bölüm 3: şaşırma günümdeyim sanırım...

53 1 0
                                    

"En-engin"

" Naber güzelim."

"Sen ne-neden geldin?"

"Beni içeri davet etmeyecekmisin Ender hanım ?"

"B-ben üzgünüm. Geç."

"Memnuniyetle."

O içeri geçerken ben hala olayın şokunu anlatamadım.

"Bak öğle yemeğin için üzgünüm ama bende o an sinirliydim ve siz iki kanka üzerime gittiniz. Ozelliklede sen. Ama üzgünüm bak sana yemek getirdim."

"Ben teşekkür ederim. Ama gerçekten gerek yoktu aç değilim."dedim ve lanet midem resmen 9 siddetinde guruldadi.

" Ama midem öyle demiyor."

" Ben teşekkür ederim. Ne diyeceğimi bilemedim."

" Bişey demene gerek yok. Hadi otur da yemeğini ye."dedi ve ikimizde birbirimize gülümsedil.

Tepsiyi orta sehbaya koyduktan sonra yanima gelerek elimi tuttu. O anda
Aman tanrım didim...

Yüreğim ağzımda atarken beni sehpahanin yanındaki koltuğa oturttu. Oturduktan sonra tepsiyi kendi kucağına aldı ve, tanrım ikinci bi şok yaşadım. Tepside jambonlu sandviç ve DOMATES ÇORBASI... Cocuklugumdan beri sevdigim tek çorba olmuştur herzaman.

Eline kaşığı aldı ve biraz içine daldirarak çorba girdap oluşturarak içine doldu. Sonra yavaşça ağzıma yaklastirdi.

"Aç bakalım ağ-"

Demeye kalmadan kapı çalındı. Allahim benim günahım ne yaaa...

"Oda servisi." allahim kimseye bu kadar cirtlak ses verme ya rabbim.

Hemen hizlica kapıya kostum. Kapıyı acar açmaz kadın içeri girmeye zorladi,ama bende ona pabuç birakirmiyim hiç ? Tabiki de hayır !!!.

"Ben şu anda musait değilim daha sonra gelin lutfen."

"Peki hanım efendi."

Kivirta Kivirta diğer odalara yöneldi. Bende kapıyı kapattiktan sonra yeniden koltuğa oturdum.

"Evettt nerde kalmıştık."

Dedikten sonra konusmama fırsat bile bırakmadan kaşığı ağzıma soktu.

~ 20 dakika sonra ~

Engin sayesinde hem karnım doymuş hemde biraz rahatlamistim.

"Eee Ender hanım biraz kendinden bahsetsene ?"

"Önce sen ." deyip piç smile yaptım.

"Pekala... O zaman,buraya beypazarinda geliyorum ve yakında batıkente tasinicaz bu otelden ciktiktan sonra,hatta herşeyimiz oraya taşınmıştır bile sadece hizmetcilerin yerlestirmesi kalır. Sıra sende."

"Bizde buraya batıkentten geliyoruz. Babamın ortağı ile geldik ve sanırım bayan bi kalicaz burda."

" Hmm anladım. Neyse benim gitmem gerek daha sonra gene görüşürüz."

"Seyyy... Sana bişey sorcam ama yanlis anlama."

"Tabi. Sor bakalım prenses."

"Odaya ilk geldiğinde 'Benimde moralim bozuk ve o an sinirliydim' dedin ya neyden kaynaklı ?"

" Aslında hem beypazarini bırakmak istemedim orda cok sevdiğim insanlar vardi. Daha sonra orda bi sevgilim vardi onu bırakıp gitmek zorunda kaldım."

"Hmm üzüldüm. Ama merak etme buralarada alisirsin. Hem buradaki insanlarda kötü insanlar değiller. Emin ol oradakiler kadar buradakilerde iyi insanlar. Birde sevgilini takma onu gerçekten seviyorsan yazları ziyaretine gidersin."

EsperérHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin