Sei Mio, Amore Mio

Kabanata 18

~Aksidente~
Third P.O.V

       "Princess Stacey Buenaventur tsk tsk tsk...I hate your face, Magkamukhang magkamukha talaga kayo ng Walangya mong ina..."nakamasid si Reina sa target picture ng mukha ng dalaga.

       "Dylan, Gusto kong kaibiganin mo ang babaeng ito..."Si Dylan ay ang anak-anakan niya na kinupkop dahil nangungulila siya noon sa anak.Nagpa adop siya ng at si dylan yun at yun ay sa pamamagitan ni alejandro.

       Matipuno, Makisig, at Maipagmamalaki ang istura nito.23 years old na ito.Sinanay siya ng ama -amahan sa martial arts, karate, judo at sa paghawak ng baril.Ngunit, Nakatatak sa isip nito ang paghihigante dahil sa kaniyang ina-inahan na naulila sa anak.Galit din siya sa mga buenaventur.Pinaslang ang mga magulang niya at ang akala niya ay ang magulang ni Stacey ang may gawa noon ngunit ang di niya alam ay ang mismong tinuturing niyang pamilya nngayon na si Reina at Alejandro ang may gawa nang lahat.Nilason nila ang utak ni dylan para sa kanilang mga plano.Kailangan nila ang Binata para malaman ang lahat ng galaw ng mga Buenaventur.

      "Don't worry, Mama...I'll help you."

      "Mabuti kong ganoon, Dylan.Gusto ko lahat ng mga galaw at kilos nila ay alam mo.Kung ano ang mga plano ng pamilyang iyon..."tumango si Dylan sa ina-inahan.

      "Sige, Makakaalis ka na..."

      "Kasalanan niyo ang lahat kaya naman, Hayaan niyong singilin ko kayo...bwahahahaha, bwahahahaha." Hindi na siya makapaghintay sa mga mapagtatagumpayang plano.   

      "This time, Babagsak na kayo
...at ikaw, Fernando, luluhod ka sa mga gagawin ko sa mag-ina mo kaya, Humanda ka..."at tumawa ito ulit na parang maganda ang mangyayaring laro para sa pamilyang Buenaventur.

Angela ( Stacey's ) P.O.V

      Gabi na ngunit wala parin sina mom and dad...Nag-aalala na ako.Tinawagan ko na ang sekretarya ni dad at sabi ay kanina pa daw nakauiwi, while mom...I asked tita em, but she said na kanina parin daw nakauwi.

      "Nasaan na ba kayo, Mom at dad?"ilang missed call at text na amg ginawa ko but wala paring progress.Nasa kwarto ako at napagpasyahan na bumaba na muna.Nagulat naman ako bakit ang dilim sa salas.May power naman sa bawat kwarto.

     "Yaya...?"kinakabahan na ako at binuhay ang flashlight pababa.Why it's so dark...?

     Pagkababa ko ay ang pagpalakpal tapos nabuhay ang ilaw sa salas at nakatalikod na mga magulang ko ang naabutan."M-Mom, d-dad?"nakangiti silang humarap atay hawak silang roses.My eyes started to watered.

      Kung ano-anu pumasok sa isipan ko kung nasaan na sila.Mabilis ko silang niyakap dalawa."I-I thought iniwan niyo na ako, Mom and d-dad..."nakaapap parin ako sa kanila.

      "Bakit naman nami gagawin sayo yun, darling?"-mom.Umalis ako sa yakap at tiningnan sila pareho.

      "Are you still mad at me, Mom..and..dad?"naluluha kong sabi.Nakangiti silang umiling at i bot ang mga bulaklak ssaakin.Natawa man ay pinalis ko amg luha saakin.

     "Hindi kami galit sa'yo anak...Actually, we want to say sorry for everything, Darling...Mali kami alam ko.Hindi ka namin dapat binago, Hindi ka namin dapat kinontrol at hindi ka naman pinipilit sa ayaw mo...We're sorry anak....But we love you so much, Darling.Hindi man ikaw si Stacey ay mahal ka namin...Anak ka na namin, Remember that..."napaluha kami ni mom at niyakap kaagad siya.Dad was overwhelmed sa nakikita at niyakap kami.

     "Your mom is right, baby....Sana mapatawad mo kami..."masaya akong tumango at nilingon silang dalawa.
"Mom, dad may aaminin po ako..."giit ko."what is it, darling..go ahead tell us.."-mom.