Alicia Sierra

Hazırım.

Düşünüyorum da hayatımda, sevdiğim insanlarin kaybını çok sık yaşamaya başladım ve bu beni yavaş yavaş tüketiyor.
Negatif şeyler düşünmeyi bırakıp,ofise çıktım. Masamın üzerinin dağınıklığını kabaca toparladım, işim olmayan dosyaları yerine kaldırdım ve şu an üzerinde çalıştığımız davayı incelemek için kullanacağım dosyaları aldım. Bu o kadar sıkıcı bir vakaydı ki hiç bir şekilde ilgilenmek istemiyordum. Ama son zamanlarda kafamı dağıtmak için bir uğraş aradığımda,bu vaka benim ilacım oluyor.
Dosyaları inceleyip, bilgileri bilgisayara aktarmaya başladım.
Kafam tamamen çantamda duran gebelik testlerindeydi. O kadar çok endişeli ve merakliydim ki. Aslında artık endişenin yerini biraz da heyecan aldı. Evden çıkarken, "Eğer bir bebeğim varsa" diye sahip olduğum ve kendimi korkuttuğum fikirler, artık beni heyecanlandırmaya başlamıştı.
İşe odaklanamadığımı fark ettim ve çantamı alıp lavaboya gittim. Hemen testi uygulamak için iki markadan birini paketinden çıkardım.
Testi uyguladım ve sonucun belli olması için çubuğu heyecanla elimde beklettim.
Beş dakika ya geçti ya geçmedi, sonucun artık ellerimde olduğunu biliyordum. Bakmak için kendimi çok korkak hissettim ama ne olursa olsun bunu öğrenmeliydim.
Başımı korku ve heyecanla aşağıya doğru eğmeye başladim. Sonucu kapattığım parmaklarımı hızlıca çektim ve sonucu gördüm... Kalbimin ağzımda attığını hissettim. Sanırım bu heyecanı yaşamak için çok korkağım!
ÇİFT ÇİZGİ!
İnanamadım ve ikinci testi de yaptım ve ardından yeniden gördüm, evet yine çift çizgi! Sanırım artık testin yanılma ihtimali kalmamıştı. Bu korkuyu hazmetmek için tuvaletten çıktım, tekrar ofisime dönüp kapıyı ve panjurları kapattım.
Sandalyeme oturdum ve sanki bebeği hissetmek için istemsizce elimi karnıma koydum...

Gerçek korkumun sebebini şimdi anlıyorum. Ve aslında zaten biliyordum. Hazır olmak... Bu bebeği büyütmeye hazır mıyım? Küçük kızımdan sonra, ya ona da bir şey olursa? Nasıl yaşarım...
Bir yanım endişelerle doluyken bir yanım da bu bebeğin sağlığını düşünmeye başladı bile... O anda toparlandım ve kendime bir söz verdim, canım pahasına bile olsa bu bebeği koruyacağım, onu sağlıklı bir şekilde kucağıma alacağım.
Ve tüm düşüncelerimin ardından, German'a bir bebeğimiz olacağını haber vermek istiyordum!

Evden çıkarken yaşadığım gerginliğe dair eser kalmamıştı, aşırı mutluydum. Her şey netleşti ve ben kendime bir söz verdim, korkularımı bir kenara bırakıp, bebeğimin sağlığına odaklanacaktım, bunu German'a söylemek benim için çok güzel olucak!

İlk doktor kontrolüne onunla beraber gitmek istiyorum.
Eve gitmek için ofisten çıkmadan önce
üzerinde çok fazla çalışmadığım dosyalarımi ve masami toparladım, hızlıca ofisten çıktım...

Eve geldiğimde German evde yoktu. Haftasonları evde olurdu, onu göremeyince şaşırdım.
Nerede olduğunu sormak için onu aradım, telefon çaldı ama açmadı. Markete gitmiş olacabileceğini düşündüm bu yüzden çok üstelemedim.
Üzerimi değiştirdim ve salona geçtim, koltuğa oturdum ve bebeğimi düşünmeye başladım, elimi karnımda gezdiriyordum. İçimden onunla konuşmaya bile başladım, şimdiden bağ kurmuştum, doktora gitmeden çok fazla bağlanmak istemiyordum ama içimde kızıma veremediğim annelik sevgisi o kadar ukte kalmış ki, bu bebeğe bağlanmaktan başka bir seçeneğim yoktu.
" Annecim, hoşgeldin hayatıma bebeğim..."
Dedim ona. Gözümden bir damla yaş düştü ve onunla konuşmaya devam ettim.
" Ben seni de kaybetme korkusuyla yaşamak istemiyorum bebeğim, seni kucağıma almak, kokunu içime çekmek istiyorum."
Bebeğimle konuşmak bana o kadar rahatlık veriyordu ki...
1 yıldır hissettiğim yalnızlık durulmuştu. Ve yine aynı şeyi düşünmeye başladım, bu bebek dünyaya geldiğinde tamamen bana muhtaç olacak, küçük kızıma veremediğim tüm sevgimi ona vereceğim, onu asla yalnız bırakmayacağım, dünyanın tüm kötülüklerinden koruyacağım.

Ben bebeğimle konuşurken birden kapı açıldı, German geldi. Koltuktan kalkıp kapıya gittim,
-" German, hoşgeldin hayatım " dedim
- Alicia, seni işte sanıyordum bebeğim, neden geri geldin bir sorun mu var?
-" Aslında ofise gittim ama sonra beklenmedik bir şeyler oldu ve seninle konuşmak için eve geri döndüm. "
- Ne oldu, sen iyi misin? Kötü bir şey mi?
-" Hayır hayatım, dünyanın en harika şeyini sana söylemek için eve geldim" dedim ve koşarak ona sarıldım.

Kokusunu içime çekmek için boynuna doğru yöneldim ama bana ait olmayan bir kadın parfümü kokusu aldım... Şüpheci davranarak bu harika haberi mahvetmek istemedim, bu yüzden kendimi geri çektim ve onun kolundan tutarak mutfağa götürdüm.

-" Hadi gel aşkım, sana harika bir sürprizim var! "

Gebelik testlerinden birini çantamda peçetenin içine sararak yanımda getirmiştim. Onu German'a göstermeye getirmek için salona çantamı almaya gittim,
-" German, gözlerini kapat, sana bir şey getireceğim! "
- "Tamam bebeğim çok merak ettim! Hadi gel gözlerimi kapattım"

Hızlıca ona doğru koşarak, onun oturduğu sandalyenin arkasına geçtim ve boynuna kollarımı doladım öne doğru eğilerek "sürprizzz!" Diye bağırarak testi German'ın eline koydum. Tepkisini izlemek için karşısına geçtim.

-"Alicia, bu... bu... Bebeğim bu dünyanın en harika şeyi!" Dedi ve oturduğu sandalyeden hızlıca kalkarak testi masaya bıraktı, sonra beni kucağına aldı, ayaklarım yerden kesilmişti ve bacaklarımı onun bacaklarının üstüne doladım, beni sıkıca öptü ve yatak odasına doğru yürümeye başladı. Dudaklarımız alev almak üzereydi.
Yatağa vardığımızda, hissettiğim güçlü mutluluk o an için tutkuya döndü ve aynı hisleri German'ın da hissettiğine emindim...

German olabildiğince hızlı bir şekilde önce benim kıyafetlerimi çıkardı, sonra kendi üzerindekileri... Artık tamamen çıplaktık.
Yastığa başımı koydum ve günün daha da mükemmel hale geldiği dakikaları inlemelerimle geçirdim...