신비한 마글 (GİZEMLİ KASABA) ARA VERİLDİ!

~4~

Yaklaşık 3 buçuk saattir yoldaydık. Arkaya baktığımda herkesin uyumuş olduğunu gördüm. Kafamı Hwang'a çevirdiğimde uykusunun geldiğini gördüm. Ben yola çıktıktan 5 dakika sonra uyumuştum ve yarım saat önce kalkmıştım. Ama Hwang hiç uyumamıştı.

"Sen inde biraz ben süreyim. Yorgun görünüyorsun." dedim ona bakarak.

"Olur." dedi ve yer değiştirdik.

"Adres neresi, söylede ona göre gideyim." dedim. Bunun üzerine adresi verdi. Yaklaşık 6 buçuk saat vardı.

Neden bu kadar uzak bir yer seçmişlerdi ki?

Neyse, diye geçirdin içimden.

Gideceğimiz yere odaklanmalıydım. Arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım.

Uzun bir yol vardı.

---

Uykum geliyordu.

Aralıksız 3 saattir araba sürüyordum.

"Sen inde ben süreyim biraz, Moon." dedi Eun wo. Demek uyanmıştı.

"Olur." dedum ve sağa çekmek için direksiyonu kaydırdım.

Ama..

Yol ıslaktı ve araba kaydı..

O sırada araba bir kaya ya çarpacaktı.

"Moon dikkat et!" diye bağırdı Eun wo. Onun bunu demesiyle herkes telaşla uyandı. Arabayı kayaya çarpmadan bir ormana saptırdım.

Yoksa ölecektik..

Araba düzlüğe geldiği zaman durdurdum. Derin bir nefes aldım.

"N'oluyo?" dedi Kang min.

"Yol ıslakmış, araba kaydı." dedim sakinleşerek. Hemen arabadan indim. Bizimkiler de indi.

"Yağmur yağdımı?" dedi Kang chan.

"Hayır." dedim.

"Peki o zaman yol nasıl ıslak oluyor?" diye sordu yine Kang chan.

"Sağa çekerken yolda bir parıltı vardı. Ama yola kalın bir çizgi gibi bir şey dökülmüştü sanki." dedim.

"Yani kasıtlı yapıldı diyorsun." dedi Yoo na.

"Olabilir." dedim.

"Bence bu yerden bir an önce gidelim." dedi Hwang.

"Bencede." dedim. O sırada ormandan bir ses duyduk. Biri koşuyordu.

Daha doğrusu birileri..

"Arabaya doğru kaçın!" diye bağırdı Yoo na.

Var gücümle koşmaya başladım. Ama birinin beni tutması ve ağaca yapışmamla koşu pek uzun sürmemişti. Kafamı kötü çarpmıştım.

Bilincim yavaş yavaş kapanıyor gibiydi. Son duyduğum tek bit cümleydi;

"Siz insanlar bu kasabaya taşınarak büyük bir hata yaptınız."

---

Gözlerim yavaş yavaş açılırken nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum. Burası tahtadan bir eve gibiydi. Ama..

Arkadaşlarım iyilermiydi?

Ya onlara bir şey olduysa..

Bunu kaldıramam..

"Iyy." dedi birisi. Bu Kang min'den başkası değildi.

"Kang min, iyi misin?" diye sordum.

"Ben iyiyim de sen ve diğerleri nasıl?" dedi Kang min.

"Ben iyiyim ama diğerlerini bilmiyorum. Bu odada yoklar." dedim korkuyla. Korkumun sebebi başlarına bir şey gelmesiydi.

"Nerede olabilirler ki?"

"Başka bir ağaç evde." diye bir adam Kang min'in sorusunu cevapladı.

"Sen de kimsin? Arkadaşlarımız nerede? Neden buradayız!?" diye bağırdım adama. Arkadan bir de kadın geldi.

"Birincisi.. Arkadaşlarınız güvende ve buranın yakınlarında ki iki ağaç evde ikişerli kalıyorlar. İkincisi.. Neden buradasınız ve siz kimsiniz sorularına cevap veremem tatlım. Ama çok hızlı koşar, çok iyi duyar, çok güçlü ve ölümsüzüz. Sence biz kimiz?" dedi kadın. Hayır olamazdı..

Hayır..

Onlar vampir olamazdı..

"Vampir! Daha önce izlediğim filmlerde hep böyleydi. Ama o zamanlar inanmamıştım." dedim heyecanla.

"Doğru cevap. Peki vampirler insanlara ne yapar?" diye sordu sinsi bir sırıtmayla kadın.

Vampirler insanların kanını emerdi.

"Hayır! Kanımızı içemezsiniz!" diye bağırdım. Bu..

Bu korkunç bir şeydi.

"Maalesef canım. Artık çok geç."

Üstümüze doğrü gelmeye başladılar. O sırada bir erkek bağırdı.

"Hayır! Onlara sakın dokunma!" dedi birisi.

Bu Hwang'dı.

"Hwang!" dedim heyecanla. Yanında da Kang chan vardı.

"Bizi yenmeniz imkânsız." dedi adam.

"Normal bir insanın bir vampiri bir kavgada yenmesi imkânsız." dedi kadın.

"Görelim bakalım." dedi Kang chan.

Hwang adama bir yumruk attığında adamın sadece yüzü geriye gitmişti. Normal bir insan olsa kesin yere yapışmıştı.

Adam Hwang'a bir yumruk attığında Hwang sert bir şekilde duvara kafasını vurdu.

"Hwang!"

"Hwang iyi misin!?"

"Hwang cevap ver!"

---