Nie jest tak, że my zawsze potrzebujemy wsparcia. Czujemy się okropnie a życie traci sens, ale czasem to my musimy być oparciem. Twardą skałą silną ręką. Nie ma nic ważniejszego niż wspieranie siebie nawzajem. Gdy z dwóch par oczu ciekną łzy, gdy sciskacie siebie nawzajem, toniecie razem, te biliony lat wietlnych maleją. Może chociaż trochę . Warto słychać by być słuchanym. Wspierajmy siebie nawzajem by nie utonąć. Wystarczy chwila rozmowy, odrobina szczeroci choż ciężkie słowa ciężko opuszczają nasze umysły . Czasami samotność nie jest taka oczywista.
Mineło tyko kilka minut, ale musiałam zrobić mały update moich huśtających uczuć . Jednak dramatyzowałam i do tego jestem wariatką.
CZYTASZ
Pamiętnik smutnego człowieka.
RandomCzy to mój pamiętnik? Pewnie tak chociaż bardzo bym nie chciała.Na pewno bardzo się znim utożsamiam . Ale nie martwcie się nawet jeśli wiele tych wpisów powstanie pewnie przez łzy poradzę sobie. Wy też. Jakoś musimy.
