random thoughts....

past

Naalala nyo pa ba nung unang beses nyong nasabio na eto na nga, sya na nga. At di mo makaila na nahulog ka na talaga. At di langyun yon. Di lang ikaw ang nagsasabi nun kuindi pati ang mga tao sa mpalgid mo dahil halata sa bawat kilos, salita, tingin at ngiti mo. Naaalala mo pa bay un unang bese skang umiyak, nasaktan, magdamag di kumain at nagkulong sa kwarto dahil lang sa magkaaway kayo? At parehas naghihintayan na sinong unang susuyo. Yung mga panahong muntikan na nkayo maghiwalay pero pinilit nyo pa din lumaban  kahit na buong mundo na ang nagsasabing di kayo para sa isa’t isa atr kung anong meron kayo ay suimula pa lang ay mali na. Pero dahil sa makulit kayo at makulit ang puso nyo go lang at laban pa din. Kahit mahirap, kahit masakit. Basta alam nyo tama kayoi at walang di kakayanin dahil magkasama kayo. Naaalala noy pa ba yung panahong nagkaselosan, yung tipong napatingin lang, yung tipong di anman sinasasdya pero sa huli magbabati din naman. Naalala nyo pa ba yung bagay na kung tawagin ng marami ay love story?

Alam ko sa sarili ko na di ako romatic na tao. Boring nga ako, para sakin coni yang mga love story nay an. Cheesy masyado. Wala sa personality ko. Pero kahit ganun pa man di ko makakaila na madami na din ankong napanood, nabasa, at marinig na love story muva sa tv, libro, movie, pati na din sa mga kwento ng mga kaibigan at kakilala. Meron isang love story na alam na alam ko, din naman ito extraordinaryong love story na pang telenovela ang dating, na parang twilight ang mga action, na parang if only sa pag ka romantic, kung tutuusin normal lang para sa iba ang storya na ito. Walang masyadong bago. Walang mastyadong exciting at nakakakilig na tagpo. But let me share this one, because for me so far this is one of the best. In the end you will know why.

Sa paglabas ng storyang to, madaming buahy at pagtingin ang mababago. Apat na taong kinublin at tinago ang storyang to dahil sa rason na madaming hindi makakainitindi, madaming hindi makakatanggap. Pero ngayon maglalakas ako ng loob ilabas at isulat ang storyang ito ang storya ng pagmamahalan naming ng aking mahal....

Simulan natin ang storyang ito mula sa unang una. Hindi normal sakin ang mahkaroon ng realsyon, ako yung taong takot sa commitment mapa relasyon man o responsibilidad sa buhay. Madalas walang alam ang mga tao sa paligid ko pagadating sa buhay pag ibig ko dahil para sakin isa yun s mga bagay na hindi sineseyoso. Kumbaga ang relasyon ay isa lamang laruan na mamaya pagsasawaan ko din so bakit pa ako mageeffort na pakilala sila. At kung kapag naman may nagustuhan ako sa isang tao ko lang ipapakilala yun, sa bestfriend ko. At kung hindi nya to magustuhan kahit alam ko na gusto ko yung tao hindi ko tutuloy. Para sa akin mas mahalaga ang pagkakaibigan.  Ako yung taoing walang goal, walang direksyon sa buhay. Walang gusto at alam gawin kundi magpakasaya. Manlalandi gang maty malalandi. Pero kapag nagiging seryoso na ang mga bagay bagay tatakbo at tatakbo hanggang  kaya. Favourite kong line? Bahala na s batman. Come what may kung baga, mangyayari kung mangyayari. Pero lahat ng bagay may lusot. Madami nagsasabi uimmature, sabi ko naman nag eenjoy lang. In short? The best way to describe me? Happy go lucky.

Which is napaka opposite nya, oo minsan  may pagka malandi pero piling pili. Pag nasabi nyang mahal nya di sya takot sumugal. May direksyon, alam kung ano ang gusto nya sa buhay. May plano at alam kung saan nya gusto magsimula. Alam kung paano uipaglaban ang mga bagay na gusto nya. Mahirapan nman sya. Hindi takot sa commitment o sa obligasyon. Kayang pagsabayin ang responsibilidad at kasiyahan. Malambing, maalaga, masayahin, pero seryoso sa mga bagay na gusto nyang agwin sa buhay. Kapag nagmahal isa lang. At kapag sinabi nyang mahal nya mahal nya talaga. Mula ulo hanggang paa pagsisilbihan nya. At kapag ikaw ang pinili nyang mahalin masasabi mo na ikaw na ang pinakamaswerteng tao sa mundo.

Nagsimula ang lahat sa isang biruan at ayyaan. Bad trip ako kaya niyaya ko si xana at kambal lumabas. Si kambal sasama si kuletz nya, si xana naman niyaya si yen. Nagsmula ang lahat sa isang yayan. Badtrip ako at gusting makalimot sa mga taong nanakit sa akin nung mga panahong iyon. Niyaya ko si xana lumabas at nakita naming si kambal kaya niyaya din naming sya. Pinasama naming si kuletz nya para makilala na din naming. Hanggang sa niyaya ni xana si yen, ayos lang naman sakin dahil kilala ko naman si yen. Pero nung nayaya ni sya ni yen, napaisip ako. Gusto ko sana mga kaclose ko lang. Ni hindi ko nga alam na classmate pala naming sya. Pero ano pa ba magagwa ko. Nayaya na, sa sisip isip ko mukang di kami magakakasundo. Ang arte tignan. Mukang maingay. No choice nakakahiya naman kung sabihin kong huwag sya isama diba. Kinabukasan ang araw ng labas naming. Tinatamad na ako. Ayaw ko na ituloy yung lakad etxt sila ng text di na ako nagrereply.  Hanggang may number na nagtext, di ko anman akalain na sya yun. So nagreply ako. Nagtatanong kung tuloy, sabi ko hinihintay ko lang text ola xana which in fact alibi ko lang kasui tinatamad na din talaga ako. Gang umabot na ng hapon textv pa din sya ng text at pati na din lahat5 ng kasama. Gang nagtext na si kambal na onthe way na sya. No choice, ituloy na. Nung nagtext na ako kuhg saan at anong oras, nagreply sya na hindi na sya makakapunta dahil papunta na sya kila angel dahil akala nya hindi na tuloy. Si xana hindi din dumating. At ako? Nagging chaperone ng dalawang couple.