VENHAR

★Efe ★

Selam ! Bu benim ilk kitabım sayılır. Aslında ilk yazdığım hikayem yanlışlıkla silinmişti, bunun üzüntüsü nedeniyle uzun bi süre ara verdim ve yeni bi hikaye ile geri döndüm. Umarım Venhar'ı beğenirsiniz sizleri seviyorum...bu arada yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

  Ders boyunca dersi dinlemesemde gözlerimi hocadan ve tahdadan ayırmamıştım. Solakta sinir bozucu şekilde beni izleyip ara ara küçük kahkahalar atmıştı. Onu bu denli güldürecek yada bu kadar hoşuna gidecek birşey söylememiştim, neden güldüğünü tam olarak anlayamamıştım ve sinirimi bozan şeyde buydu. Tenefüs zili çalmıştı ve herkez sınıftan çıkmıştı, hala oturduğum sıraya saplanıp kaldığımı fark edince yavaşça kalktım ve sınıf kapısına doğru ilerledim. Kapıdan giren kıvırcık saçlı kızın gülümsemesiyle bende tebessüm ettim.

" Merhaba,  ben Büşra aynı sınıftayız derste tanışmaya şansımız olmadı. "

" Evet öyle ön sırada oturuyordun değil mi ?  " dedim gözlerimi kabaran saçlarına dikerek  "Ha bu arada bende Venhar " deyip cümlemi tamamladım.

" Biliyorum, ismini unutmadım. Efeye söylediklerinden sonra da ismini kimsenin unutmayacağına ve bilmeyenlerinde öğreneceğine eminim. " deyip saçlarıyla oynadı.

" nasıl ? " dedim ve  tek kaşımı kaldırdım. Neyden ve kimden bahsettiğini tam olarak anlayamamıştım. Gülmüseyip devam etti.

" Efe diyorum ya,  yanına oturduğun çocuk."

" ha sen solaktan bahsediyosun." deyip çözülmüş olan ayakkabı bağcıklarımı  bağlamaya yöneldim.

" solak derken anlamadım ben şimdi sana kendini solak diyemi tanıttı ? "

Son bağcığımıda bağlarken ufak bir kahkaha attım. Hayır gerçekten solak diyemi tanıttığını düşünmüştü yoksa beni güldürmek için mi söylemişti buna  anlam verememiştim." Boşver"  deyip koluna girdim ve " bana okulu gezdirmeye ne dersin ?  " dedim. Çünkü ismimi kimsenin unutmayacağına ve bilmeyenlerinde öğreneceğine dair birşeyler gevelemişti ve bunu meraketmiştim. " Peki olur hadi gidelim " dedi ve sınıfları göstermekle başladı.

" Her sınıflarda beş şube var ve 12. sınıflarda en az sayıda kişi olarak tek sınıf bizim ki. "

" neden öyle ?  " dedim ve gülümsedim.

" çünkü Efe yüzünden "

"Nasıl yani ? "deyip her zaman birşeye anlam vermediğimde yaptığım, tek kaşımı kaldırma hareketimi tekrar gerçekleştirdim.

" Bak lütfen bunu sana söylediğimi ona söyleme, hatta kimseye söyleme çünkü ona söylersen,  yani ona söylersen yada duyarsa, bana kizar. Hatta belki döver  çünkü o arkasından konuşanlardan nefret ediyor ve arkasından konuşulmasına tahammül edemiyor. söyeleme o yüzden, söylemeyeceksin değil mi ? "

Bi o tarafa bi bu tarafa sallamakta olduğu ellerini sıktım.

" Sakin ol !  bir saniye sakin ol lütfen. Efeye yada kimseye birşey söylemeyeceğim, saçmalıyosun lütfen sakin ol. Ben sadece söylediğin şeye anlam veremedim hepsi bu. "

Kahverengi gözlerini kaçırarak konuşmasına devam etti.

" Yani Efe sinirlidir ve Efeye uyum sağlamak gerekir.  Sınıfta çok kişi onu sinirlendirecek şey yaptı ve cezasını buldu o yüzden sınıfımızda az kişi var. Sende sınıfa geldin ve ona kimse bana Emir veremez dedin, yani bunu Efeye kimse söyleyemez ve sen söyledin.  İsmini herkezin bileceğini de bu yüzden düşünüyorum  bunun cezasını belki sende ödeyeceksin o yüzden dikkatli ol derim." koridorda yaslanmakta bulunduğum nobetçi masasından ayrılarak devam ettim.