TAKING HIS INNOCENCE

CHAPTER3

AGAD na nagsimulang magtrabaho si Ysabell pagkarating pa lang nya mismo sa may kalakihang bahay na iniwan ng ama't ina nya para sa kanya,ngunit dahil nga sa inaako ng tiyahin nya ang lahat ng pagmamay-ari nya,wala itong nagawa at hinayaan ang sariling magpakaalila.

Nagsimula syang magsaing at nagluto ng adobong manok para sa Tiyahin at mga pinsan nito.

Nang matapos ay agad na dumiritso sa bakuran para magwalis.

Nang masigurado nitong malinis at masyos na ang lahat bago pa man dumating ang tiyahin,dumiritso agad ito sa sariling kwarto at pabagsak na nahiga sa may katigasang kama.

She feel so tired and sleepy.

Napahawak sya sa locket nya.It was a tiny locket.

A small pendant that made of gold.

Regalo ng mama nya noong sya ay humatong sa pitong taong gulang.

Tears begun to fall from her sleepy eyes.

"Kahit limang taon na Ang nakalilipas...Nasasaktan parin ako Ama,Ina..Tulungan nyo po ako.."

Dala ng kapaguran at antok,nakatulog na naman itong may pumapatak na luha sa mga mata.

-----

KINABUKASAN ay alas-singko pa lang ng madaling araw ay gising na gising na ito.

She already make a sets of breakfast for her Auntie and Cousins,at ito rin ang unang araw nya sa FMH.

Kinakabahan man ngunit,kailangan nya paring makapasok ng umaga.

Even she dont want to,but she know she needs to.

"Tiis lang,Ysabella.Hindi ka naman sguro dun magtatagal.."

Kumbinsi nito sa sarili at agarang lumabas ng bahay.

She dont wear make ups.

Just a simple and tiny liptint will do to make her even more gorgeous.

Medyo may kadiliman pa ngunit sapat na ito upang makahanap sya ng sasakyan papuntang FMH.

"Sa FHM po,Manong."

Nakangiti nitong saad.Hindi binibigyang pansin ang malagkit nitong tingin sa buo nyang pagkatao.

Shes way to pure and innocent to even notice that.

Nakarating sya sa FHM ng matiwasay,even though she doesnt feel right to be in that tricycle.

Pinagmasdan muna ng dalaga ang matayog at malawak na FHM.

Ito ang pinakasikat na Mental Hospital sa Pilipinas.

They service are out of questions.

Every staffs serves with their full efforts and willingness.

To the point,na kahit isa ay wala itong natanggap na reklamo.

Pigil hininga syang pumasok sa FHM.

Tulad ng sinabi ni Ginang Delmundo sa kanya bago sya umalis,dumiritso ito sa opisina ng Ginang.

"Its suprising to see you this early,Ms.Ramos."

Seryosong saad ng Ginang.

"Kailangan naman po diba?"

Magalang nitong sagot.

"I really like your natural soft and sweet voice."

Hindi nya alam kun ano ang isasagot cause she dont even know if its a complement or not.

Mrs.Delmundo expressions can make Anyone confuse.

"Anyway.Heres the key.Duplicate for your patient room.Since ikaw ang naka-assign sa kanya,you are the only one who is allowed to come and out.Hindi ka pwedeng magdala ng kahit sinong tao sa silid na iyon."

Ysabell gulped and politely nod.

"Kung may papasok man,its an health check up.Its definitly needed and normal."

Agarang tumango naman agad ito.

She dont have any reasons to take someone or to break that rules either.

"Masusunod po,Ginang Delmundo."

Malumanay nitong saad at bahagyang yumuko.

"Ysabelle..I know I shouldnt have sound like you really wanted this job but you are the only one I found suitable and fit for him.I really hope you could understand and forgive me someday."

Nanatiling nakayuko si Ysabell ngunit agaran namang nagsalita.

"Hindi ko po to gusto o ginusto,ngunit sa palagay ko...May bahagi rin sa akin na gustong maranasan ang pagsilbihan ang isang taong,unti-unting nawawalan ng pag-asa.Gusto kong,maging dahilan ng pag-galing nya.Gusto kong pagsilbihan sya.."

Mrs.Delmundo smiled genuinely.

'How could she be this goregeous and honest.'

"If thats really what your heart wanted,its my honor to know that you accepted this job,at last."

Hindi napawi ang ngiti nito.

Ysabell is an rare woman.She will never let go of her unless,Ysabell says so.