Sei Mio, Amore Mio

Kabanata 32

Warning: Slight spg.
~Resign~
Jessie's P.O.V

      PALAISIPAN parin saakin kung bakit ganon nalang ang reaksyon ni Karl kay Sir Vhan.Ngayong araw ay magreresign na ako sa pagiging personal maid ni Sir Vhan.Siguro tama narin 'yun para di na mas lumalim ang nararamdaman ko para sa kaniya.

      "Goodmorning po Miss Jessie."masayang bati saakin ni Manong guard.Kahit na kakakilala ko lang sa mga tao rito sa mansyon nina sir vhan ay mabilis kong natanggap sila.Hindi sila mahirap pakisamahan at parang nahihirapan tuloy ako na magpaalam na...Ngunit wala naman akong ibang magagawa.

       "Jes! Kanina kahapon pang badtrip si sir vhan nung dumating lalo na ngayon! Bakit late ka na nakuu kung sino sino na ang pinagbuntunan niya ng galit----"

       "Ahm jenny...Magpapaalam na sana ako."

      "Hala bakit te jes..."nasa may sala kami ni jenny ng dumating si letlet kasama si manang.

       "Anong ibig sabihin mo jes?"-jenny.

       "Kailangan ko na kasi munang umalis dito..."

       "May problema ba iha jessy?"pilit akong ngumiti kay manang.

       "Pasensya na po kung biglaan pero pribado po kasi ang aking dahilan..."tumango sila at nalungkot.

       "Asan po ba si sir vhan? Kailangan ko lang po magpaalam..."

       "Nasa opisina niya siya, jes."-jenny.Nginitian ko silang lahat at nabigla ako ng yakapin ako ni jenny at letlet.

       "Mamimiss ka namin, te jes.."

       "Tama siya jes..."sabi namanni jenny.Nalulungkot man ay nginitian ko sila parehas at niyakap.Si Manang naman ay nginitian din ako at ganoon rin ako sakaniya.Napagpasyahan ko na umakyat na papuntang office ni sir vhan.Nakaramdam na ako ng samo't saring emosyon.Napabuntong-hininga ako at kumatok.

       Naabutan ko siyang nakatayo patalikod.Kinakabahan akong nagsalita.

        "S-Sir Vhan..."lumingon na siya at madilim ang tingin.

        "A-Ahm, magpapaalam na po sana ako..."kumunot noo niya at parang mas nairitado.

        "H-Hindi na po ako magtatarabaho bilang personal maid ..."umigting ang bagang niya.

        "Why"malamig niyang tanong.

        "P-Pribado po ang dahilan kaya sana maintindihan niyo po...."umangat ang isang kilay nito at nataranta ako ng kaunti ng mahulaan na papalapit siya saakin.Pilit kong pinapalkalma ang aking damdamin.

        "No...You're not going to leave."bago pa ako makaangal ay nagulat ako ng halikan ako nito.Para akong naestatwa at unti-unting nanghina ng maramdaman ang dila nito.Napakuyom ako ng kamao at aalis na sana ng yakapin niya ako at mas palalimin ang halik.Nanghihina na ako sa patagal ng patagal.Nawawala na ako sa huwisyo ko at namalauyan ko nalang na tumutugon na ako sa mapupusok niyang halik.

        Nang maramdaman ang halik sa aking leeg mas nawala na talaga ako sa huwisyo at tanging halik niya lang ang nasa isip ko at ang pakiramdam na naidudulot niya saakin.Hindi ko na alam may nagsasabi sa isip ko na mali ngunit natatalo ito ng pakiramdam ko.Nang puso ko..

        "T-Tigil..."naalala ko si karl.May kakaibang boses ang nalilikha ko ng simulang maramdaman ang mga kamay nito.Ang isa ay unti-unting pumapasok sa loob ng damit ko at ang isa naman ay asa likudan ko.Napakagat labi ako ng mahawakan niya ang hinaharap ko.Wala na.Wala na ako sa katinuan.Patuloy ang paghalik niya saaking leeg pababa.Binalik niya iyon sa labi ko at binuhat ako.Parang matilk na inilibgkis ko ang mga hita ko sa kaniyang baywang at mas pinalalim niya ang halikan.