Karanlıktan Aydınlığa

Bölüm 2

Hastanedeki uzun bekleyişimiZin ardından sabah olmuştu. Polisler babamın ifadesini almak için gelmişlerdi. Ama bi sonuç elde edememişlerdi.Daha sonra onların yanına gidip kazanının nasıl gerçekleştiğini sordum. Ve duyduklarım karşısında adeta dehşete uğramam bir olmuştu.
"Babanız çatalca dönüşü ilerlerken önüne aniden çıkan bir araba sonucu dreksiyon hakimiyetini kaybetti ve şarampole yuvarlandı.Daha sonra arabadaki benzin sızıntısı yüzünden araba patladı ama neyseki babanızın yanında olan kadın onu oradan çekip çıkararak kurtardı."
"Peki kim bu kadın arabadamıydı ne işş vardı orda?"
"Dün ifadesini aldık babanızın iş arkadaşıymış bir toplantı için oraya gittiklerini söyledi ama kaza kasıtlı olarak yapılmış gibi bilerek önlerine çıkılmış gibi beyefendi babanızın düşmanı varmıydı?"
"Bir dakika bir dakkika ne düşmanından bahsediyorsunuz babam herkesle iyi anlaşır."
"Peki beyefendi biz soruşturmayı sürdürüyoruz aklınıza bişey gelirse lütfen bizi arayın!!"
Olayın şokunu atlatamadım kimdi bu kadın ne işi vardı orda hem toplantı için Çatalca'da ne işleri vardı?
Tüm bu sorularımın cevabını şu kadından alsam iyi olurdu ama önce annemle konuşmalıyım bu ayrıntıdan neden bahsetmediği konusunda sağlam bi açıklama yapması gerekecek.
Annemin yanına gittiğimde uyuyordu.Onu kaldırıp kahvaltı ettirip eve götürsem iyi olucaktı. Zira çok berbat görünüyordu yorgunluktan dinlenmesi gerekti. Onu öperek uyandırdığımda gözlerini hafifçe aralayarak "Baban iyi oldu mu oğlum ? " demesi bir oldu .
"Ah annem benim tabiki iyi başka türlüsünü düşünmek aptallık olur. Hadi kalk bakalım da kahvaltı edelimde kendine gel toplamalısın kendini."
Demenle toparlandı ve aşağı indik geriye sorularım ve eve gitmek için ikna etmem kalmıştı.
Kantinde kahvaltılık birşeyler aldıktan sonra karşına geçtim. Oldukça sessiz ve yorgundu. Birden dayanamayarak
"Anne neden anlatmadın bana neden söylemedin bunu ?" demem bir oldu. Oldukça şaşırmıştı hadi ama anne bunda ne vardı ki şaşıracak öğrenmiyeceğimi mi sanıyordun güldürme beni!!!
"Oğlum neden bahsediyorsun neyi saklamışım senden ben." demesi bir oldu tabi..
"Anne neyi olucak tabi şu arabadaki kadın mevzusu tabi ne işi vardı arabada polisler iş için gittiklerini anlattı bana hoş kadının ifadesi buymuş öyle dediler."
"İş için demek ha iş için!!"
Oldukça sinirliydi ve gergindi.
"Evet iş için demiş ama babamın orda ne işi olur ki Çatalca tarafında hiç bir işimiz yok benim bildiğim kadarıyla ve o kadın soru işaretleri artık anlat neyi saklıyosan benden!!"
Artık dayanamıyordum ve istemsizce sesim yüksek çıkmış insanlar bize bakıyorrdu. Tabi onlarda öfkemden nasiplendiler zaten uykusuzdum ve üstüne birde saklanmaya çalışan şeyler var.
"Ne bakıyorsunuz be dönün önünüze ve artık anlat anne !!" dedim.
Başımı kaldırdığımda gözleri dolmuş ağlıyordu sanırım biraz fazla ileri gitmiştim yanına geçip sarıldım ve destek olmaya çalıştım.
"Üzgüm anne ama benden birşeyler saklamana dayanamıyorum affet beni bu ani çıkışımla ... " dedikten sonra biraz sakinleşebilmişti ve anlatmaya başlamıştı.
"Oğlum uzunca bir süre burda yoktun yurt dışındaydın ve geleli nerden baksan 5 ay oldu ama burda bir çok şey değişti. "
"Ne değişti ki anne benim göremediğim ne değişti işler aynı babamla mutlusunuz başka ne değişmiş olabilir ki ?"
"Ne mi değişti oğlum sen sabahlara kadar dışardayken sadece eve uyumak için gelirken bu kadarını görebiliyordun bizim sözde mutlulumuzu ama aslında böyle senin gördüğün gibi değildi ."
"Sözde mutluluğunuz mu ?"
"Evet sözde mutluluğumuz oğlum Amerikaya gittiğin zamandan sonra baban evden işe çok geç gelmeye başlamıştı. Bende sorgulamıyordum herhalde çok yoğun işleri vardır diye sonuöta koca şirket . Ama gün geçtikçe toplantılar artmaya başladı hatta şehir dışlarında olmaya başlamıştı. Şüphelenmeye başlamıştım. Hatta öyle ki bir gün yine toplantıda olduğunu söylemişti bende dayanamayıp iş yerine gitmeye karar vermiştim. Birde ne göreyim baban...