Madalyon

247 35 79
                                    

Yazım hatam, yanlış veya eksiğim varsa şimdiden affola.

Uzun zamandır bölüm atmıyorum biliyorum hiç de içime sinmedi aslında. İçe dönük olaysız bir bölüm oldu gibi. Ama geçiş ve duyguları verme açısından çok önemli yani bence.

Benim üniversiteside son senem... Çok fazla sorumluluğum var gerçekten... Bu yüzden bölüm aralıkları için hepinizden çooookça özür diliyorum.

Açıkçası etkileşim azlığı da yazma isteğimi etkiliyor... Bu yüzden bol bol satır arası yorum bekliyorum...😍

Oy ve yorumu bana çok görmeyin, vize haftama beş kala bölüm attım. Şimdi atmazsam hiç atamam diye...

İyi okumalar 💚

_____________________________________________________

"Özür dilerim."diye fısıldadım. O ise cevap vermeden sarılmaya devam etti. Özür dilerim Severus babam geri dönünce seni ihmal ettiğim için Cedric yasını tutmaktan sizleri unuttuğum için özür dilerim diye düşündüm ama söylemedim. Muhtemelen bir gün yüzüne söylemediklerime pişman olacaktım ama ona sevgimi ve üzgünlüğümü hissettirdiğimi biliyordum. Ve evet, biliyorum hem de bunu uzun zamandır biliyorum. Severus Snape'in kaderinde kendini büyücülük dünyası için feda etmek var ama daha diğer olasılıkları bilmiyorum. Ben kaderin tanrıçasının eliyim bir yolunu bulurum diye kendimi teselli ederek Severus'a sarılmaya devam ettim. Severus ise bana sarılmaya devam ederken her zamanki tek düze sesiyle Potter çiftine "Hoşgeldiniz."dedi.
_____________________________________________________

"Unutma ki bu aşağılık dünyadasın:Kötülüğü baş tacı edip, iyiliği çılgınlık sayan dünyada

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Unutma ki bu aşağılık dünyadasın:
Kötülüğü baş tacı edip, iyiliği çılgınlık sayan dünyada."
~Macbeth, William Shakespeare

Harry James Potter.

Seçilmiş kişi.

Sağ kalan çocuk.

Tüm bu unvanları almasını sağlayan gece varını yoğunu kaybeden çocuk.

Evet varını yoğunu dedim, evet. James Potter'ın oğluna yüklü miktarda miras bıraktığını bile bile söyledim.

Çünkü insanın en büyük sermayesi sevgiymiş. Ve bu sevgi ilk olarak aileden alıp öğrendiğimiz şeymiş.

Yaşım biraz daha büyüyünce daha iyi anladım.

Harry Potter şimdi mutluydu. Anne ve babası ile tanışmış onlarla vakit geçiriyordu. Potter ailesi, bana çok minnettardı ve bana karşı sevgi doluydu. Çok iyi biliyordum ki onları diriltemesem de beni severlerdi. Çünkü sevgi böyle bir şeydi.

Uzun zamandır düşünüyorum. Harry benim gibi yetimhanede büyümemişti, akrabalarının yanındaydı ama yapayanlızdı aynı benim gibi.

Sevgisizdik ama sevgisizliği sürdürmemiştik.

A "Mudblood" of "Slytherin" IIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin