Evde sadece çiçek ve ben vardım çocuklar arkadaşlarındaydı.
Kutuyu açtığımda Belda için aldığımız bebek kıyafeti vardı. Ayrıca yanında da mektup. "B-bu ne" dedi çiçek. Mektubu açarak okumaya başladım.
Keskin ailesine,
Arda Keskin seni zeki bir adam sanırdım. Kızının öldüğüne emin misin ? ölüsünü bile görmediğiniz bir şeye inandınız. Çakı işini gerçekten iyi yapmış anlaşılan, ama ne yazık ki intikam alamazsınız. Çakı yılan tarafından öldürülmüştü. Hahahahaha (Ulan adam resmen taş*ak geçiyor.)
Mektup bittikten sonra bir düşündüm de ben araştırmıştım. Ama hiç bir şey yoktu ve inanmak zorunda kalmıştım. Çiçeki kollarım arasına alarak saçlarına bir öpücük kondurdum."ya-yaşıyor" "şşh çocukları arayalım eve gelsinler onlara da anlatalım." kafasının sallayarak titrek bir nefes aldı.
Şu an ne hissedeceğimi bilmiyorum. Bu zamana kadar kim bilir başına neler geldi, ya da ilklerini hiç bir zaman göremedim. Umarım, umarım bundan sonra her zaman yanımızda olur.
Ailemizdeki herkesin ona çok ihtiyacı var. Çocukların hepsine mesaj atarak hemen eve gelmelerini söyledim.
Şu an da tüm aile üyeleri evde. İlk soruyu soran asir oldu. "Baba noldu" " annem niye ağladı baba." Tam konuya nasıl giriyim diye düşünürken çiçek pat diye konuya daldı." Belda yaşıyor" al işte böyle pat diye söylenir mi çocuklar soktayken (ben bimdeydimkahshsj) anlamayan tek kişi enesti. "Belda kim anne" "Ablan, asrının ikizi"dedi çiçek "Be-benim ablammı var" " ANNE BU NASIL OLUR" diye böğürdü Ali bu sefer tam ben cevap verecekken Enes konustu." Baba bana en baştan anlatır mısınız artık."diyerek kısık sesle konuştu.Emre şu ana kadar hiç konuşmamıştı, normalde gayet konuşkan biri ama başka bir şey olmuş sanki. Her neyse. "18 yıl önce evde bir çatışma çıktı annen o sırada ikizler 7 aylık hamileydi. Tam o anda çatışma neredeyse bitmişti ki annenin doğumu başladı hemen doktorunu aradım tabi bu sırada da anneni hastaneye yetiştirmeye çalışıyordum. Doktoru eğer yetişemezsek hem erken doğum olduğu için hem de ikiz olduğu için bebekler den birini veya anneni kaybede bileceğimizi söyledi." derin bir nefes alarak anlatmaya devam ettim."o zamanlar abilerin küçüktü ve bir tek Ali abin tam olarak ne olduğunu anlamıştı. Çok sevinmişlerdiabi olucakları için hele emre aranızda en çok o sevinmişti ilk defa abi olucaktı hem de bir kız ve erkek abisi. Hastaneye gittiğimizde anneni direk doğuma aldılar saatler sonra ne bir giren ne bir çıkan oldu. Tam o sırada ardı ardına bebek ağlama sesleri duyuldu. Asrının sağlığı gayet yerindeydi ama Beldanın 1 kaç hafta küvezde kalması gerektiğini söylediler. Ayrıca yaşama ihtimalinin çok düşük olduğunu da. 2 gün sonra Belda'nın öldüğünü annen ve asrının ise hastaneden çıkabileceğini söylediler. Ben ilk önce inanmadım kızımın öldüğüne. Bir süre sonra hiç bir şey bulamayınca ben de inandım. Ama bu gün bir kutu geldi ve içinde Beldanın yaşadığına dair bir mektup ve küçükken Belda için aldığımız bir bebek kıyafeti çıktı." Emre konuştu. "Baba nasıl bulacağız miniğimizi." Alayla"çok düşünceli bir düşmanımız varmış. Yaşadığı evin adresi bile var." "Baba Ablam ya bizi istemezse" "eğer tüm olanları anlatmamıza rağmen yine de bizi istemezse yapabilecek bir seyimiz yok." "Baba mafya olduğumuzu soyliycekmiyiz." Dedi Asrın. Buna da çiçek cevap verdi."hayır söylemeyeyim bence""bence de ikizimin bizi yanlış tanımasını istemiyorum." "Ne zaman gidicez"dedi Ali. "ŞİMDİ" diye böğürdü Emre. Asir" baba benim bu akşam kafes dövüşüm var yılanda gelicekmiş."
Belda dan
Eski evime eşyalarımı toplamak için gitmiştim. Bir de bu gün hançerin kafes dövüşü ne gitmek için eski evimde bekliycem. Can akşam beni almaya kendisi gelicek. Bir de aile meselesi var artık her şeyi oluruna bırakıcam ayrıca insanların yanında maske takmaktan acayip yoruldum. Bildiğin şeyleri bilmiyormuş gibi yapmak, normal kızlar gibi davranmak ve aptalı oynamak çok zor. Yeni gidiceğim okulda artık numara yapmak etrafa sahte gülücükler saçmak istemiyorum. Yeni okulum da tamamıyla kendim olucam.
O kadar dalmıştımki odama dalmış ve eşyalarıma yüzünü burusturarak bakan sahte anneciğimi bile görmemişim. "Bütün elbiselerinin arasında bu kadar fazla siyah olması normal mi." diye düşündüğüne yemin edebilirim ama kanıtlayamam. Eh tabi ki normal hadi ama siz bilmesenizde ben mafyayım ve yeraltında pembe giymemi mi bekliyorsunuz. Düşüncelerime istemsiz bir şekilde göz devirdim. Ve sözde anneme döndüm. "Gidiyomusun kızım" ah sürtük o kadar heyecanlı söylediki gitmesem bile gidesim geldi. İyi ki de öz annem değil sahte babamı bir sürü kişi ile aldatıp kocasının kendisini aldatmasina da göz yuman bir kişiliği var. Ben olsam çoktan işkenceler ile ölmüştü."evet gidiyorum ama yarın" bunu söylememle her ne kadar üzülmüş olsada mutlu olmuş gibi gösteriyordu bana. Ama ben de o göz varmı yemezler canımm.
Aşağıdan sahte babacığımın çağırması ile aşağıya indi. Aslında bunlara daha önce gerçek ailemin kim olduğunu sormuştum ama konuşmamışlardı. Bir dk ya madem ben artık sahte maske takmıycam bir de yılan olarak soralım bunlara. Odamın için de ki gizli bölmeden diğer odaya geçerek alessieha ve William ın yanına eğildim. Benim geldiğimi hissetmiş olmalılar ki bana baktılar sert ve pürüzlü derilerini okşayarak. " Acıktınızmı çocuklar." Diye şeytani bir tebessüm ile fısıldadım. Bu gün kafes dövüşünü izlemek için şeytan ikiliyi de yanımda götürücem. Evet biraz tuhaf ama alessieha ve William çok uzun geldiği için şeytan ikili lakabını aldılar benden. Alessieha sağ koluma dolanırken William da sol koluma dolanıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
