Gerçek Ailem

3 Bölum

Medyada: Hayat

Kesit:

Gözlerim kapalı beklerken odada sadece nefes alışverişleri vardi ve bu hepimsizin heycanli olduğunun bir kanitiydi. Ardından bir kağıt sesi duydum ve tek bir cumle kardeşiniz hayat hayatı bulduk!

Şimdiki  zaman:

O an nasil gözlerimi açtım ne ara uraz bana gelip beni kendine çekti anlamadım bile sanki kulaklarım uğulduyordu. Sen benim minigimsin biliyordum miniğimi buldum gibi şeyler terkar ediyordu uraz yani abim. Hayatim o an değişeceğini fark ettim. Kafami kaldırdımda koscoca adamlar ağlıyordu ne yapacağımı bilemedim bir yandan uraz bana sarılıyordu bir yandan sanki sarılmayı sırasıyla bekleyen kos koca adamlar. Uraz gözlerimdeki yaşları sildiğinde farkettim ağladığımı 3 kos koca adamlar gözlerim içine bakıyordu bir cevap bekliyorlardi benden. Derin bir nefes aldım ve konuştum şimdi siz benim hep hayal ettiğim abilerim misiniz. Selim bu sırada  yavaş yavaş odayı terk etti bizi yalnız baş başa bırakabilmek için. Araf hemen konuştu sen benim kaybettiğim kıymetlimsin ve ardından o da beni sımsıkı sardı koca cusesiyle. Bende karşılık verdikten sonra hemen çekildim normalde biri bana sarıldığı an hemen korkar ve geri çekilirdim fakat başından beri hiç onlardan rahatsız olmamıştım sanki bende onların beni hissettiği gibi hissetmem gibi. Kollarımı çektikten sonra kekeleyerek konuştum şi şimdi ne olacak yani babam ben ne yapacağım korkuyorum dedim dürüst olarak. Abilerim beni dikkatle dinledikten sonra hepsinin benim dediklerimden sonra kaskati kesildiğini gordum fakat kendilerine sakinleştirmek için çaba harcadığını nefes alışverişlerinden anlıyordum. Hepsi yatağımın etrafına oturduktan sonra uraz yani abim artik alışmam gerekiyordu konuştu. Hayat güzelim selim seni muayne ederken ardindan derin bir nefes aldiktan sonra devam etti sırtında ve belli yerlerde darp izlerin olduğunu söyledi bize anlat güzelim anlatki senin canını acıtanların canını alıyım. O sirada araf abim beni desteklemek ister gibi saçlarımı okuyordu ve o an yillardir hissetmediğim huzuru hissettim sanki yeniden doğmuş gibi ardindan araf abimde ekledi abim bize herseyi bastan anlat ki bilelim korkma artik biz variz.

Derin bir nefes aldıktan sonra anlatmaya başladım. Ben çocukluğumu pek hatırlamıyorum sanki hafızamdan silinmiş gibi sadece belli kisimlari biliyorum. Babamın yani o adamin bana  anlattıklarıyla yetiniyordum daha doğrusu işte küçükken beni onun karsiyla öldürmekle hep suçlardı beni ve ben bildim bileli bana bu yuzden eziyet ederdi dedim ve korkumdan uraz abime sarıldım vücudu kaskatıydı. Hemen sakinleştirmek ister gibi saçlarımı okşadı güzelim zor biliyorum ama sana bunlari anlatirmak zorundayiz söz bir daha sormuyacağiz dedi. Bende anlatmaya devam ettim aslinda bana fazla muhatap olamzdi yani benimle gerekmediği zaman konuşmaz bakmazdı bile o anlar icin sadece iyi bir adam diyebilirdim ama bazen oyle anlarını görürdüm ki sanki sinirini sadece benden çıkarmak istercesine döverdi. Ozamana kadar hep yaralarımı kendim sarardim. Abimin saçlarımı okşamasıyla devam ettim beni sinirli olduğu zaman döverdi onun dışında bana hiç bir zaman yeni yemek yedirmezdi derin bir nefes aldiktan sonra devam ettim yani ben herzaman sofradaki artıklarla karnımı doyururdum nezman mutfakta gizli gizli  bir şeyi yemeğe çalışsam hep döverdi buyuzden de bir daha yemeği denemedim. Uraz kollarını üzerimden çektikten sonra alnımı öptü o an yaşadığımı hissetim ardından göz yaslarimi sildi. Güzelim o şerefsizin evi nerde bu sana son sorum miniğimim söz  verdiğim gibi. Şey ben size göstersem olur mu? Niye güzelim seni bir daha oraya sokarmıyım! Bunu biraz yuksek sesle söylediği için irkildim ardindan hemen saçlarımı okşadı güzelim özür dilerim seni korkutmak istemdim sadece neden oraya gitmek istediğini anlamaya çalışıyorum. Şimdi siz ben birakmiyacksiniz demi kıymetlim o nasil laf oyle seni yıllarca aradıktan sonra bu mümkün mu sen bizim canımızsın dedi hemen poyraz abim. Özür dilerim ben biliyorum yani sevilmek nedek hiç  bilmiyorum. Biz sana öğretiriz miniğim bir daha özür dileme tmm mi dedi uraz abim. Tamam abi dedim kekeleyerek o an oyle bir bakti ki hemen beni göğsüne çekti ve mırıldanarak şükürler olsun dedi miniğime kavuştum dedi. Kafasını ardından boynuma soktu oyle bir nefes alıyordu ki sanki beni kokluyormus gibi evet evet abim beni resmen kokluyordu. Ardindan abim kafasını kaldırdı ve devam etti sözlerine güzelim simdi bize anlat neden gitmek istiyorsun oraya. Şey  abi orda kıyafetlerimi alirik diye başka birseyim yok ki. Poraz abim hemen konuştu güzelim senin ordan hiç bir seye ihtiyacın yok sen bize adres yaz buraya yeter ardindan selimlr bir konuşalım nezaman seni evimize götürebiliriz bir bakalim tmm mi. Kafami onaylayarak salladim ve adresi uzattığı kağıda yazdim. Kağıdı oladiktan sonra güzelim biz geliyoruz selimle bir konuşalım tmm mi dedi bende tmm dedikten sonra üçüde ayni anda odadan çıktı.

Urazdan devam:

Odadan çıktıktan sonra konuşmaya başladım araf sen selimle konuş miniğimi nezaman eve götürebiliriz bir sor. Araf beni onaylandıktan sonra konuştu abi o şerefsizi nasil hal edeceğiz ben artık hayatı bir saniye bile yalnız birakmak istemiyorum. Derin bir nefes aldiktan sonra konuştum o şerefsizin cezasini bizim kesmesmiz gerekiyor ama dediğin gibi miniğim çok yaralı ve bende  onu yalniz bırakmak istemiyorum oyuzden poyraz adamlara adresi ver şerefsizin leşini sersinler. Olayın üstünü de kaza olarak kapatsınlar ve adamlar onun canını almadan öncede olayı arastirsinlar güzelimi nasıl bizden aldığını öğrensinler sonrasini biliyorsun koçum dedim. Poyraz onaylandıktan sonra adamları aramaya gitti o sırada selim yanima geldi ve abi vallaha çok  mutlu oldum abi dedi en sonunda hayatı  bulduk. Hepsi senin sayende koçum dedim ve dostça birbirmize sarildik arindan selim konuşmaya devam etti nedemek abi hayat benim de kiz kardesim dedi. Bundan sonra nr olacak cikartabilirmiyiz hayati dedi araf. Abi bu süreç biraz sıkıntılı hayatı asla yalnız hissetirmeyeceksinz ben psikolog deyilim ama yaraları var hayatın  oyuzden size çabuk alışmasını istiyorsanız ona sevgi gösterin. Bunun dışında abi hastanede kalkmasına gerek yok kolu alçıda oldugu icin duşu kolunu islatmadan anca alabilir. Alçı nezaman çıkar abi dedi poyraz ne ara konustu geldi adamlari fark etmedim bile o kadar odaklamisim ki selime. Alıcıyı duruma göre çıkartırız büyük bir kırık olmadığı için hızlı kayniyacagini düşünüyorum oyzuden abi 1 ay sonra gelin abi. Onu onayladiktan sonra hadi meleğimizi eve götürelim dedim kardeşlerimin benim hibi gözlerinin ışıldadığına yemin edebilirim. Ardindan hayatın odasina girdik. Odaya girdiğimizde hayat hemen bakışlarını bize çevirdi ve ardindan konuştum artik eve gidiyoruz güzelim!

Bölüm  sonu

Sizce bolum nasildi oylarinizi ve desteklerinizi bekliyorum umarim ilk kitabımı beğenirsiniz♡