Five | You mean something to me.

862 70 24
                                    

Elena Jones
(Biziz)
_______________________________________

Çığlığın geldiği yöne kafamı çevirdiğimde sesin Scarlett'den çıktığını anlayıp yanına koştum.

E;Scarlett,ne oldu iyi misin?!
S;Şurada yılan gördüm,çok büyüktü!

Etrafa bakıp onu sakinleştirmek için konuştum.

E;Yok işte gitmiş,sakin ol sen.
S;Birden görünce korktum.

Scarlett'e gülümseyip yanından ayrıldım tam Daniel'in yanına dönecekken Tom konuştu.

T;Herkes buraya toplansın,hemen!

Çadırlarda olanlar da dışarıya çıkıp Tom'un etrafında toplanıp onu dinlemeye başladı.Daniel'in benim yanıma geldiğini gördüm.

T;Bugün kamptaki son günümüz ve bugün ormanı keşife çıkacağız.Daniel,sen şu tarafa geç.
D;Neden?
T;Canım öyle istedi.

Daniel,Tom'a ölümcül bakışlar atıp yanımdan uzaklaştı.

T;1 saat sonra ormanı gezmeye başlayacağız,ona göre en hızlı şekilde toparlanın.

Tom'un sözleri bitince herkes çadırlarını bozmaya başladı.
Bende çadırın içindeki ufak tefek eşyalarımı çantama doldurup çadırı bozdum ve onu da çantasına yerleştirdim.

Bir süre sonra herkes hazırdı ve Tom'un önderderliğinde ilerlemeye başlamıştık.

S;Şimdide yorulmaya başladım.
E;Of dayan biraz,o kadar da üzün sürmez zaten.
S;Umarım.

Ayakkabımın bağcığı yüzünden az kalsın düşüyordum sendeleyip durdum ve yere eğildim.
Bağcıklarımı bağlamam bittiğinde kafamı kaldırmıştım ama kimseyi göremeyince içimde bir endişe büyümeye başlıyordu.

Ah tanrım,her yer birbirine benziyor!

Resmen koskoca ormanda kaybolmuştum,harika (!)
Üzerimdeki şaşkınlığı ayıp koşmaya başladım.

Yazardan;
Tom,Elena'nın yokluğunu anladığında eliyle 'dur' işareti yapıp herkesi durdurmuştu.

T;Elena nerede Scarlett?
S;Elena burd- a değil ama nerede ki!?
T;Görnüşe göre arkadaşınız kaybolmuş,şimdi herkes gurup halinde dağılsın ve Elena'yı aramaya koyulsun!

Herkes gurup halinde dağılıp Elena'yı aramaya başlamıştı fakat Tom tek başına arıyordu.
Bulanık görmesinden gözlerinin dolduğunu anlamıştı Tom.
'Ya ona birşey olursa?' bunu düşünmek bile kahır ediyordu onu,ona aşık olup olmadığından emin değildi ama yinede korkuyordu,hemde çok...

T;Elena!

Her taşın altına bakıyordu Tom ama bir türlü Elena'yı ya da ona ait bir şeyi bulamıyordu.
Ağlaması git gide artıyordu ama ne kadar ağlasada göz yaşlarını o kadar siliyordu.

Neredeyse tüm ormanı gezmişti Tom ama yoktu ne Elena ne de ona ait bir iz.

Adeta toz olmuştu ama Tom'un vazgeçmeye niyeti yoktu,Elena'yı bulmadan bu ormandan çıkmayacaktı.

Neredeyse akşam olmuştu,hava yavaş yavaş serinliyordu,Tom kızaran burnunu ısıtmak için kolunu kullanıp yürümeye devam etmişti.
Elena'yı aramayı dememişti fakat telefon çekmiyordu.

Telefon'un ışığını açıp aramaya kaldığı yerden devam etti.

Bir süre sonra ağaç altında baygın olan Elena'yı bulmuştu Tom.

T;Elena?!

Koşarak yanına gittiğinde Elena'nın yüzüne gelen saçları kulağının arkasına sıkıştırıp kucağına alıp ormanda ilerlemeye başlar.

Biraz ilerledikten sonra karşıda duran ışığı yanık bir kulübe bulur.Kapıya sert bir tekme atıp içeriye girince Elena'yı yatağa bırakıp kapıyı kapatır.

Tom,Elena'nın yanına dönünce yüzünü avuçlarının arasına alıp ayıltmaya çalışır.

T;Hadi uyan Elena!

Ama Elena gözlerini açmıyordu,tek yaşam belirtisi nefes alıp vermesiydi.
Tom,gözlerini etrafta gezdirip masaya ilerler ve şişedeki suyu eline döküp Elena'nın yüzüne hafifce vurmaya başlar.

Elena,gözlerini yavaşça açmaya başlayınca Tom derin bir nefes alır.

T;İyi misin?
E;S-su...

Tom,hızlı bir şekilde masadaki şişeyi alıp Elena'ya su içirir ve ardından şişeyi bir kenara atar.

T;Çok korktum Elena,çok korktum...
Diyip Elena'ya sımsıkı sarılır.

Elena,olayın şokunda olsa da ellerini yavaşca aldırıp sarılmaya karşılık verir.

T;Sen uzan ben sana yiyecek bir şeyler hazırlayayım.

Elena,kafasını aşağı yukarı sallayınca Tom kulübedeki ufak mutfakta bir şeyler hazırlamaya başlar.

...

Elena, yemeğini yedikten sonra telefonundan Scarlett'i aramaya çalışır fakat telefon çekmez.

E;Nasıl geri döneceğiz?

T;Elbet bulacaklar,sonsuza kadar burada kalacak değiliz ya.

E;Teşekkür ederim, herşey için.

T;Teşekkür etmene gerek yok, sonuçta senin sadece öğretmenin'dim değil mi, bu benim görevim.

Elena, buruk gülümsemesini suratına yerleştirip,
E;Sadece öğretmenim.

T;Şömine sönmesin, ben dışarıdaki odunlardan getireyim.
Diyip dışarıya çıkar.

E;Umarım sadece öğretmenimsindir.

Tom, elindeki dört tahta parçasını ateşe atıp yere yatak sermeye başladı.

T;Bu gece bursa kalalım, yarın gideriz.

Elena, kafasını olumlu anlamda sallayıp tekrar konuşmaya başlar.

E;Sen yerde mi uyuyacaksın?

T;Evet, senin rahat etmen için.

E;Sen yerde yatarsan rahat edemem, yani beni buraya kadar taşıdın zaten belin ağrıyordur daha da ağrımasın.

T;Ama-
E;Sorun değil gerçekten, hadi gel.

Tom yüzüne hafif bir tebessüm ekleyip yataktaki yerini alıp yan yatarak yüzünü Elena'ya döner,Elena'da aynı şekilde yapar.

E;Çok mu korktun, bana birşey olacak diye?
T;Çok korktum, benim dikkatsizliğim yüzünden öğrencime birşey olmasını kaldıramazdım.
E;Beni bulmasaydın belki de-
T;Ölmezdin Elena, çünkü senin yaşayacak güzel günlerin var.
Elena yüzünü tavana dönüp gözlerini kapar,
E;Güzel günler.

Tom sessizce,
T;Birlikte...
Der

Elena uykuya dalarken Tom adeta onun yüzünü ezberliyordu, her zerresine kadar beynine kazıyordu.
Ve bunu sebepsizce yapıyordu.
Elini, Elena'nın yüzünde gezdirirken kalbinin hızına engel olamıyordu.

T;Sana bir öğrenciye verdiğim değerden daha fazla değer veriyorum, benim için özelsin, nedensizce...

Hellolar,
Nabersiniz,
Oy ve yorum atmayi unutmayin.
Sizi seviyorum.
Vote siniri;;30

I'm Just a Teacher || Tom Felton İmagine  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin