Yatılı Okul(Düzenleniyor)

Bölüm 3

Herkeze merhaba sonunda yeni bölümü paylaşıyorum ama önce hikayemi okuyan ve vote veren herkeze çok teşekkür ederim. Okuyucular yavaş yavaş artıyor ve bu beni çok mutlu ediyor neyse daha fazla uzatmadan karşınızda yeni bölüüüüm. IYI OKUMALAR!
*********
*******

Eski okulumun önüne geldik. Taksiden inip beklemesini söyledim. Şansıma ders zamanıydı o yüzden hemen müdür yardımcısının odasına gidip kapıyı çaldım. Sibel hoca içiriden "Gel" diye seslendi. İçeri girip

- Hocam ben eşyalarımı almak için gelmiştim. dedim.

-Neden? Yeni öğrenci sen misin yoksa? dedi. İşte ben bu kadar görünmezim kimse benim bu okulda olduğumu bile bilmiyor. Görünmezim.
Tepki göstermeden herzamanki gibi sakin sesimle

- Hayır, burdan atıldım ve sınıftan eşyalarımı almaya geldim. dedim. Sanki okuldan atıldığımı söylememişim gibi

-Tamam tatlım kaçıncı sınıfsın? dedi

- 10 
Kısa cevaplar verip kurtulmak istiyordum.

- 10. sınıflar şuan beden dersinde eşyalarını şimdi alabilirsin. dedi.

Hiçbirşey söylemeden odadan çıkıp sınıfıma doğru ilerledim. Sınıfa gittiğimde birkaç kız birbirine makyaj yapıyordu. Hiç öyle biri olmamıştım tabii bunun sebebi hiç arkadaşımın olmaması ve makyaj yapmamın yasak olması. Evet makyajda yasak.
Kızların tuhaf bakışlarını umursamadan eski dolabıma ilerledim ve kilidin şifresini yazdım. 2 5 8 ama açılmadı. Birkaç kere daha denedim ama açılmadı. Ben dolabı açmaya çalışırken sınıfımızın yağlı boyası(ona öyle diyorum çünkü yaptığı makyajdan yüzü görünmüyor) gelip

- Ah! Ezik kızımız yine gelmiş. Üzgünüm tatlım ama bu artık senin dolabın değil. dedi ağızını yaya yaya. Böyle konuşanlara sinir oluyorum. Ağızının ortasına çakasım geliyo. Gıcık konuşmasını umursamamaya çalışıp konuştum.

- Kimin o zaman?

-Benim! diye bağırıp güldü sınıftaki diğer kızlarda güldü onunla. Bir dakika sanırım laf falan soktu veya başka birşey yapmaya çalıştı. Salaklar.

- Eşyalarım nerede? dedim.

- Ops -kıkırdama- onlar çöpte.

-  Neden?

- Çünkü ben öyle istedim. Dolabı okulumuzun gereksiz eziği gelip eşyalarını Alıcak diye bekleticek değildim ya. dedi ve o gıcık gülümsemesini yaptı.
Hiçbirşey söylemeden sınıftan çıktım. Ben sınıftan çıkınca zil çaldı ve saniyesinde herkes sınıftan çıkmaya başladı. Bende hızla koridorda ilerledim. Okulda görünmezim kimse beni umursamıyor ama sınıfta ezik kızdım. Ben okuldan çıkmak için hızla ilerlerken eski sınıfım Beden Salonu'ndan çıktı ve mağlesef beni gördüler. Umursamayıp hızla ilerlemeye devam ettim ama arkamdan "Bu deliren kız diğil mi?" "Eziğin burda ne işi var?" "Deliren kızın okuldan atıldığını sanıyodum."gibi şeyler dediklerini duydum. Ama duymamış gibi yapıp hızla çıkışa ilerleyip adeta koşarak taksiye bindim. "Özkan Lisesine." dedim ve gözlerimi yumup kafamı ön koltuğa yasladım.

*****
Birisinin beni dürtmesiyle uyandım. Ne? Uyandım mı? Uyuya mı kalmışım? Kafamı yasladığım yerden kaldırıp beni dürtükleyen kişiye baktım. Taksici amcaymış yeni okulumun önünede gelmişiz. Adama mahcup birşekilde bakıp "Teşekkürler ve özür dilerim ben uyumak istememiştim."dedim. Amca gülümseyip "Önemli değil yavrum. Kötü birgün geçiriyorsun sanırım ama şunu unutma hayat üzülmek için çok kısa ve sende çok gençsin. Bu hayatta kimsenin seni üzme hakkı yok buna izin verme." Haklıydı hayat bunlar için fazla kısaydı ama olmayınca olmuyor. Hayat benim üzülmem için fazladan zamana yaratıyordu adeta. Ama bunları demek yerine sadece gülümseyip "Haklısınız."dedim. Parayı uzatıp "Iyi günler."dedim ve taksiden indim. Bagajdan valizleri çıkartıp okulda bana yarım edicek görevli varmı diye baktım. Okulun girişindeki kulübeden iki adam çıktı. Sanırım güvenlik görevlileri. Yanıma geldiklerinde uzun olan

- Siz yeni öğrenci olmalısınız. dedi.

- Evet

- Biz eşyaları odanıza çıkarırız.

- Teşekkürler. deyip geçen geldiğimde ağırladığım kadarıyla Canan hocanın odasına gittim. Giderken hiçbir öğrenciye rastlamadık sanırım yine ders zamanı geldim. Canan hocanın odasına girdiğimde ayağa kalktı e bana yaklaştı hemen.

- Eliscim hoş geldin bende senin gelmeni bekliyordum."dedi. Vay canına ilk defa okul ortamında hatırlanıyorum.

-Aslında formalarımı alıp odama gitmek istiyorum. Bir problem olur mu?

- Tabii ki olmaz gel formalarını ayarlayalım sonra sen eşyalarını odana yerleştir. Bu arada valizler odana götürüldü.
Teşekkür edip kafamı salladım. Canan hoca odadan çıktı bende onu izledim. Aşağıya inerken

- Bu arada biliyorsun biz karışık eğitim veriyoruz bu yüzden yurt odalarınızda ayırmadık. Herkesin ayrı odası var ama erkek ve kızın odası bazen yanyana olabiliyor. Sanırım seninkide öyle bir problem olur mu? Rahatsız olursan odanı değiştirmeye çalışıcam. Tamam mı?

- Hayır önemli değil.

Canan hoca gülümseyip "Gel bakalım"dedi. Başımı salladım giderken aklımdaki soruyu sordum.

- Derstemiler?

- Hayır , bugün izinliler.

- Neden?

- Bazı öğrencilerim biraz sorun çıkardı diyelim.
Sesimi çıkarmadan hocayı takip etmeye devam ettim. Girişte sağ tarafta kalan odaya girdik. Odanın sağ tarafın kırtasiye eşyaları solda da formalar vardı. Hoca beni kıyafet bölümüne yönlendirdi.

- Ailen kıyafetlerin fiyatını ödedi sen bedenine göre al kalasadaki bayan sana yardımcı olucak.

- Peki. Teşekkürler.

- Özkan Lisesine hoşgeldin. dedi ve çıkışa doğru yürüdü. Bende kasada ki bayanın yanına yürüdüm

- Yardımcı olabilirmisiniz?
Bana bakıp gülümsedi "Tabii ki beni takip et."dedi. Onu takip ederken bu okulun güzel olabileceğini düşündüm. Şuana kadar herkes çok kibardı. Bana "Al bakalım"diye seslenen kadınla kendimi geldim. Elindekileri alıp kabine gittim ve formaları denedim. Siyah etek , beyaz gömlek , siyah hırka. Aslında bir okul için forması iyiydi. Ama okulun hırkasının kumaşını sevmedim onun yerine birtane daha gömlek alırım. Tekrar normal kıyafetlerimi giyinip dışarı çıktım kadınada hırka yerine gömlek istediğimi söyledim. Kadında öyle yaptı.

- Kıravat var mı? diye sordum önce ciddi miyim diye yüzüme baktı sonra.

-Var.

- Alabilir miyim?

-Emin misin genelde erkekler takar.

- Evet , lütfen.

Gördüğüm kadarıyla koyu kırmızı ve siyah 2 kıravatıda koydu poşete. Evet okulda kıravat takmayı seviyorum ama bol bir şekilde. Kıyafet işleride bitince beni diğer binaya yatakhaneye götürdü. Koridorda birsürü öğrenci vardı ama ben kafamı kaldırmadan kadını takip ediyordum. Ben geçerken arkamdan konuştuklarını duyuyordum ama ne konuştuklarını duymuyordum umarım ezik demiyorlardır çünkü burası benim ezik isminden kurtulmak için son şansım olabilir. Kadın beni bir odanın orada durdurup elime anahtarları verdi. "Birşeye ihtiyacın olursa beni nerede bulucağını biliyosun. Iyi şanslar!"dedi. Şans? Sanırım buna ihtiyacim olucak. Odamın kapısını açıp yeni odama girdim. Yeni başlangıcıma.

****
Yazım hatam varsa özür dilerim. Telefondan yazıyorum ama yarın tekrar kontrol edicem. Okuduğunuz için teşekkür ederim.