Out Of This Club

Chapter 20

Chapter 20
Days had passed . . . .

Lisa's P.O.V
Abala ako sa aking trabaho nang bumukas ang pinto na ganon-ganon na lang napatingin ako dahil sa inis at si Somi.

"Ngayon kilalanin mo babaeng gusto mong mahalin!!" - somi  *sabay lapag ng sobre sa table ko*

Tinignan ko lamang ang sobre at 'di inintindi.

"Ano ayaw mo tignan?? Takot ka ba malaman anong klase siyang babae??" - somi

"Anong klase siyang babae? Na nagtatrabaho siya sa isang club yun ba ang gusto mo sabihin?? Matagal ko ng alam, at ano naman ngayon kung dun siya?? Bakit kabawasan ba yun sa pagkatao ko?? O kabawasan sayo dahil mas pinili ko siya kesa sayo??"

Bumalik na muli ako sa aking ginagawa.

Alam ko nagulat siya sa sinabe kong matagal ko ng alam.

"So ganon lang yun?? Liman, bayaran siyang babae??" - somi

Napatayo ako sa sinabe niya.

"Wag na wag mo siyang tatawaging bayarang babae dahil hindi siya klase nang ganong babae!! Dancer lang si Jennie sa isang club kahit ganon ang trabaho niya hindi siya nagpapatable o ano pa man!!!!"  *angry tone....gritted my teeth*

Nagulat siya sa dahil sa galit ko.

"Wag na wag mo siyang sasaktan!!!! Subukan mong gawin yun handa ako mag-pull out sa company niyo para lang kay Jennie dahil mahal ko siya at pangarap ko siya!!!!" *shouted*

Natahimik na siya at 'di na muli pang kumibo.

"Now leave!!"

Umalis na lang siya.

Napa-upo na lamang ako sa aking swivel chair at napahawak sa ulo ko.

Kinuha ko ang envelope tinignan ko lamang ito.

At ang pictures na kanyang kinuha ay ang pagsasayaw lamang niya at kung paano siya sinundan papuntang trabaho niya.

Kinuha ko ito at nilagay sa aking bag.

Susungin ko yan.

Dahil walang kwenta ang ginawa ni Somi.

~On the other Hand~
"Kamusta na kaya ang anak kong si Ruby? May anak na kaya siya? Siguro sa tagal sigurado akong meron na siyang anak!" - lola d.

"Wala man lang akong balita sa anak nameng yun? Buhay pa kaya siya?" - lola d.

Jennie's P.O.V
"Mama ? Papa? Kamusta na kayo? Miss ko na po kayo!"  *kausap ang puntod*

"Mama ? Papa? Alam niyo po may taong espesyal sa puso ko si Liman ang bait po niya sa akin at higit sa lahat mahal niya ako. Mama wag niyo po akong pababayaan ha? Aga niyo naman kasi akong iniwan, pakiramdam ko talaga naliligaw ako sa landas, ngunit nung makilala ko si Liman parang muling nagkakaroon ng direksyon ang buhay ko nagkakaroon na ako ng patutunguhan sa buhay dahil sa kanya Mama, Papa!"

"Mama ? Papa ? Mahal na mahal ko po siya! Kasi po siya lang yung taong puso ko, kaluluwa ko at pagmamahal ko ang habol niya hindi ang katawan ko!"

"Balang araw papakilala ko kayo sa kanya! Sige po Mama at Papa uwi na ho ako magtatanghalian na rin po! Balang araw Mama , Papa magbabago din po ang buhay ko yung pangarap kong buhay yung masaya lamang , simple at tahimik kasama ng taong mahal ko, yung normal na buhay!"

"Bye po!"

Ngumiti ako bago umalis.

Buwan-buwan ko dinadalaw ang puntod ng magulang ko.