Last Love // Jeongchan ✓Tamamlandı✓

*.✧ 1 ✧.*

Chris gemiden inerken Jeongin onu izliyordu. Genç prensin ağzı hafifçe açıktı ve gözleriyle Chris'in her hareketini takip ediyordu. Yutkunmasına engel olamamıştı.

Chris'in askeri denizci takımı vücudunu sarıyor ve onu daha yapılı gösteriyordu. Jeongin omzuna dokunan parmakla transtan çıktı.

"İyi misiniz majesteleri?"

Sunoo'ya bakıp kafasını sallayıp tekrar Chris'e bakma ihtiyacı hissetti. Chris ise her şeyden habersiz Jeongin'in önüne gelip saygıyla eğilmişti.

"Prens Jeongin."

Kulağa melodi gibi gelen sesle Jeongin olduğu yerde kalakalmıştı. Transtan çıkması biraz zaman almış ama elini hızlıca Chris'in omzuna koyup onu doğrulmasını sağlamıştı.

"Lütfen prens Chris. Buna gerek yok."

Chris doğrudan Jeongin'in gözlerinin içine bakınca gülümseme ihtiyacı hissetmiş ve Jeongin'in heyecanla aydınlanan bebeksi yüzüne bakmıştı.

"Hadi kaleye gidelim. Yorgunsunuzdur."

Jeongin heyecanlı sesiyle konuştuğunda Chris kıkırdamaktan kendini alıkoyamadı. İkisi yan yana yürürken arkalarında onları takip küçük birlikle kaleye doğru ilerlemeye başladılar.

"Ah lütfen heyecanımı maruz görün. Her gün deniz aşırı ülkenin prensiyle görüşmüyorum."

"Sorun yok lütfen rahat olun."

Jeongin heyecanını geçirmek için derin bir nefes aldı.

"Prens Jeongin... Bizim dilimizi çok iyi konuşuyorsunuz."

"Ah evet. Bu dili öğrenmek için oldukça çaba sarf ettim. Oldukça eğlenceli fakat zorlandığımı söylemeden geçemem. Bilen başka kimse için olmadığı tek başıma öğreniyorum."

"Gerçekten tek başınıza mı öğrendiniz? Bu oldukça zor olmalı."

"Evet oldukça zor. Ama üstesinden gelebiliyorum."

Zaten yakın olan kaleye vardıklarında bekçilerin kapıyı açmasını beklemişler ve açılan kapıyla beraber içeri adımlayıp kalenin içine girmişlerdi.

"Size odanızı göstereyim. Bu taraftan lütfen."

Chris, Jeongin'i takip ederken etrafı inceliyordu. Jeongin bir kapının önünde durunca o da durdu.

"Öğlen yemeği saati geldiğinde sizi ben almaya gelirim. İsterseniz biraz dinlenin. Sonrasında ise istediğiniz bir şeyi yapabiliriz."

Chris teşekkür edince Jeongin hafifçe eğilip o da kendi odasına gitmişti. Sakin kalmaya çalışarak odasına adımladı. Odasına vardığında kapayı kapatıp kapıya yaslandı. Elini kalbine götürüp derin bir nefes almasına engel olmadı.

"Sakin ol biraz... Neden bu kadar hızlı atıyorsun?.."

..........

Hi...

Yine rahat durmayan bir Anka...

11.04.2020 21.41

Tarihi de bırakalım şuraya

Olup olmadığından emin değilim ama olsundu yazmadan kendimi geliştiremem değil mi?

Şimdi bu kurguyu yayımdan kaldırmıştım şimdi tekrar atıyorum 5 6 bölümlük minific olur müsait olduğum her an yazacağım ama şu sıralar okuldayım :')