The World with You (Kathniel FanFic)

A glimpse from her past.

CHAPTER 4

Marahil nagtatataka kayo kung bakit nagkaganyan si Rain despite sa love and care na pinaparamdam ng mga kapamilya sa kanya..

At kung bakit napagsabihan siya ng ganoon ng kanyang Lolo. Para maliwanagan kayo, let's take A GLIMPSE FROM HER PAST.

Humigit-kumulang sampung taon na ang lumipas. Siya ay nasa pitong-taong gulang pa lamang. At dahil nasa murang edad pa lamang siya, hindi niya lubos maintindihan ang mga bagay-bagay. Mahilig magexplore, mag-imagine at kung anu-ano pa.

It's November 14 nang mangyari ang isang malagim na aksidente na nagpabago ng kani-kanilang mga buhay.

FLASHBACK

"Anak, be careful ha. Wala si Yaya, pinuntahan yung mga anak niya. Don't play outside okey? Baka may mangyaring masama sayo." Mommy Emerald Salvation.

"Yes Mommy." Rain. At umupo siya sa isang tabi at naglaru-laro ng toy niya.

TIKTIKTIK (AN/: bagay yan na natatamaan ng bato guys)

Nangmarinig ito, agad namang dumungaw ang batang Lauraina sa bintana.

"Bata, parang nag-iisa ka? Gusto mo sali ka sa amin? Mag Tumbang Preso tayo!" Isang di niya kilalang bata.

"Ha? But my mommy said na hindi daw ako dapat lumabas. I have no Yaya kaya walang magbabantay sa akin. Sorry, but maybe next time."

"Anung next time? Eh kami nga walang yaya, pinapalaro naman ng mommy namin. Hala ka naaaaa! Masaya dun! Come!"

"But... Okay wait. I'll ask mom first okay?" "MOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOM! where are youuuuu? I'm going to go outside with the kids okey?" "MOOOOOOOM?" "MOOOOOOOOOOOOM?" patuloy ang pagtawag ng batang Lauraina sa kanyang ina ngunit hindi parin ito sumasagot kaya napagpasiyahan niyang puntahan ang batang naghihintay sa kanya.

"Bata. May mom is not reponding, maybe you should go ahead. Maglaro kana dun."

"Nako, halika na. Silence means yes nga di ba? Halika naaaaaaaaa!" Sabay hatak sa kanya palabas ng gate.

"Uyyyy wait! Sandali lang. My mom's gonna get mad at me if she finds out."

"No she won't. Tska hindi naman masamang makipaglaro ka sa amin diba? COME. Ayun yung mga kalaro natin oh. Tingnan mo, masaya di ba? Wala namang mangyayaring masama sayo."

"Are you sure? Okey sige."

-----------------------------------------------------------

"Oh. tanggalin mo na ang tsinelas mo."

"Slippers? But i'm not wearing slippers. Look oh, shoes."

"Ay! Osige na nga! Eto oh. Gamitin mo, may extrangs tsinelas pa naman ako eh."

"Okey. So, how are we gonna play?"

"Umm. Eto.. first, you are going to throw your slippers.. There. And if you hit it, make sure you pick your slippers before the taya tags you. Or if not, you shoul bantay-bantay the taya so that if you pick your slippers, he will not be able to tag you. Or else, you will be the next taya. Okay?"

(AN/: Tama ba? eh yun kasi pagkaka-alam ko eh. HAHAHA! Pasensya na po!)

"Huh? Ah. okey."

At naglaro na ang mga bata.

Nang biglang napadpad sa malayo ang tsinelas ni Lauraina. She was going to pick it when...

*SCHREEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEECH*

*BLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAG*

"MOOOOOOMMMYYYYYYYYYY! Nooooooooo."

Hinarangan ng mommy niya ang truck na sanay babangga sa kanya. Ng dahil dito, ang mommy nya ay nabundol na naging dahilan para mabunggo ang ulo nito sa isang malaking bato.