เมื่อผมทำแผลให้รินเสร็จเซย์ก็มาโวยวายว่าผมไปแกล้งเธอแต่ก็นะผมไม่ได้ไปแกล้งเธอจิงจิงหนิ. ยัยนั้นหกล้มเองตั้้งหาก ผมไม่ได้ไปแกล้งเธอมีแต่ เธอนี้แหละแกล้งผมจะบอกให้ยัยนี้แสบมากๆมาว่าผมขี้เกียดผมกะว่าจะเข้าไปทำขนมแต่เซย์บอกว่าไม่
ต้องผมก็เลยออกมาเดินเล่นแค่นี้แต่ยัยนี้มาบอกว่าผมขี้เกียจเดียวเถอะปากดีนักจับจูบเสียเลยหนิ ^^
จะได้ไม่ปากเสียอีก
"อื้อ แล้วลินเดินไหวไม่^^"ไอ้เซย์ถาม
"เดินไหวดิขอบจัยนะที่เป็นห่วง^^"รินตอบตอบเหมื่อนผมไม่เป็นห่วงเธอเลยผมดูจัยร้ายขนาดนั้นเลยเหรอว่ะยัยนั้นเดินไปกับเซย์แล้วผมก็เดินตามไปด้วยตอนที่รินกินขนมผมเห็นเธอกินเหล้าไปหลายแก้วผมกะว่าจะเข้าไปห้ามแต่เธอกลับเดินออกไปนอกบ้านผมก็ไม่รู้เหมื่อนกันว่าเธอเดินออกไปทำไมผมก็เลยเดินตามเธอไปยัยนี้เดินเหมื่อนคนไม่รู้ทิศทางก็แน่นสิก็คนมันเมาหนิคิดอะไรแปลกๆอาวหายไปไหนแล้วอะ ไวจิงๆขนาดเมาอยู่แท้ๆผมเดินตามหาเธอจนมาถึง. ซอย4 บ้านผมอยู่ซอยสองแต่ตอนนี้ผมเห็นเธอถูกกลุ่มวัยรุ่นลากตัวเข้าไปในซอยอับผมก็เลยวิ่งตามไปแต่ถูกกลุ่มวัยรุ่นคนที่ดูต้นทางขวางผมไว้ผมเลยต้องเสียเวลาต่อสู้กับมันมันคงไม่รู้ว่าผมอยู่ชมรมมวยไทยเคยไปแข่งระดับประเทศชนะมาแล้วด้วยและตอนนี้ผมจะอัดมันให้ตายคาตีนเลยผมจัดการกับคนที่ดูต้นทาง จนลุกขึ้นไม่ไหวผมก็เลยตามวัยรุ่นอีกคนที่ลากรินเข้าไปในซอยภาพที่ผมเห็นตอนนี้ผมกลัวมากผมกลัวมากกชัวว่ารินจะเป็นอันตรายกูจะอัดมันให้ตายคาตีนแน่!!่ แม่งมาทำคนที่กุรักมันต้องตายสถานเดียวผมเข้าไปอัดมันมันร้องขอชีวิตจากผมมันสัญญาว่ามันจะไม่ทำอีกแล้วผมก็ไม่สนใจผมเตะเข้าไปที่ปลายคางของมันจนสลบไปผมหันมาถามรินว่าเป็นไรรึเปล่า
"รินเป็นอะไรรึเปล่า -0- " ยัยนั้นเมื่อเห็นผมเธอก็กระโดดมากอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย
"ฉันกลัว T_T"
ลินตอบผมเธอคงจะกลัว. มากเธอกอดผมจนเธอหลับไปผมก็เลยอุ้มมานอนใน ห้องผมแทนตอนที่เธอหลับอยู่เธอละเมอเสียงดังคงจะขวัญเสียอยู่สินะถ้ามีคัยเปลี่ยนฝันร้ายของเธอด้ายคงจะดีนะผมก็เลยขึ้นไปนอนกอดเธอเธอคงรู้สึกปลอดภัยก็เลยหลับต่ออย่างง่ายด้ายผมก็ง่วงมาก็เลยหลับตามเธอไป ........................Zzz ผมตกใจตื่นขึ้นมาประมาณตี5 เพราะกลัวว่าเธอจะตื่นขึ้นมาเห็นผมนอนกอดเธออยู่เธอคงจะตกใจน่าดูอาจจะไม่อยากเห็นหน้าผมเลยก็ได้
