~Bölüm 25~

7.4K 364 24
                                    


Harun KORKMAZ'DAN:
Doğa odadan çıkalı 20 dakika oldu ama hala sesi soluğu çıkmıyo. Odadan çıktığımda Hatice hanım (Sekreter) yanıma geldi

Hatice:Bir şey mi oldu Harun bey?
Ben:Evet Doğa yok kahve almaya gitti 20 dakika geçti ama gelmedi ben bi oğullarımın yanına gidiyim.

Hatice hanımın bir şey demesine izin vermeden ordan ayrılıp Ayasın odasına gittim. Kapıyı çalmadan direk girdim. Ayas kapıya baktığında beni görünce şaşırdı.

Ayas:Baba ne oldu?
Ben:Doğa buraya geldi mi oğlum?
Ayas:Evet ama 1 saat oldu
Ben:Ooff tamam
Ayas:Baba ne oluyo
Ben:Doğa kahve almaya gitti ama Yarım saat oldu gelmedi içimde kötü bir his var
Ayas:Tamam baba sakin ol bulucaz

Ayasla ayrıldık ben berkcanın odasına gittim Ayas da Berkayın odasına. Kapıyı çalmadan direk girdim. Berkcan bana bakınca o da şaşırdı.

Berkcan:Ne oldu baba
Ben:Doğa buraya geldi mi?
Berkcan:Evet ama gideli çok oldu berkaya şaka yapmaya gitmişti
Ben:Hiç bir yerde yok inşallah Berkayın yanındadır

Berkcanla odadan çıktığımızda bizim bulunduğumuz katı arıyorduk sonra karşımıza Ayas ve Berkay çıktı. Galiba Doğa Berkayın yanında da değildi.

Ayas:Berkayın yanında da yok aşşağı katlara bakalım baba
Ben:Tamam

Asansörün yanına geldiğimizde düğmeye bastık ve beklemeye başladık. Hala gelmemişti asansör hangi katta olduğuna baktığımda 15deydi. Yoksa. Hayır Doğa asansörde kalmış olamaz demi. Oğullarımla hemen 15. kata indik bazı kişiler asansörü çalıştırmayı deniyorlardı.

Ben:Ne oluyo burda
Çalışanlardan biri:Harun bey asansör durdu ve galiba Doğa hanım içerde sesleniyoruz ses vermiyo

İşte o an benimde kalbim durdu sandım canımdan sevdiğim kızım asansördeydi ve onun kapalı alan korkusu vardı. Direk asansöre koştum oğullarımda arkamdan geliyorlardı. Kapıya vurup konuşmaya başladım.

Babam:Kızım duyuyor musun beni? Kurtarıcam seni söz veriyorum dayan
Ayas abim:Birtanem dayan biz burdayız

Hemen şirketteki tamircileri çağırdım. 10 dk olmuştu ama hala açamadılar.

Ben:İşinizden olmak istemiyorsanız çabuk olun
Tamirci:Elimizden geleni yapıyoruz efendim

Doğaya bağırdığımızda hala bize ses vermiyordu kötü bişey olmuş olamaz demi. Lütfen kızıma bişey olmasın lütfen. Bir süre sonra asansörün kapısı açılınca yerde yatan kızımı görüm. Ayas hemen koşup Doğayı kucağına aldı ve aşşağı arabaya götürdü. Bizde arkasından gidiyorduk.

Ayas KORKMAZ'DAN:
Arabaya bidiğimde kucağımda ki prensesime baktım yüzü bembeyazdı sanki kucağımda kırılacak narin birşey taşıyormuşum gibi hissetim. Babam gilde gelince şöföre hastaneye gitmesini ve hızlı olmasını söyledik.

Hastaneye geldiğimizde direk arabadan kucağımda ki Doğayla çıktım ve bağırmaya başladım.

Ben:LAN SEDYE GETİRİN ÇABUK

Hemşireler sedyeyi getirdiğinde yavaşca prensesimi yatırdım. Hemşireler hızlıca Acil kapısına gitti bizde kapının önünde beklemek zorunda kaldık. Lütfen kardeşime bişey olmasın lütfen.

Bir süre sonra annem, Gökhan, Cansu ve Doruk gil geldi. Evet haber vermiştik. Annem ağlayarak babamın yanına gitti. Cansu ve Gökhanda koltuklara oturdular Doruk gilde Acil kapısının önünde durdular. Doruk perişan durumdaydı ilk başlarda aşkına inanmasamda şuan karşımda Doğa için ağlayan Doruk SOYKIR vardı. Biraz bekledikten sonra Doktor Acilden çıktı ve yanımıza geldi.

Doktor:Doğa hanımın yakınları?
Babam:Evet evet biziz kızım nasıl
Doktor:Kızınız iyi merak etmeyin bir süre nefessiz kalmış şimdi hava veriyoruz 1 ya da 2 saate uyanır
Beren:Ohh
Emir:Peki görebilir miyiz?
Doktor:Birazdan normal odaya alıcaz o zaman girebilirsiniz

Doğa normal odaya alındığında bizde arkasından girdik ve yatakta uyuyan meleğimi izledik.

Doğa KORKMAZ'DAN:
Gözümü açtığımda hastane odasındaydım. Ne oldu bana? Aa doğru ya asansörde kaldım. Bu ağzımda ki şey ne lan. Zor da olsa ağzımda ki şeyi çıkarttım ve öksürmeye başladım tabi herkes gözünü bana dikti.

Babam:Kızım iyi misin? Ben hemen doktoru çağırayım.

Babam doktoru çağırmaya gittiğinde herkes bana iyi misin? gibi sorular soruyodu. Bende iyiyim diyodum ne diyim başka? Babam doktorla odaya girdiğinde doktor konuşmaya başladı.

Doktor:Nasılsınız Doğa hanım
Ben:Çok iyiyim doktor bey amca ne zaman çıkarım burdan
Doktor:Serumun bitsin çıkarsın merak etme ve geçmiş olsun

Doktor çıktığında direk annem bana sarıldı bende ona sarıldım. Herkesle teker teker sarıldım ama bir kişi eksikti. Doruk... odayı aradım da köşede sinmiş bana bakıyodu. Dur onun gözleri mi kırmızı?

Ben:Doruk gelsene sanada sarılayım

Bunu bekliyormuş gibi direk bana sarıldı. Geri çekildiğinde yüzünü avuçlarıma aldım ve konuşmaya başladım.

Ben:Sen ağladın mı?
Doruk:Evet
Ben:Yaa yerim seni merak etme ben çok iyiyim
Doruk:Senin için çok korktum

Doruk bir daha sarıldığında bende karşılık verdim. Çok seviyorum Doruku. Serumum bittiğinde herkes bizim evde toplandık. Oturma odasında Ben ve Doruk yanyana oturduk ben başımı Dorukun omzuna koydum.

Ayas abim:Bizi çok korkuttun be güzelim
Ben:Yaa merak etmeyin ben iyiyim
Berkcan abim:Onu anladık zaten sindin hemen Dorukun yanına
Ozan:Bacım iyi olmana sevindim
Ben:Eyvallah gardaş

İşte böyle sohbet ettik. Yemek hazır olunca hemen mutfağa gidip masaya oturduk. Akşam yemeğimizde şen şakrak geçmişti. Ben bu gün çok yorulduğum için Doruk gille vedalaşıp ailemede iyi geceler dileyip odama çıktım. Pijamalarımıda giyip yatağa yattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Mafya Ailem (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin