~Bölüm 38~

5.7K 322 28
                                    

Doğa KORKMAZ'DAN:
Kerimin elini ters döndürdüğümde silah patladı ve kerim kendini vurdu. Kerim yere düşerken bende ayakta durmaya çalıştım bacaklarıma bıçak saplandığı için bu pek mümkün olmayıp yere düştüm. Hemen yanıma Doruk, babam, abilerim ve Ozan geldi. Ama benim dayanacak gücüm olmadığı için gözlerimi kapattım ve gerisi karanlık.

Gözümü açtığımda klasik beyaz bir tavanla karşılaştım. Şaşırdık mı? hayır. Yavaşça kafamı kaldırıp etrafıma baktım. Yoğun bakımdayım galiba çünkü hiç kimse yok burda. Cama baktığım beni mutlulukla izleyen ailemi gördüm. Bir süre sonra odaya Doktor girince dikkatimi ona verdim.

Doktor:Nasılsınız Doğa hanım?
Ben:Aslında iyiyim
Doktor:Buraya geldiğinizde çok kan kaybetmişdiniz vücudunuz da bir çok yerinde çizik var ve iki bacağınızda da derin bıçak yaraları var. Bacaklarınızı bir süre kullanamaya bilirsiniz çünkü bıçak sinirleri zedelemiş. Ama geçici birşey hiç merak etmeyin.
Ben:Evet çok fazla bacaklarımı hissetmiyorum
Doktor:Bir kaç aya geçer merak etmeyin. Şimdi sizi normal odaya alıcaz
Ben:Peki teşekkürler

Doktor odadan çıktıktan bir süre sonra hemşireler gelip beni normal odaya çıkardılar sonra odaya aile üyelerim doluştu. Annem koşarak bana sarıldı bende ona karşılık verdim annem çekilince babam sarıldı bende kokusunu içime çeke çeke sarıldım. Artık sorgu zamanı geldide geçiyo bence dimi.

Ben:Eee bensiz ne yaptınız anlatın bakalım. Durun ben tahmin ediyim. Gökhan eve geldi birinin beni dudağımdan öpmesini ve benim bir şey yapmayıp öpmesine izin verdiğimi anlattı ve inandınız
Güney abim:Güzelim gerçekten babam, ben, cansu ve annem inanmadık
Ben:Ha diğerleri inandı
Ozan:Evet kankacım
Ben:Doruğu saymıyorum bile nasıl onu öpüceğimi düşünürsün sen

Doruk başını eğdiğinde cevabı aldım pişmandı ama bu umrumda mı?

HAYIR!!

Ben:Peki abilerimden Güney abim hariç kişiler ve Doruk dışarı
Berkcan abim:Ne?
Ben:Doğru duydun Berkcan. He bu arada abi de demiycem
Emir abim:Doğa yapma pişmanız affet lütfen
Ben:Yüzüme bak bakalım sizin pişman olmanız benim umrumda mı?
Gökhan abim:H-hayır
Ben:Doğru şimdi DIŞARI!!

Abimler ve Doruk dışarı çıktığında rahatladım valla. Bana inanmayan abilerime ve en önemlisi Doruğa çok pis ödetecem.

Annem:Annecim çok ağır olmadı mı?
Ben:Bunlara az bile anne sürünsünler
Baba:Neyse sen bırak o haytaları şimdi sen nasılsın?
Ben:Ben turp gibiyim babacım sadece bacaklarımı oynatamıyorum ama o da bir kaç aya geçermiş
Güney abim:Merak etme güzelim bacaklarını hissedene ve yürüyene kadar benim kucağımda kalıcaksın
Ben:Bak buna itiraz etmem
Cansu:Bizi çok korkuttun Doğa
Beren:Evet kanka ya öldüm resmen
Ben:Yaa kıyamam size gelin buraya

Beren ve Cansu yanıma gelince sıkı sıkı sarıldım onlara. Ayrıldığımızda hastahane yemeği gelmişti mercimek çorbası ve salata vardı. Annem şuan bana zorla yedirmeye çalışıyo çünkü çorba tuzsuz salatayı saymıyorum bile.

Serumum bitince hemşire dikkatli bir şekilde serumu çıkardı. Artık gidiyorduk çok mutluyum valla kusura bakmayın ama yemekler berbat. Güney abim beni kucağına aldığında kafamı boynuna gömdüm şuan kimseyi görmek istemiyorum ve abimin kokusu çok güzel. Abim benimle birlikte arabaya bindiğinde beni dizlerine oturttu. Ben tabikide kafamı omzuna yaslayıp uyumaya çalıştım. Bakın çalıştım diyorum ama uyuyamadım.

Eve geldiğimizde abim dikkatlice arabadan indi. Abim korumalara baş selamı verince eve girdik abime beni oturma odasına götürmesini istedim. Beni koltuğu oturtunca yanıma oturdu ve kolunu omzuma attı. Diğer herkes gelince sezsizlik oldu. Bu sezsizliği içeri giren sevmediğim hizmetçi bozdu. Neymiş bir şey istiyormuymuşuz tabi bunu sadece Doruğa bakarak söyledi tabi benim tepem attı ve onu yanıma çağırdım. Hizmetçi yanıma gelince yaklaşmasını söyledim tam önüme durunca sağlam bir kafa atarak şunu dedim.

Ben:Kovuldun

Hizmetçi ağlayarak eşyalarını toplayıp evimizi terk edince hiç umrumda olmadı. Babama dönünce konuşmaya başladım.

Ben:Babacım bunları nerden buluyosun? Hayır yani 30 ya da 40 yaşlarında tontik bir abla yok mu?
Babam:Tamam kızım istediğin şekilde işe alırım
Ben:Baba tombul yanaklı olsun burdaki herkes kas yığını mübarek kimsenin yanağını sıkamıyorum
Babam:Tamam canım kızım yarına kadar bulurum
Ben:Teşekkürler babacım

Oturma odasına yine sesizlik çökünce gözlerimi abilerime çevirdim hepsi yere bakıyodu çünkü bana bakmaya cesaretleri yok. Doruğa baktığımda oda gözleri bir duvara kitlenmişti sonra galiba benim baktığımı hissetmiş olcak ki gözlerini mavilerimle buluşturdu. Ben kaşlarımı çatınca hemen gözlerini yere dikti. Benden çekiceğiniz var canım abilerim ve Dorukcum.

--------------------------------------------------------------

Evet bölüm geldiiiii...

Diğer bölümde bir kaç ay atlıycam çünkü merak etmeyin o zamana kadar abilere ve Doruğa ne çektirdiğini söyliycem.

Neyse sizi seviyore bay bay 👋😊❤️

Mafya Ailem (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin