"ကလေးတွေအိပ်နေတာလား"
"ရှူး....."
Seongmin Omma လက်ညိုးထိုးပြတာမြင်တော့ ဥက္ကဋ္ဌ Kang ကြီးသဘောကျစွာပြုံးမိသည်
မှီထားတဲ့ Seongmin ရဲ့ခေါင်းပုံကို Minheeကလဲခေါင်းလေးပြန်တင်ထားသည်
"ချစ်စရာလေးတွေ..."
"ရောက်ဖို့ လိုသေးတာဘဲအိပ်ပါစေ"
နိုးလာတော့ခေါင်းပေါ်လေးနေတာကြောင့် Seongmin မျက်လုံးကျယ်သွားမိသည်
ထရင်ကောင်းမလားစဥ်းစားနေတုန်း Minhee အရင်နိုးလာခဲ့သည်
သူလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကခေါင်းထောင်လိုက်ပြီး..
"Omma....သားတို့ရောက်ပြီလား"
"ရောက်တော့မယ်သားလေး..."
မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့နှစ်ယောက်သားနည်းနည်းတော့ရှက်နေကြသေးတယ်
"လှလိုက်တာ...."
"ဓာတ်ပုံရိုက်ရအောင်"
"သားကိုင်လိုက်မယ်....."
Minheeကဖုန်းကိုကိုင်ရင်း Selfie လေးရိုက်လိုက်ကြသည်
"Appaရိုက်ပေးမယ်..နှစ်ယောက်သားကမ်းခြေကိုနောက်ခံထား"
"ရိုက်ပြီနော်...သား..Seongminကိုဖတ်လိုက်လေ"
"ဗျာ..."
Seongmin ကတော့သူ့ဘက်တိုးလာသည်
ပခုံးကိုဖက်ထားတဲ့ပုံကနည်းနည်းတော့သက်သောင့်သက်သာမရှိတဲ့ပုံပေါက်နေပေမယ့်ကွာခြားတဲ့အရပ်နဲ့အိပ်ထားလို့မျက်လုံးဖောင်းနေတာလေးကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးချစ်စရာကောင်းနေသည်
ဟိုတယ်ရောက်တော့မိဘနှစ်ယောက်ကတစ်ခန်း
သူတို့နှစ်ယောက်ကတစ်ခန်း
ကုတင်တစ်လုံးထဲကြောင့်မရင်းနီးသေးတဲ့ Seongmin နဲ့ဘယ်လိုအိပ်ရမလဲခေါင်းခြောက်ရပြန်သည်
"ဒီညတော့ညနက်နေပြီဘဲ...မနက်ကြမှကမ်းခြေဘက်သွားကြမယ်နော်"
တကယ်ကိုခရီးမှာပျော်နေတဲ့ပုံနဲ့ Seongmin ကိုကြည့်တိုင်းခေါင်းရှုပ်ရပြန်တယ်
တကယ်ကိုလိုက်လျောညီထွေနေတတ်တဲ့ကောင်လေးပါဘဲ
"အခုအိပ်တော့မလို့လား"
"ဟုတ်...ကိုကိုမအိပ်ချင်ဘူးလား"
YOU ARE READING
Dear StepBrother
FanfictieMy Third Minijeu Fic ဒီလိုကာလကြီးမှာRelaxဖြစ်စေနိုင်ဖို့သေးသေးမွှားမွှားလေးပါ ကိုယ်တိုင်လဲစာရေးနေရရင်ခဏစိတ်သက်သာရာရပါတယ် Hope you like it. အားတင်းထားကြပါ စိတ်အပန်းဖြေနိုင်အောင် Fic လဲကြိုးစားရေးပေးမယ်နော်
