I love your brother| changlix

やめる

ne yapıyorum ben tanrım..

dudaklarına kapandıktan sonra düşünme yetimi kaybetmiş gibiydim. onu daha dün öpmüş olmama rağmen nasıl bu kadar farklı ve güzel hissettirebiliyordu aklım almıyor

çıplak olan bacaklarındaki elimi biraz daha yukarı çıkartıp kalçalarıyla direkt temasa geçince hafifçe dudaklarımın üzerine inlemiş ve kalçasını havalandırıp elime yer açmıştı

elleri üst bedenimde gezinirken dokunduğu yerler yanıyordu sanki dudaklarımız ayrıldığında elleri yanaklarıma çıkmış ve okşamıştı

' zaman geçti ama öpüşün hala aynı tadı veriyor changbin sıcacık '

zaten kalçalarında olan ellerimle onu hızla yatağa yatırıp üstüne çıktım

'yanılıyorsun felix ben hayatımda hiç öpüşmedim'

felix üzgünce yanağımı okşadı. bir süre baktı bana. şakaklarından süzülen yaşlara takıldı gözüm

'cidden unuttun beni demek. oysaki ben her gün seni düşünüyordum iki yıldır her gün'

hızla üzerinden kalkıp kendime gelmek adına silkelendim. tavanı izliyordu minik gözleri 

'bir şey unuttuğum yok felix sen yanlış hatırlıyorsun ayıca yaptığımız yanlış üstüne düzgün bir şeyler giy ve evine git ablan merak edecek'

'sen cidden... ablam... sen beni sadece ablam yüzünden tanıyorsun değil mi?! çünkü ben onun minik kardeşiyim '

sinirle gözlerinden akan yaşlara baktım önce bakışlarım yakıcı bakışlarıyla buluştuğunda yutkundum 

'üzgünüm felix seni sadece ablan sayesinde tanıyorum ve lütfen sevgilimin minik kardeşi olarak kal istediğin kişi ben değilim. '

tek bir kelime bile etmeden odadan çıktığında hızla peşinden gidip kolunu kavradım. olgun davranması gereken bendim.

'böyle mi gideceksin sana düzgün bir kıyafet vereyim bekle'

yine hiçbir şey demediğinde odama gidip herhangi bir eşofman takımı alıp yanına gittim. elimdekileri hızla üzerine geçirirken aynı hızla evi terk etmişti.

'o kişi olmak isterdim felix '