Olduğum yerden kalktım. Belime bir ağrı girdi. Astronomi kulesinde şarkı dinlerken uyuya kalmışım. Telefonumdan saate baktım . 03:47 Kızlar umarım çok merak etmemiştir diye geçirdim içimden.
Yerimden kalkıp hızlıca sly yatakhanesine doğru yürüdüm. Tam giderken elimden bir bilek tuttu. Tam korkudan Çığlık atıcaktım ki
"Lumos"
Babamdı.
"Bu saatte burada ne yapıyorsunuz bayan Snape?"
"Astronomi kulesinde şarkı dinlerken uyuya kalmışım yeni uyandım ve yatakhaneye gidiyordum , sorgu bittiyse gidebilir miyim?"
"Sana inanmalı mıyım Patricia?"
"nE!? İnanıp inanmamak sana kalmış ama ben sana cidden inanamıyorum!"
Bileğimi elinden sertçe çekip odama gittim.
Odaya girdiğimde Efnan uyuyordu. Nora hufflepuff olduğu için odalarımız haliyle farklıydı. Cam kenarındaki yatağıma geçip kafamı yastığa koydum. Bir kaç defa gözümü kapatıp uyumayı denedim. Olmayınca yıldızları izlemeye başladım. Olduğum yerde dururken telefonuma gelen bildirim sesi ile aniden irkildim. Telefonumu elime alıp gelen bildirime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@dracomalfoy : Halledebilirdik.
Fotoğrafı görünce yüzümde buruk bir tebessüm oluştuğunu telefondaki yansımadan fark ettim. O orada onu aslında sevmediğimi düşünürken ben her şeyin farkındayken mahvoluyordum. Sanki gerçekmiş gibi de bunu saklıyor , dediğim yalanı doğruymuş gibi gösteriyordum. Draconun asla üzüntü gibi bir hissi yüzümde görmediğinden emindim. Çünkü o günden beri hissettiğim onca şey arasında gözlerim sadece boş bakıyordu ; acının verdiği boşluk hissi.
Acımın sebebi sevdiğim , aşık olduğum adamın benim için üzülmesiydi . Benim için gözyaşı dökmesiydi. Ve bunu gerçekten bir aptal olarak fark ediyordum ki çok bencilce bir davranış sergilemiştim . Onun bu kötü zamanında yanında olmayı bırak onu sevmediğim gibi bir yalan söylemiştim.
Terlediğimi fark edince bileğimdeki tokamı çıkartıp saçımı toplamak için kolumu kaldırdım. Bilekliğim yatağın yanındaki komodinin köşesine çarptı ve koptu. Draconun bana doğum günümde hediye ettiği bileklik. O an kalbimde bir şeylerin kopup gittiğini hissettim. Kalbim acıdı. Gerçekten bir an duracağını düşündüm. Hissettim bir şeyler olduğunu. Bir şeyler döndüğünü.
Ayaklarım benden habersiz Slytherin ortak salonunu buldu. Kimse yoktu. Oradaki bir sandalyeyi çekip oturdum. Öylece etrafı süzmeye başladım. Sonra aklıma burada olduğum yeni dank etmiş olacak ki neden burda olduğumu sorguladım kendi kendime. Masanın üstündeki haritayı görene denk. Çapulcu haritası...
