Chapter 40
FINALÉLisa's P.O.V
"Aaaaaahhhhh!!" - jennie *sigaw niya habang iniiri ang bunso nameng baby na si Sun*"Love sige lang push mo yan!"
"Lisaaaaaaaaaaaaa!! Pag mailabas ko lang ito ikaw ang i-pupush ko dyan!!" - jennie *shout*
"Love naman eh! Ano ba gusto mo gawin ko?? Tinutulungan na nga kita mailabas eh!!" *nakapout*
Hanggang sa mailabas niya ang bunso nameng si Sun wala pa man isang taon ang ate Lunar niya buntis kaagad ah.
Dinig ko na ang iyak ng baby namen ni Jennie.
"Dada na naman ako!" *labis na tuwa ko*
Tumingin ako sa asawa ko.
"Last na yan!" - jennie
Jennie's P.O.V
After 1 year na naipanganak ko ang panganay namen ni Lisa na si Lunar heto kailalabas ko lang si Sun ang bunso namen ni Lisa.Syempre plano naman talaga namen ito ni Lisa eh.
Kaya si Mommy ngayon ang kasama namen nag-aalaga sa mga bata.
Nakabalik na kami sa Seoul sa bahay ng Ninong niya kami nakatira malaki kasi ang bahay kaya gusto niya dito kami. Pati nga ChaeSoo dito na nakatira eh also Mommy lahat na kami dito nakatira.
Months had passed . . . .
Andito kami ngayon sa resort kasi birthday ng panganay na anak ng ChaeSoo si Sky Sooyoung P. Kim ginaya nila sa amin kung may moon at sun meron din daw sky.
Dito sila nagcelebrate and kami naman ni Lisa nakaupo kami sa white sand nakaharap kami sa dagat.
And kasama namen ang aming Moonlight and Sunshine.
"Love tignan mo oh gustong gusto nila ng dagat!"
"Oo nga eh! Baka pangarap nila maging surfer or diver!" - lisa *hinampas ko ang ulo*
"Arouch!!" - lisa
"Ayuko nga! Gusto ko maging Pilot si Sun ng barko or maging Navy!"
"Oo nga 'no?! Eh si Lunar sirena?" - lisa *another set of hampas sa ulo niya*
"Love naman eh mamaya ma-amnesia ako!" - lisa
"Amnesia wag kang oa!" *nagpout na lang siya*
"Ang gusto ko maging ni Lunar isang model or maging isang doctor!"
"Eh paano kung mga bagay na gusto natin para sa kanila hindi nila gusto? Or may iba silang gusto ganon?" - lisa
Napatingin ako sa kanya.
"Well kung ayaw man nila it's okey basta kung saan sila masaya susuportahan ko sila!"
Ngumiti lamang siya sa akin.
"Eh ikaw ano ba pangarap mo para sa kanila?"
Tumingin siya sa dagat at ngumiti.
"Pangarap na maging mabuti silang mga bata may takot sa Diyos and gusto ko yung mapagmahal silang mga bata at magagalang syempre madisiplinang mga bata!" - lisa
Ngumiti muli siya sa akin.
Sumandal ako sa kanyang balikat.
"Lisa mahal na mahal ko kayo ng mga bata!" *tumulo bigla ang luha ko*
"Mas minamahal ko kayong Mag-iina ko Jennie kayo ang buhay ko at higit sa lahat kayo ang regalong hindi ko ipagpapalit sa kahit na anumang bagay dito sa mundo! Kayo ang kayamanan ko ikaw dyamante sa buhay ko na laging kumikinang sa paningin ko at ang mga bata ang aking ginto!" - lisa *i'm crying*
"Kayo ang buhay ko Lisa kayo ang pinakamahalagang tao sa buhay ko dahil lagi kayo sa aking isipan at puso. Lisa thank you so much dahil tinanggap mo pa rin ako sa buhay mo hindi ko sasayangin ang mga oras at panahon na ito Lisa hindi na muli!"
Pinupunasan ni Lisa ang aking mga luha and she cupped my face.
"Walang anumang kapalit Jennie.. Kasi ikaw lang minamahal ko wala ng iba hindi ko ma-imagine ang sarili kapag hindi ikaw ang kasama ko , kayakap ko , kapag ibang kamay hawak ko , kapag ibang labi ang hahalikan ko ayuko sa iba ikaw at ikaw lamang Jennie!" - lisa
Saka niya ako siniil ng halik.
'May mahihiling pa ba ako? Kung meron kang Lisa Manoban na asawa, tapos may dalawang anak na super duper cute. Syempre wala na ang gusto ko na lamang ay ano man ang mangyari magiging matatag ako para sa kanila. Source of strength ko silang tatlo source of happiness and source of love.'
Kumawala siya sa pagkakahalik dahil gumapang na si Lunar malapit sa tubig.
"Lunar hey!" - lisa
Natatawa na lamang ako sa kanilang dalawa.
Habang hawak si Sun.
"Love tara na baka naghahanap na sila ng mga bata!"
"Sure Love! Let's go baby!" - lisa
Binuhat na niya si Lunar naglakad na kami pabalik sa Cottage.
At dyan nagtatapos ang kwento namen ni Lisa Manoban ,salamat.
.
."Love?" - lisa
"Why?"
"Mga bata?" - lisa
"Na kina Mommy!"
"San sila?" - lisa
"Sa pool!"
Ngumiti siya sa akin.
"Naku Manoban alam ko yang ngiti na yan!"
Walang ano ano binuhat ako at pinahiga sa kama.
Muli niya akong hinalikan ng dahas.
And
.
.
.
.THE END.