Sei Mio, Amore Mio

Kabanata 31

~Saksi~
Jessie's P.O.V

HINDI namin akalain ni Sir Vhan na ganito ang handaan ngayong tanghali.Simple ngunit may kagarbuhan ang dating.Mababakas mo ang saya sa kanilang lahat habang nagsisiyahan sa saliw ng musika ng karaoke.

Mayroon ding mga nag-iinoman at naglalaro ng mga cards.Mayroon ding nagsasayaw at nakakaengayo dahil ang babait nilang lahat.Sa isang field ang venue nito, mahangin at malilom.May Silong kami rito para hindi rin kami mainitan.May mga handa sa unahan na talagang nakakatakam at may nakikita narin akong mga asawa nila nagsisidatingan.

Mabait naman si Senyora Margarette at hinayaan niya na magkasaya ang mga trabahador niya kahit na wala siya.Nakaupo kami sa bakanteng upuan ni Sir Vhan.Tahimik lang ito.Binabati siya ng maraming tao at ttumatango lang siya.

"Magandang hapon po sa ating lahat.Una, Maraming salamat kina Sir Vhan at senyor margarette"-Mang ronald.

"Ngayong araw ay kaarawan ng ating kasamahan na si Anthony.Ahm, Nga pala...May hiling ito...Tutal ikakasal na rin siya sa sunod na taon.Hayaan natin hilingin ang nais jiya na maisayaw ang kaniyang mapapangasawa.Kaya naman sa mga may asawa rito o nobya...Maari din kayong mangsayaw ng malamyos sa kapareha...Sige, Music please!"tumunog ang romatikong kanta.

Napangiti ako ng makita ang ngiti ng anthony habang inalalayan sa pagtayo ang mapapangasawa nito at nagpunta sa gitna.Nagsitayuan angga trabahador at inaya ang mga asawa.

Nahiya ako ng kami nalang ni Sir Vhan at anton ang walang kapareha at ang hindi ko amintindihihan kung bakit makatingin sila saaking dalawa! Huhu bakit ganito?!

Nagulat ako ng sabay silang tumayo.Lumapit si Anton saakin.Nakangiti ito."jessie maari ba kitang-----"

Nawala ang ngiti sa kaniya ng lumapit si sir vhan at inilahad ang kamay niya.Yung parang sa mga prinsipe at prinsesa na sa tuwing magsasayaw.Nahiya ako at pinamulahan.He tilted his head.

"I wanna dance with you, Jes..."he whispered sexily.Napalunok ako at wala akong nagawa kundi kuhanin ang kamay nitong nakalahad.Marahan niya akong inalalayan na tumayo.Kita ko ang tinginan saamin ngunit parang wala lang ito kay sir vhan na matiim ang tingin saakin at may sinusupil na ngisi.

Kinakabahan man at mabilis ang pintig na puso dahil sa kaniya ay nagawa kong mapatitig sa kaniyang mga mata.Kinuha niya ang kamay ko at ipinalibot sa leeg niya.Habang siya naman ay ang kamay marahang dumantay saaking baywang na nagbigay kiliti saakin.

Pigil ang hiniga ko ng kinabig niya ako papalapit sa kaniya na naging dahilan ng pagkaklapit naming dalawa.Kasabay ng romantikong saliw ng kanta.Sinayaw niya ako.Marahan ang kaniyang galaw at titig na titig ito saakin.

Hindi ko magawang maiaalis ang tingin sa kaniya dahil nadala na ako sa damdamin ko na nagsusumigaw sa hindi maipaliwanag na pakiramdam sa tuwing kasama siya.Hindi ko alam kung bakit ganito akong kakomportable sa piling niya.hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko sa mga bisig niya...Hindi ko alam...Kahit mali..

Napapikit ako ng mariin ng may imahe akong nakita.Malabo ito ngunit nakikita ko ang postuda nito.Eto yung lalaki sa panaginip ko! Napatigil kami sa pagsasayaw.

"Hey...What's wrong?"may pag-aalala sa boses nito.Ilang sandali ppang sunakit bago nawala.Inalalayan na niya akong paupo at kinuha ako ng isang basong tubig.

"Here, Jessie..."uminom naman ako.

"Tell me, what happened to you."nilingon ko siya na naghihintay ng sagot saakin.

"N-Nahilo lang po..."nagsinungaling ako...Katulad ng sinabi ni Karl.Walang dapat makaalam na ako'y may amnesia...At ayokong suwayin si karl.

"Have you eaten breakfast?"seryoso ngunit mababakas mo ang pag-aalala.Umiling ako dahil yun ang totoo.Medyo nalate ako ng gising at sa oagmamadali dahil may oras na binigay si sir vhan ay tubug nalang ang ininom ko at di na nakapagagahan.