"Neden yerde ki? Ah bir dakika bu Jeffdeğil mi? Eskiden ne çok kafa ütülüyordu ama..." Elini burnuna götürüp kaşıdı.
"Bir dakika burnum! Yüce Kediler aşkına patilerim yok! Kulak- ah onlar burada... Kuyru- o da burada ama ben nasıl dönüştüm ki?" Dilini üst dudağında gezdirdi.
"Sahip? İyi misin?" Ellerini yatağa koyup dizlerinin üstünde hareket ederek bana yaklaştı. "Korkmuş görünüyorsun, iyi misin?" Yüzüme yaklaştığında nefesimin kesildiğini hissettim. Lanet olsun!
Geriye çekilmeye çalıştım.. ama kuyruğunu belime sardı ve sıkıca tuttu. Kedilerin kuyruğu bu kadar uzun mu be? "Neden korktun sahip? Merak etme seni yemem... İkinci kez dönüştüm ama neden ki?" Yavaşça ayağa kalktı koşmaya çalışırken düştü.
"İyi misin?" Elleri ve dizleri kanıyordu, bu kadar küçük düşmeye mi? Nasıl bir kedi bu... Kucağıma alıp salona götürdüm. Koltuğa bırakıp mutfaktan telefonumu aldım.
"Jaemin, gelmen gerek!" "Teşekkürler yine bekleriz... Ne oldu hyung?" Koltuktaki şey bana bakıyordu, arkama dönüp konuştum. "Gelince anlatırım, kedi ilkyardım seti mi ne vardı al da gel onu ama çabuk ol!"
😺👦
"Biraz daha iyi misin Yonggie?" Hızlıca başını salladıktan sonra önündeki oyuncaklara döndü koltuktaki. Bardağı uzatıp oturdum.
"Sen nereden biliyorsun O'nu?" Bir yudum aldıktsn sonra bardsğı masaya koydu. "Önceki sahibi getirip duruyordu oradan, ikinci kez O'nu böyle görüyorum.. Ama endişelenme hyung, o zararsızdır da. Sen nasıl aldın O'nu?" Sağa sola sallanan kuyruğa bakıp konuştum.
"Uzun hikaye, ama çok kalmayacak. Bilirsin kedileri sevmem..." Koşarak odaya gitti, arkasından gidecekken kedi olarak geri geldi. Yatağına yatıp gözlerini kapattı. "Neydi bu şimdi?"
"İlk gördüğümde bende anlamamıştım aslında, ama onlar böyledir. Yorgunken insana da dönüşebilirler kediye de." Boş bardakları alıp lavaboya bıraktım. "Başka bir tane daha mı gördün?"
"Jeno.. O da böyleydi. Artık bizim gibi, insan." "O nasıl insan olabilir? Nasıl değişip dönüştü?" Çalan telefonu açtı.
"... Tamam hayatım geliyorum, tamam. Sen kapat bekle beni... Bende seni seviyorum~" Çantayı eline alıp kapıya ilerledi. "Bende bilmiyorum hyung. Ama önemli birşey var. Her ne kadar kedileri sevmesen de ona bağlanabilirsin, dikkat et." Kapıyı kapatmadan önce bağırdım.
"Bana bak Jeno'ya çok yanaşma pati atmasın!" "Senin için de geçerli hyung!" Kapıyı kapatıp içeriye girdim. Televizyonun önünde oturmuş kuyruğunu sallayarak bana bakıyordu.
