CHAPTER4:LIPS

151 3 1
                                    

YSABELL stared at the white door infront of her.

Once she open that door,her normal life will come to its end.

"Kayanin mo,Ysabell.Gusto mo dibang makatulong? Now,its your chance."

Ysabell took a deep breath before turning the  doorknob.

Bahagya pa itong napapikit ng mata sa sinag na sumalubong sa kanya.

And after adjusting from the blinding light,marahan nyang inayos ang puting uniforme na bahagyang nagusot.

She roamed her eyes in the wide and elegant room.

Kitang-kita sa bawat sulok ang karangyaan sa puting kwarto.

"Magandang araw.Ako si Ysabella Ramos.Ang mag-aalaga sayo simula ngayong araw.Kakapasok ko lang ngayon,ngunit sana naman ay magkasundo tayo."

Ysabell couldnt even find the person she supposed to take care of.Yet,she kerp on babling.

"Imposible namang nagkamali ako ng kwartong pinasukan.Dahil sigurado akong,Room 143 ang nakita kong nakapaskil sa harap ng kwarto nya."

Usap ni Ysabell sa sarili at dahan-dahang inilagay ang mga hawak na gamit sa may babasaging lamesa.

Tinitigan nya ang kamang gusot at hindi pa naliligpit.

She was about to take a step to a king size bed para ayusin ng may narinig syang kalabog sa kaliwang bahagi nya.

Bahagya pa itong napatalon sa pagkabigla.

She was hesitating to take a step and look whats going on inside that room.

Yet,she just found herself knocking on the fancy door.

"M-May tao ba dyan?"

No one answered.

And she sure as hell na may narinig sya.Imposibleng guni-guni nya lang yun dahil malakas ang narinig nyang kalabog.

She knocked again.

Thinking that the patient she supposed to take care of is inside that room.

"Tao po? May nangyari po ba sa inyo? Okay lang po ba kayo? Tao po?"

Napakunot ng noo ang dalaga.Walang sumagot.O kahit ingay man lang syang narinig.

She bite her lip.

'Paano kung may nangyayari nang hindi maganda sa kanya? Anong gagawin ko? Sa unang araw papapalpak ako?'

She walk back and forth.

Alam nyang bawal ang pumasok sa isang kwarto ng walang permiso lalo nat kapag hindi mo ito pagaari.

And she was taught following that.

Ngunit nasa ibang sitwasyon sya ngayon.

"Maari ba akong pumasok?"

Lakas-loob nyang tanong.

Marahan pa syang napalunok.

She stayed infont of the door waiting for someones voice to say she could.

Ngunit tulad sa nangyari kanina,wala syang narinig.

Ysabell looked at her hand that is now holding the doorknob at walang sabi-sabing pinihit iyon para buksan.

She feels so lucky that it was open.Mahihimatay talaga sya kapag nakalock pa iyon.

She roamed her eyes,just upon knowing na hindi pala iyon isang kwarto kundi isang malawak at eleganteng CR.

"Tao po?"

Tuluyan nya ng ipinasok ang sarili sa Cr at marahan na isinarado ang pinto.

Wala na namang sumagot.She was on edge thinking that a ghost is playing with her ngunit agarang nabasag iyon ng may nakita syang paa ng tao na nakalabas na sa pagkakaalam nya ay shower room.

Ilang segundo muna ang natapos bago nya naigalaw ang paa.

She immidiately realized that whoever is lying on the floor needs someones help.And that someone is her.No doubt about that.

"Jusko! Susmaryusep!"

Muntikan pang matumba si Ysabell sa agara nitong pagtalikod.

Napakagat nya ang labi nang maramdam nya ang paginit ng magkabilang pisnge.

Mariin syang napapikit.

Gusto nyang magmura,pero hindi nya alam kung pano.

Napalunok itot ramdam nya ang init ng paligid.

Seeing a handsome naked man,is a real nightmare for her.

Hindi nya aakalain na dito matatapos ang pagkabirhen ng mga mata nya.

"Paano ko sya matutulungan kung alam kong makikita ko ang kanyang kahubaran?!"

Ysabell was on the edge of crying when some idea that she could call tha brightest idea she thought in her entire life.

Pinagpapawisan at namumula syang tumakbo palabas ng banyo at agarang hinablot ang makapal na kumot na nasa higaan ng magiging alaga nya.

Patakbo ngunit maingat syang lumapit sa di kilalang matiponong lalaking nakahandusay sa sahig.

Pikit nyang pinatay ang shower na sa tingin nya ay kanina pa nakabukas.

Malalim syang huminga at walang sabi-sabing ipinatong ang kumit sa hubot-hubad na binata.

At nang makadigurong wala na syang makikitang hindi kanais-nais,ay agad ngunut may pagiingat nya itong ipinulopot sa buo nitong katawan.

Mahina pa syang napaigik sa kabigatan nito.

At nang matapos ay humingingal syang napaupo.Realizing that she stop her breathing until shes done.

Napahawak ito sa dibdib.

Hindi normal ang pagtibok ng puso nya.At hindi nya yun nagugustuhan.

Kunot-noo syang napatingin sa mukha ng lalaki.

Baka sakaling makahanap ng sagot.Ngunit,agad nya namang pinagsisihan dahil mas lalo lang nya nakita,kung gaano ito kakisig.

His beauty and charms are too unfair.

His thick black eyebrow.

Ang mga mata nitong halatang may pagkasibgkit kahit na itoy nakapikit.

Ang ilong nitong napakatangos,na mas pinaganda sa nunal nitong nasa gitna ng ilong nya.

Walang bakas ng kahit ano ang makinis nyang mukha.

His face are way too perfect for her to handle.

Napatitig si Ysabell sa mapula nitong labi.

'Ano kaya sa pakiramdam ang mahalikan ng isang perpektong labing yan..'

Nanlaki ang mata ni Ysabell ng mapagtanto ang iniisip.

She even slap her face!

Napatuptup pa ito ng bibig.At ginulo ang malambot na buhok.

"Ano bang kamnyakan yun,Ysabell?! Youre a decent woman! Bakit mo yin naisip?!

Pangaral nya sa sarili.

'Cause you wanted to taste his lips.'

Napasinghap uli sya sa sagot na natanggap nya sa sariling utak.

Dahan-dahan nyang nilingon ang binatang walang-malay na nakahandusay sa sahig.

"I-I wanted to taste his lips?"

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 14 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

TAKING HIS INNOCENCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon