Devam etmeliyiz.
Devam etmeliyiz ya da devam etmeliyim bu yolda tek başıma başım dik bir şekilde.
Ya da kuytu bir köşede ,
Ya da kuytu bir köşede senden haber beklemeliyim sabrederek , susarak bazen de sessizliğimi içimde büyük bir ses yığını ile bozarak ..
Yürümem lazım çünkü kaybettim izini. Ya çok geride kaldın ya da çok ilerledin bensiz. Sağda solda yoksun. Söylesene nereye kayboldun? Ben uyurken kalkıp gidenlerden mi oldun yoksa aydınlık uğruna yalancı güneşin ısıtmayan ışıklarını takip eder mi oldun?
Devam etmeliyiz.
Devam etmeliyiz her ne olursa olsun , sessizce , aman kimse duymasın yavaş yürü dercesine. Sakince , aman sesini yükseltmeden parmak uçlarında gidelim dercesine.
Nereye kadar susmak?
Ne kadar gerekli susmak?
Pusulama soruyorum neredesin diye ne ileriyi gösteriyor ne de geriyi ..
Arıyorum gözlerimle , bakıyorum ki etrafta kuru kalabalık , meydanlarda başıboşluk , bir sis gibi etrafı kaplayan i uğultu o gürültü ..
Ama bakıyorum , bakıyorum baktığım yerde değilsin.
Bakıyorum , bakıp göremediğim yerdesin , bakıp göremediklerimdesin.
Ya ileridesin ya da geri de. Adım atmaya korkuyorum ama adım atmakta istiyorum.
Biliyorum hissediyorum sen yeni yeni keşiflerdesin. Ama kim bilir ki neredesin?
&&
