Duman

Baş(3)

.

.

.

Kısa bir bekleyişten sonra kapı tıklatıldı. Kapıda annem ve babam belirdi. Onları görünce rahatımdan ödün vermeyerek koltuğa biraz daha yayıldım. Müdür gülümseyerek

''Buyurun, geçin koltuklara'' diyerek onları içeriye davet etti.

Annemin her halinden ne kadar gergin olduğu belliydi. Genelde de böyle değil miydi zaten?

 Yan yana karşımdaki koltuklara geçtiler.

Babam ''Sinan Bey Asel'le ilgili deyince apar topar çıktık evden, ilk günden bir sorun yok değil mi?''

 Evettt babam da endişelendiyse eve gidince ortam kızışacak gibiydi.

''Aslında var. Bu güzel kızımız ilk günden öğretmeniyle bir tartışma yaşadı''.

O an odadaki herkesin bakışlarını üzerimde hissettim, ısrarla müdüre bakmayı sürdürdüm.

''Aslında Asel çok uyumlu bir kızdır, tartışmanın konusu neydi?'' dedi annem.

''Öğretmenleri Gamze Hanım, Asel ve arkadaşı Yeşim'in derse geç girme nedenini sormuş. Fakat kızımız anlatmak istemeyince ortalık kızışmış ve Asel öğretmenine sesini gereğinden fazla yükseltmiş''

''Eee?'' dedi babam, sıkılmışa benziyordu.

''Eesi kızınız ufak bir uyarı aldı ve bu kağıdı da imzalamanız gerekiyor''

E yuh artık bir de kağıt mı imzalanacaktı! Gözlerimi devirmeden edemedim.

Annem söze girdi ''Bence bunun için kağıt imzalamaya gerek yok, sözde kalsın iş''

Babam da annemi destekleyerek ''Biz gerekli uyarıyı yapacağız!''

İşin böyle kapanmasına sevinmiştim. 

''Artık izniniz olursa derse girmem lazım'' dedim ve odayı terk ettim.

Tamam ilk günden biraz fazla aksiyonluydu bunlar fakat günün geri kalanında cici bir kız olabilirdim, yani umarım.

.

Öğle teneffüsündeydik. Annemin benim için hazırlattığı salatamı masaya koyup yemeye başladım. Aniden masama vurulan bir el beni ürküttü. Belli etmeyerek sese doğru döndüm.

''Evet?''

Esmer bir kız vardı karşımda. Gözleri benim gibi koyu kahveydi. Beline uzanan saçları ve dizlerinin bir karış yukarısında bir eteği vardı. Güzel bir kızdı. Alaylı bir şekilde güldü ve:

''Bir de ne oldu diyor ya! Bana bak kızım sen kim olduğunu sanıyorsun ya?''

Yüzüme salak salak cırlıyordu. Ona umursamaz  bir bakış atıp yemeğime döndüm ve yemeye başladım. Yanımdaki kız tekrar cırladı.

''Bana bak ben buradayım. Bu okulda babam sayesinde okuyorsun. Seni attırmam iki dakikamı almaz!''

''Bence yanlış biliyorsun. Burada senin baban sayesinde değil param sayesinde okuyorum'' dedim ve önüme döndüm. Biraz bekledi ve:

''Bu sert kız rollerini erkeklerin önünde  sergileme ayrıca sevgilimin yanında hiç!'' diyerek yanımdan uzaklaştı.

Bu kız kimdi ve kendini ne sanıyordu, ayrıca sevgilisi kimdi ve bundan banane? Gerçekten bazen insanları anlamakta zorluk çekiyorum. Salatam bitince masadan kalkıp dışarıya çıktım. Temiz hava iyi gelmişti.