A collaboration project:
D I A B L O: Behind The Cursed Ruins
by MsButterfly
D I A B L O: Scent of a Murderer
by Kuya_Soju
D I A B L O: Sound of Danger
by Maxinejiji
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER E I G H T
AELARI'S POV
I'm back again at that familiar hallway. Sa dulo ay naroon ang kuwarto na ilang beses ng naging laman nang mga panaginip ko. This time though I can feel it that I'm not alone.
May kung sinong nakahawak sa akin at hinihila ako papunta sa kuwarto na iyon. Nagpumiglas ako pero tila walang lakas ang katawan ko laban sa tila bakal na mga kamay na mahigpit ang pagkakahawak sa akin.
Pabalabag na binuksan ng kung sinuman na may hawak sa akin ang pintuan. I was expecting to see the little girl. The same girl who looks like she's in deep sleep, sitting on a chair for I don't know how long while black smoke is circling around her.
The demon, Diablo, that is bound to her... both of them trapped and forgotten.
Pero hindi iyon ang nakita ko at sa halip ay walang nakaupo roon. There's no one else inside the room except for me and the person that brought me here. Nilingon ko ang taong humila sa akin papunta sa kuwarto na ito pero bago ko pa makita ang mukha niya ay biglang dumilim ang paningin ko.
When my vision cleared again, I found myself sitting on the chair. Sarado na ang pintuan at wala ng ibang tao akong kasama sa kuwarto.
I tried to struggle against the thing that is binding my hands together but my own body wouldn't budge. Not the way I want it to. Parang may sariling buhay na bumaba ang ulo ko para tignan ang mga kamay ko. There's nothing there. Walang nakatali sa akin. Instead my own hands are moving as if reaching for something.
I know this is a dream because I've seen this countless of times. And yet... and yet something is different. Something changed.
The room looks the same old worn out place but there's no vines. Instead the room looks like it has been burned and abandoned. Wala na rin ang mga kagamitan na napanaginipan ko noong mga nakaraan na bumubuo sa kuwarto. And also... there's no prince. The dead crown prince's body is not here anymore.
I am alone.
I shouldn't be. The princess should have been here and the demon. Dapat naririnig ko na ang boses ng Diablo pero nananatiling tahimik ang kapaligiran.
"It's okay. We'll get out of here. They will save us."
Umakyat ang takot sa mga ugat ng buong katawan ko nang marinig ko ang boses na nagsalita. It's a voice of a child. Pero hindi iyon ang dahilan kung bakit pakiramdam ko ay mawawalan ako ng ulirat. It's because my own lips are moving, speaking the words that I didn't intend to say.
