"alok ni daniel,nagtungo na silang dalawa sa cafeteria.

Nauna akong naglakad at nasunod naman si stell.

"ginagawa mo,andun yung classroom mo"

"ihahatid kita"

"tae may paa ako uy!"

"may paa rin ako kaya ihahatid kita"

Sasagot pa sana ako nang tumunog ang cellphone ko,tawag mula kay ate mae.

[hello rainne]

[ate,kamusta?]

[ikaw ang kamusta jan,nabalitaan ko kay tanya ang nangyari sa inyo kagabi.Nag-alala kami ni mama]

[ate okay naman po kami,may nagligtas po samin]sabay tingin ko kay stell

[hay rainne,mag-iingat kayo jan,atsaka tawagan mo si mama.Nag-alala yun sayo]

[geh po]

[tawagan kita uli mamaya ha,magtatrabaho pa ako.Bye]

[bye din po]

Binaba na ni ate ang tawag,dinial ko naman si mama.Dali naman itong sumagot.

[ma]

[rainne,kamusta ka jan?Nag-alala ako nang malaman ang nangyari sa inyo kagabi]

[okay lang po ako,wala naman po akong sugat kahit ano]pagkaklaro ko sa mama ko,kasi naman ayokong mag-aalala siya

[anak mag-ingat ka jan]narinig kong sumisinghot si mama

[ma,wag na po kayong umiyak okay naman po ako.Eh naiiyak na rin ako ah]nagpapahid na ako ng mga luha ko

[eh syempre mama mo ako,nag-aalala lang naman ako lalo na't wala kami jan]

[wag ho kayong mag-alala ma,mag-iingat po ako]

Lumapit naman si stell sakin.

"pwede makausap si mama,este mama mo?"

Tumango ako at binigay ang phone sa kaniya.Ni-loudspeak ko ito

[hello po ma,este tita]napatawa ako ng mahina dun

[sino ito?]

[ako po si stell,kaibigan po ako ng anak niyo.Wag po kayong mag-alala kay rainne,andito po ako kami para protektahan siya]

[naku salamat iho,stell.Sure ka bang kaibigan ka lang ng anak ko,eh isa lang ang kaibigan na kilala ko niyan si belle.Baka naman boyfriend ka niya?]

[kung papayagan niyo po,ay este kaibigan niya po ako]

Binawi ko na kay stell ang phone,at in-off ang loudspeak

[sige na nak,bye na]

[bye po ma]

Inend na ni mama ang tawag.Napabuntong hininga na lang ako.

"miss mo na sila noh?"

Tumango lang ako

"wag kang mag-alala,makikita mo rin sila"

"salamat pala ah"

"ito naman wala na yun"pailing-iling pa ito

"di nga,salamat nga sa lahat lahat.Akala ko kasi puro ka lang patawa"

"patawa nga ako,pero kung nasa kapahamakan naman ang mga taong mahal ko,di na ako magpapatawa"nakacrossed arms pa ito

"ahwww"sabay kurot ko sa pisnge niya

"aray!"impit nitong sabi,dahil di ko namalayang nahawakan ko pala ang pasa sa may labi niya

"sorry"

"di ko yan matatanggap,dapat halikan mo to"sabay nguso

"tigil-tigilan mo ako ajero!"nauna na akong maglakad

"ulan"pasigaw nitong sabi

[don't forget to vote,comment and share.Salamat sa pagbabasa]