Yiğit
Boynumda hissetiğim dil ile ağlamaya başladım. Bileklerimde ki el sıkıca tutuyordu beni. Canımı yakıyordu.
" bırak beni lütfen " diye ağlamaya başladım.
" şşh uslu olursan canını fazla yakmam " dedi elini kıyafetimin içine soktu.
" bırak lan onu! " Diye bağıran bir ses duydum.
Birden üstümdeki ağırlık kaybolmuştu. Evde hırlama sesleri yükseliyordu. Ben korkuyla duvarın kenarına sinmiş ağlıyordum.
Kavga sesleri gelince kulağımı kapatıp ağlamaya devam ettim. Bir çığlık duydum. Bacaklarımı kendime çektim kulaklarımı daha sıkı kapatıp ağlamaya devam ettim.
Sesler kesildi.
Evde sadece benim ağlama sesim ve nefes alıp veren birinin sesi vardı. Ayak sesi duydum bana yaklaşıyordu.
" lü-lütfen ba-bana zarar verme " dedim ağlayarak.
Ellerim ile dizlerimi daha da kendime çektim. Koluma dokunan bir el hissetim.
" benden korkma " dedi ve beni kucağına aldı.
Birden hiç hissetmediğim bir şey hissetim. Kalbim sanki yerinden çıkıcakmış gibi atıyordu.
" seni evimize götürücem...eşim " dedi yumuşak bir sesle.
Ben ise neden güvendiğimi bilmediğim kişiye kendimi bıraktım. Gözlerimi kapatıp şimdiye kadar uyuduğum en huzurlu uykuya daldım.
Merhaba
Bölüm hakkında ki düşünceleriniz ne?
👉💖👈
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Zamanlar ~BXB~ ( TAMAMLANDI )
Про оборотней" Herkesin kendince bir kusuru vardı. Bazı insanlar sizi kusurlarınızla severken bazıları ise kusurlarınızı size karşı kullanır. Beni kusurlarımla sevecek kimsem olmadı ve olmicak galiba "
