It's been 5 year's since we broke up.
"You're welcome... Azia baby let's go." I looked at Azia then smile at her.
Kay Kkami siya naka tingin habang pinapakain ni Hyunjin ng ice cream si Kkami.
Lumuhod si Hyunjin para mapantayan si Azia tapos binigay yung ice cream sa kanya para siya ang mag pa kain.
Sabi ko aalis na kami, gumawa pa talaga ng paraan para mag stay ng matagal.
(Hyunjin's POV)
5 years without him.
And now his here....with his daughter.
Umangat ako ng tingin para makita siya habang naka tingin samin.
Still look pretty.
Bumilis ang tibok ng puso ko...
..yeah i still love him and I always will.
Tinuloy niya ang pagiging designer, pansin ko sa pananamit niya at porma ng bata.
Nag flashback lahat ng pangarap namin.
I will be the photographer and he will be the designer of our own clothing line.
Pero na wala lahat ng yun sa pangalawang pag kakamali na hindi ko man lang naipaliwanag at sana hindi ko na lang ginawa kung yun lang pala ang mas lalong makakapag hiwalay samin.
"Seungmin!!!" Sigaw ng babae at yumakap sa kanya.
"H-hey, you said you're in vocation!" Seungmin said
I guess it's his wife, kamukha ni Azia.
"Mommy!!" Azia said and hugged her.
Tapos na niyang ipakain kay Kkami yung ice cream.
"Babyyyy!!!!" Happy family.
What the fuck... ano pa bang use ko dito.
"Seungmin, thank you and nice meeting you again. I hope we'll see each other again..."
...and if that happens i will make sure you will be mine and mine only.
______________________________________
(Seungmin POV)
It's been a week since we met.
I know his planning something after he said that he hope we will meet again.
But i don't really care, im not the same anymore.
"Seungmin are you done? It's already 12 midnight go to sleep, your working hour is already done!" This bitch.
"Just go to bed and let Azia sleep in her own room."
Kaya siguro iniwan ng asawa niya to.
"Tangina mo kanina ka pa jan, pupunitin ko yan."
"Sige subukan mo kung gusto mong mawala sa mundo."
Buti na lang hindi nag mana sa kanya si Azia kung hindi naibato ko na yung batang yun.
"Nako basta matulog ka na at di kapa kumakain, nasa ref yung ulam i microwave mo na lang!" Buti na lang masarap siya mag luto.
"Oo na matulog ka na, kung hindi ako mag papatulog sayo, tandaan mo isang sapak ko lang sayo tulog ka na!"
"Goodnight!!" Sabi niya tapos pa dabog na sinara yung pinto.
Kahit kelan talaga tong babaing to, pasalamat siya mabait akong kaibigan.
