Evden Uzakta 爱 Tom Riddle

Bölüm 1

🌙

Merhaba!
Ben Reyna, birkaç yıldır Harry Potter seviyorum ve hayran kurgu kitapları okuyorum. Eskiden burada birkaç kez yazdıklarımı paylaşmıştım, epey sevildi. Burayı bırakamadım, geri döndüm :) Umarım Evden Uzakta'yı seversiniz, ben yeni bir konu olduğu için seveceğinizi düşünüyorum.
Tekrardan tanıştığımıza sevindim, kendinize çok dikkat edin.
Keyifli okumalar!

🌙

Shifting nedir?
Shifting, gerçekliği değiştirmektir. Bulunduğunuz yaşamdan sıçrama yaparak bir nevi paralel evren seyahati yapar ve farklı bir insan olarak hayatınızı yaşarsınız. Ama hayatınızın tamamını sıçrama yaptığınız kişi olarak yaşamazsınız. Orada yalnızca belirli bir süreliğine vakit geçirebilirsiniz. Google'da bunun hakkında bir sürü içerik var, merak edersiniz okuyabilirsiniz.

🌙

Kapı çaldığında yerimden fırladım. Annem ve babam evde yoktu, yalnızca Blake ve ben vardık.

Çalışma masamda öylece otururken bir süre Blake'in bana bir iyilik yapıp kapıyı açacağını düşündüm, elbette yapmadı. Tembelin tekiydi, bütün gün oyun oynardı.

Fazla zaman geçmemişti ki sabırsız arkadaşlarım kapıyı tekrar çaldı, "Blake! Ne olur yani bir gün olsun şu Twitch denen bataklıktan çıkıp hayata dönsen!" diye söylenerek ayağa kalktım.

"Kalktım zaten, seni salak." Blake'in sesini duyduğumda odamdan çıkmıştım.

"Cadılar Bayramı için heyecanlısın sanırım, hm? Kapıyı bile açıyorsun." diyerek güldüm.

Kaşlarını kaldırdı, yüzüne bir tebessüm yerleştirdi. "İkizler bunun için vardır." dedikten sonra kapıyı açtı.

Üç en yakın arkadaşım, Morgan, Tiffany ve Colin içeri girdiklerinde, "Selam!", "Merhaba!" ve "Hoş geldiniz." sözleri bir süreliğine havada uçuştu.

Colin ve Blake de aynı zamanda en iyi arkadaşlardı, epey ortak noktaları vardı: ikisinin de oyun oynamayı sevmesi gibi.

Morgan, arkadaş grubumuzun mistik kızıydı. Benden bile daha mistikti! Ben sadece tarotla ilgilenirdim, oysaki Morgan tarottan ruh çağırmaya kadar her şeyi bilirdi. Bugün Cadılar Bayramı olduğu için bir ruh çağırma tahtasıyla gelmediği için içten içe sevinmiştim.

Tiffany oldukça sessiz bir kızdı, kedileri çok severdi. Uyumlu biriydi, hemen hemen herkesle iyi anlaşırdı. Morgan ile evleri çok yakın olduğu için sürekli birbirlerinin evlerine giderlerdi.

Tüm arkadaşlarım bu kadardı, ama bana bu kadar arkadaş zaten yeterdi. Okulda başka kimseyle takılmazdım, sadece Morgan, Tiffany ve bendik. Colin ile Blake genelde hep ayrı gezerlerdi, yalnızca öğle aralarında Colin'i görürdüm, onda da ikizimi benden çalardı.

Bu Cadılar Bayramı'nda kimse kostüm giymemişti, onunla uğraşmamıştık. Beraber olmak bizim için her zaman daha önemliydi. Blake zaten evde bir hayaletin tekiydi, kostüme ihtiyacı yoktu bile! Gün içinde onu neredeyse hiç odasından çıkarken görmezdim, sürekli kapısı kapalı olurdu. Ben gece yarısına kadar telefonuma bakardım, o ise oyun oynardı. Yalnızca gece yarıları atıştırmak için mutfakta karşılaşırdık. Eh, bazen de kahvaltılarda onu görürdüm.