★ 1.BÖLÜM " BİRTEK BABAMDI KALAN "★

84 6 0
                                    

Annemin ölümüyle psikolojim tamamen bozulmuştu. Üzerinden iki sene geçmesine rağmen, acım hala taze ve beni hayatima devam etmekte zorlayan türdendi. Ben Annesizliğe hala alışamamışken Babamın hayatındaki o yeni kadın hayatimin bir daha enkazlar altinda kalmasina neden olmuştu " Leman" hayata küsmem için bi neden daha idi.

Benden nasıl böyle birşey isteyebilirdi, ona "Anne"dememi, ben iki sene önce o kelimeyi gözyaşlarımla yıkayıp gömmüştüm zaten. Ben hayatımda en sevdiğimi en değerlimi kaybetmiştim ve kimse onun yerini dolduramazdı.

Lemanın bana bunu demesi bardağı taşıran son damla olmuştu. Bunu kabul etmeyeceğimi ve sorun çıkaracağımı bildiği için yapmıştı,bunun farkındaydım amacı bana annelik falan yapmak değildi, zaten bunu ondan isteyende yoktu.Tek amacı benden kurtulmak ve babamıda benden koparmakdı, bu sefer lanet olsun ki başarıyordu beni en ince tarafımdan vurmuş, en büyük kozunu oynamıştı .O gün duyduğum şeyle sinir krizi geçirmem bir olmuştu hastaneye kaldırılmıştım.

Babam beni görmeye geldiğinde tek kelime etmemişi ve yanımda değildi. Leman hamile olduğu için onu teselli ediyordu, hastanede bir gece kalmıştım. Zaten ben uyuduktan sonrada eve gitmişlerdi, çünkü sabah uyandığımda başımda kimse yoktu. Sol yanımdaki hariç... çünkü ruhunu sol yanima hapsettiğim annem, hayatımda beni yari yolda biraksada, henüz. Ben ölmemiştim ve ölene dek onu sol yanimda hissedecektim çünkü ben ölene dek onu oraya hapsetmiştim ve hep hissetmek için söz vermiştim Sonuçta ben iki sene önce onu kaybetmenin taze acisiyla vermiştim bu sözü, ölene dek hissedecektim... sol yanimin en derininde...

Sabah eve döndüğümde babam beni odamda bekliyordu. Belkide hastanede beni teselli etmediği için pişman olmuştu ve özür dileyecekti. Yavaş adımlarla odama ilerledim ve karşısına oturdum.Yorgun sesiyle konuştu olanlar onuda fiziksel ve psikolojik olarak etkilemişti.

" nasılsın kızım ? "

Ufak bir tebessüm edip konuştum.

"Daha iyyim baba"

Kafasını kaldırdı ve gözlerimin içine baktı, gerçekten yorgun gözüküyordu. Cebinden sigara paketini çıkardı ve bi sigara yaktı ne yani ? evde ve benim odamdamı içmeyi düşünüyordu ? Genellikle sigara içeceği zaman dışarda bahçede olurdu, evde olduğu zamanlar ise müzik odasının balkonunu kullanırdı.

Yorgun olabileceğini düşündüğüm için birşey söylemedim, bana söyleyeceği şeyleri tahmin edebiliyordum kesinlikle söyleydi; "kızım biliyorum, annenin ölümünü kabullenemiyorsun ama hayat devamediyor yakında kardeşin olacak ve yeni düzenimize uymaya başlarsan sevinirim. " yada "Lemanla aranızda artık sorun istemiyorum, o senin kardeşinin annesi. " Çünkü Lemanla aramizda ne zaman sorun olsa babamın bana söylediği klasik sözlerdi. Ve sigarasindan bi nefes alıp konuştu.

" Venhar biliyormusun, eğer annenin beni bu dünyada bırakıp gideceğini daha önceden bilseydim bile yine onu severdim ve yine ona aşık olurdum. Çünkü İnci benim için çok farklıydı ."

Birden sesinde bi titreme oldu ve gözleride dolmuştu, ne yani babam ağıyacakmıydı ? ona daha dikkatle bakmaya başladım gözlerindeki hüzün içimi acıtmıştı Devam etti.

" Ama Lemanada annene aşık olduğum gibi oldum ve o beni hayata döndüren kadın oldu. Yaralarımı sardı ve benim ikinci baharım oldu. "

Şu an babam için içimde hissettiğim sızlatan türdeki acı tamamen yok olmuştu ve o kadının ismini duymamla vücudum buz kesilmişti.

Babam ona aşıktı ,bunu bakışlarından anlayabiliyordum ama o kadın babamı sevmiyordu onun Tek istediği para pul ,sosyete ve gösterişli hayatımızdı, ama bunu babama anlattığımda Annemin ölümünü kabullenemediğimi ve Lemanı kıskandığımı düşünüyordu. Annemin ölümünü kabul etmediğim doğruydu ama Lemanı kıskanmam kesinlikle çok saçmaydı ben sadece o sonradan görme kadının sevgisini samimi bulmuyor ve bu evliliğin babam için çok tehlikeli olduğunu düşünüyordum. Tek kelime etmedim ve devam etmesini bekledim.

" Çok denedim ama olmadı, ne sen Lemanı kabul ettin nede Leman seni kendine alıştırabildi. Yakın zamanda bir kardeşin doğacak ama biz hala bir aile olmadık. ben o masumun kavga gürültü içinde doğmasını istemiyorum. Sakın yanlış anlama senden vazgeçmiş değilim ben yine seni çok seviyorum, babanım ve her konuda arkandayım."

Babamın ağzındaki baklayı çıkarması için derin derin gözlerinin içine baktım.

"Lemanla konuşup karar verdik, bu kararı tamamen kardeşin ve senin iyiliğin için aldık. Seni Mersin' e Anneannenlerin yanına gönderiyorum, bundan sonra orada kalacaksin "

Duyduklarımla gözlerimde hissettiğim o derin yanma bir olmuştu. dudaklarıma doğru dökülen damlayı yaladım. yıkılmıştım ! Leman başarmıştı, bu evden gidiyordum işte babam benden vazgeçmeyi göze almıştı ,sonunda herşey bitmişti ! babamında ölen annemden farkı kalmamıştı. Çünkü yanımda değildi bundan sonrada olmayacaktı !

Yanaklarımdan dökülen yaşları, silmeye yönelen babamı sertçe ittim. ben ona annemin emanetiydim ve o beni sahte sevgisiyle gözlerini boyamış bi kadına tercih etmişti.

VENHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin