신비한 마글 (GİZEMLİ KASABA) ARA VERİLDİ!

~5~

"Hwang ses ver!"

Ne kadar bağırsamda boşunaydı. Başından kan geliyordu. Gözlerim doluyordu. Adam ve kadın kapıyı kilityeyip gittiler. Ama sanırım geri geleceklerdi. O anda dikkatimi bir şey çekti.

Bir kazık.

Bu kazıkla onları yenemeyebiliriz belki ama yaralayıp buradan kaçabiliriz.

"Kang chan yerdeki kazığı al ve onlara sapla!" diye bağırdım.

"Ama onlar vampir. Onlara bir şey olmaz."

"Evet ama onları yaralayıp buradan kaçabiliriz." dedi Kang min.

"Ama gettiler. Onları buraya basıl getiricez." dedi Kang chan.

"Bilmiyorum."

Ayak sesleri duydum o anda. Sesler gittikçe yaklaşıyordu.

"Kang chan, kazığı al ve kapını arkasına geç." dedim kısık bir sesle.

Başını sallayıp geçti.

Kapı açıldığı anda adamın kalbine kazığı sapladı. Adam güçlü bir çığlık attı ve yere yığıldı. Şaşırmıştım çünkü canlarının bu kadar yanmasını beklemiyordum.

Kang chan kazığı hızla adamın kalbinde çıkarıp kadının kalbine sapladığında bu sefer kadın şiddetli bir çığlık atıp yere yığıldı.

Kang chan hemen gelip ellerimizi ve ayaklarımızı çözdü. Hızla Hwang'ın yanına gittim ve yanına eğildim. Gözlerim yeniden dolmaya başladı. Ama bu sefer göz yaşlarımı tutmadım.

İstesemde olmazdı zaten.

"Hwang aç gözlerini, lütfen." dedim ağlarken. Kang chan ve Kang min de yanıma eğilmişlerdi.

"Moon, şimdi ağlama ve güçlü ol. Hwang'a ve diğerlerine yardım etmemiz lazım." dedi Kang min.

"Tamam, bir an önce gidelim buradan." dedim.

Bunun üzerine Kang chan Hwang'ı kucağına aldı. Kang min ile bizde kapıyı açıp dışarı çıktık. Hwang'ı arabanın arka koltuğuna yatırdık.

"Moon sen arabayı al ve hastaneye git." dedi Kang chan.

"Ama siz buradasının ve başka araba yok buralarda." dedim.

"Hwang'ı hastaneye yatırdıktan sonra gel ve bizi al o zaman." dedi Kang chan.

Başımı sallayıp arabaya bindim. Arabayı çalıştırıp hastaneye sürdüm. Çok uzak değildi. Yanlızca 5 dakika.

Hastaneye vardığımızda arka kapıyı açıp bağırdım.

"Sedye, acilen sedye getirin!" diye.

Hemen sedye getirdiler. Hwang'ı alıp ameliyathaneye götürdüler. Aklımda olan bir şey vardı;

Onu kaybedemem.

---

Yaklaşık 5 dakika daha hastanede kaldıktan sonra doktora telefon numaramı verdim ve hastaneden çıktım.

Şimdi ise Kang chan'ları almaya gidiyordum. Sanırım şuradan dönecektim. Evet..

Karşıda beni bekliyorlardı.

Arabayı durdurdum ve yanlarına gittim.

"İyi misiniz?" diye sordum.

"Biz iyiyiz, Hwang nasıl?" dedi Kang min.

"Hwang'a ne oldu ki?" dedi Yoo na.

Yoo na'nın sorusu üzerine Hwang'a neler olduğunu anlattık.

"Peki şimdi nasıl?" dedi Eun wo.

"Durumunu bilmiyorum." dedim.

"Doktora ne açıkladın peki. Bir vampir saldırdı dememişsindir." dedi Kang chan.

"Öyle demedim tabiki. Yoldayken serserinin biriyle kavgaya girdiğini ve kavga sonucu kafasını yere çarptığını söyledim." dedim.

O sırada telefonum çaldı. Doktor arıyordu. Heyecanla telefonu açtım.

"Alo, doktor bey. Hwang'ın durumu nasıl?"

"Gâyet iyi Moon hanım. Neyseki hemen getirdiniz ki çok fazla kan kaybetmemiş. Hastaneye gelseniz iyi olur. Bir ilaç yazacağım." dedi Doktor bey. İçimde bir rahatlama hissettim.

"Peki, biz hemen geliyoruz." dedim telefonu kapattım.

"Hadi, herkes arabaya. Hwang'ın durumu iyiymiş. Bizi bekliyorlar." dedim kısaca açıklama yaparak.

Herkes arabaya bindi ve sürmeye başladım.

---

Hastaneye vardığımızda hızla içeri girdim. Hwang yoğun bakım odasında olmalıydı. Oraya doğru koştum. Doktor bizi bekliyordu.

"Hwang nasıl?" dedim.

"Hwang bey'in durumu iyi. Kafasının arkasını kötü çarpmış ama hastaneye çabuk getirildiğinden fazla kan kaybetmemiş. Yazacağım ilacı 1 hafta boyunca yaralı bölgeye sürecek. Geçmiş olsun." dedi doktor.

"İçeri girebilirmiyiz?" diye sordum.

"Birazdan normal odaya alacağız. O zaman girebilirsiniz. Tekrardan geçmiş olsun." dedi doktor.

"Tamam." dedi Eun wo.

Bekleyecektik.

---