Taksiciye parasını ödeyip arabadan iniyor. Aldığı konum evine yakın olmasına rağmen takisiyi tercih etti çünkü gerçekten tembel.
Bahçe kapısını ittirip içeri girdikten sonra eve bakmak için kafasını kaldırıyor. Işıkların açık olduğunu görünce zaman kaybetmeden kapıya yöneliyor. Zile bile basmadan kapı açılınca şaşırıyor ama bozuntuya vermiyor. "Gelmişsin.."
"Iy, leş gibi kokuyorsun." Söylediği şeye karşı kahkaha atan arkadaşını kenara ittirip evin içine giriyor. "Cam aç bari.." Elini burnuna siper ederek herhangi bir pencere arayışına giriyor, kolunu saran el onu engelleyene kadar.
"Boşver şimdi. Otur hadi." Anlamaz gözlerle karşısındakine bakarken yere doğru çekildiğini hissediyor.
Yeşil gözlerin sahibi onu iyice kendine çektiğinde buna karşı çıkmıyor. Aksine hoşuna gittiğini hissediyor. "Rin, en azından masada içseydin. Neden her şeyi yere koydun?" Kafasını kaldırıp ona yukarıdan bakan bedene dikiyor gözlerini. Yeşil gözler bir süre güzel yüzde oyalandıktan sonra elini geçiştirir gibi sallıyor "Bilirsin, üşengeç biriyim." Grili çocuk kıkırdayıp kafasını geniş göğüse yaslıyor tekrar.
"Bilmez miyim.." Bir süre televizyonla ilgilendikten sonra uykusunun geldiğini hissediyor. "Rin?"
"Hm?" Fazlaca mayışık çıkan sese karşı kaşlarını çatıyor. "Yeter artık içme daha fazla." Ayaklanıp şişeleri kaldırmaya başlıyor. "Çok sıkıcısın Samu." Yerdeki çocukta ayaklanıp mutfağa gitmeye başladığında kaşlarını çatarak onu izliyor. Elinde başka bir şişeyle salona döndüğünde grili genç ofluyor.
"Banada ver bari." Elini kenardaki bardaklara uzattığında diğer genç kıkırdıyor. "Haha, sonunda."
Bir süre sonra samu mayıştığını hissediyor. Suna fazlaca içtiğinden kendisinin içmemesi gerektiğini kendine hatırlatıp ayaklanıyor. "Rin? Uyudun mu?"
"Haayırrh.." Derin bir nefes vererek karşısındaki çocuğun kolunu çekiştiriyor. "Kalk hadi, toparlayalım şurayı." Ama dediğinin aksine aniden kendisini yerde otururken buluyor. Hayır hayır, suna'nın kucağında.
"Rin ne yapıy-" Dudaklarının üzerindeki dudaklar onu susturduğunda gözleri faltaşı gibi açılıyor. Şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyor. Şu an onu itse.. Hayır, sabah olanları hatırlayıp incinebilir... Dahası, itmekte istemiyor.
Sonunda ayrıldıklarında karşısındaki çocuk gülümsüyor. "Samu- Böğğh"
Osamu üzerinde hissettiği ıslaklıkla gözlerini yumuyor. Bir süre içinden sövdükten sonra oturduğu yerden kalkıyor. "Umarım yarın bunları hatırlarsında bedava yemek yemek için bahanem olur." Hala yerde oturan bedeni kalkması için dürttüğünde uyuduğunu farkediyor. "Hadi ama.."
samu annem misin dogru soyle 😱😱😱 gece sabaha kadar ml oynadim sabahta derse kalkamadim kiyamet yakindir🤕
ve bu bölümden daha boktan hicbir şey görmedim ben 😩 ama simdi kabyl edin kusma efektim mukemmel 😏😏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
