-Yedi Ölüm-

499 45 57
                                    

Uzun aradan sonra merhaba ☀️
İyi Okumalar 🐍
Bu uzun ayırılık benim yüzümden değildi bilin istiyorum. Hadi uzatmıyorum. Bölümü okuyun çok heyecanlı....💚

-YETER!

diye bağırıp ayin için diktiğim mumları söndürdüm.

Hızla kapları yıkadım. Her şeyi yok ettim. Odamdaki sessizlik büyüsünü bozdum. Yatağın kenarına oturdum. Bu aptalcaydı.

Başaramadım işte.

Duşa girdim.

Saçlarımı durularken gözlerimi açtım. Cedric Diggory tam karşımdaydı. Sadece çığlık attım.

Her şeyin bedeli vardır Andromeda. Tamamlanmamış ayinlerin bile.
_______________________________________________

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapatıp açtım. Sakince yatağımın yanına oturdum ve mugglelardan gördüğüm şeyi yaptım. Bir dal sigarayı dudağımın arasına koydum. Daha koyar koymaz sigaram yandı bir nefes çektim. Hoş beceremedim. Ama hangi muggle dudağına koyar koymaz sigarasının yanma şerefine ermiş, değil mi?

Ciğerimi yakan dumanla rahatlamaya çalıştım. Ancak hiçbir acı uzaklaştıramazdı beni şu an kafamın içindekileri benden...

Kenarına oturduğum yatağa bir anda bir ağırlık çöktü. Yavaşça oraya döndüm. Cedric yatağıma uzanmış sigara içiyordu. Bu sefer çığlık atmadım. Yine kimseyi başıma toplayamazdım. Bir muggle gibi delirmiş olamam değil mi yada şizofreni değilimdir herhalde? Bunun bir açıklaması olmalı aynı görülerim gibi..

-Ne oldu sevgilim beni yeterince özlemedin mi?

Ani bir hamle ile kalktı ve beni boynumdan tutup duvara yasladı. Dehşete uğramıştım. Bu bir hayalet değildi. Hayalet bunun yapamazdı. Cedric bunu yapmazdı. Mümkün değildi. Yoksa bu bir lanet miydi yoksa ben? Tanrım, lütfen. Bir bedelden bahsetmişti ölüm tanrıçası bu muydu bedel?! Korkunç bir şekilde gülümsüyordu karşımda Cedric Diggory. Onu o kadar özlemiştim ki karşımdaki kişi Cedric Diggory değildi ama onun gibi gözüküyordu ve benim aptal beynim için bu yeterliydi.

 Onu o kadar özlemiştim ki karşımdaki kişi Cedric Diggory değildi ama onun gibi gözüküyordu ve benim aptal beynim için bu yeterliydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerimi kapattım. Derin derin nefes aldım.

Bu gerçek değil. Tekrar ettim sürekli bu gerçek değil.

Gözlerimi açtığımda kedim Hayalet beni dehşet içinde izliyordu. O an animagus formuma geçmek aklıma geldi.

Belki kedim Hayalet beni hayaletlerimden kurtarabilirdi.

_________

Üç gün sonra

-Yalvarıyorum Andromeda animagus formundan çık ve yemek ye! Yalvarıyorum artık sana!

A "Mudblood" of "Slytherin" IIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin