Heart in Caution (Heart Series #1)

T W E N T Y - F I V E

"I-Ibaba mo 'ko! Walang-hiya ka! Putangina mo! L-Let me go! Put me down! Damn you! I hate you so much! Fuck you!" wika habang patuloy ang paghagulhol ko ng iyak.

Inilabas ko sa pamamagitan ng mga mura at mga paghampas at suntok ko sa likod niya ang galit at sakit na nararamdaman ko. It hurts like hell that I felt like being burnt by the fire. It hurts too much that I could barely breath.

"Shut up and stop moving or you'll fall!" asik niya sa akin saka hinigpitan ang hawak sa hita ko.

Ngunit mas lalo ko lamang na naramdaman ang sakit at hinagpis sa bawat pagdampi ng balat niya sa balat ko. It is because I know that every touch of his skin on mine would burn me and I would just end up giving up myself on him. And I don't want that. I don't want to be a martyr. I don't deserve that.

"No! Pakawalan mo 'ko! Wala kang karapatang hawakan ako o dampian man lang ng balat mo ang balat ko! Manloloko ka! Pinaglaruan mo 'kong gago ka! Putangina mo! Fuck you!" pagwawala ko habang patuloy ako sa pagluha.

My face was soaking wet by my streaming rain of tears. My eyes were puffed due to too much crying. My heart was bleeding due to a million stab on it. My life is messy.. miserable.. and I don't want to waste it for a man who prefers lies than truth.

"I'll definitely love being fucked by you, baby. But please stay still if you doesn't want to fall. Hold on tight on me," malumanay niyang wika sa akin.

"Hold on tight?! Well, guess what, Attorney?! I did! I did hold on to you! I tried my hardest! Pero anong ginawa mo?! Putangina niloko mo 'ko! Binitawan mo 'ko! Ginawa mo akong laruan! Hayop ka!" sigaw ko saka hinampas ang likod niya.

Alam kong masakit iyon pero wala akong pakialam. Gusto ko rin na maramdaman niya bawat sakit na naramdaman ko. Pero kulang pa ang nararamdaman niya kaysa sa nararamdaman ko. Dahil mas masakit ang akin. Mas masakit pa sa masakit!

"What the hell?! Are you that drunk?! You're blabbering nonsense. What the heck did that goddamned liquor did to you? Goodness!" saad niya.

Pagak akong natawa. So, he thought that I'm not sober, huh? He thought that everything that I'm blabbering about is nonsense. Mas lalo akong natawa nang pagak.

"Gago ka! H-Hindi ka lang gago! P-Putangina ka rin!" tawa ko saka nagpumiglas.

Ramdam ko ang mas lalong paghigpit nang hawak niya sa hita ko. Ngunit ramdam ko rin ang patuloy na pagkadurog ng puso ko.

"What the- that goddamned drink really did something to you. Goodness!" bulong niya ngunit dinig ko naman.

See? Gago nga!

"Gago! Ibaba mo na ako! Pakawalan mo 'ko! Hayop ka! Manloloko! Sinungaling!" pagwawala ko habang patuloy na pinaghahampas ang likod niya. Patuloy rin ako sa pagpupumiglas.

I heard him sighed hard as he hold me tightly. His grip on my thighs became tighter and hold me on position. Patuloy ako sa pagpupumiglas ngunit sa bawat pagwawala ko ay siyang paghigpit naman nang hawak niya sa akin. Hanggang sa sumuko na lamang ako.

"P-Please... bitawan mo na ako. Ibaba mo na ako. P-Please.." walang nagawang wika ko habang patuloy ako sa paghikbi.

"Shh.. Enough, baby. You know I won't ever let you go," bulong niya.

Napatakip ako sa mukha ko at humagulhol ng iyak. Paulit-ulit na tumatakbo sa isipan ko kung bakit ayaw niya pa akong pakawalan gayong masaya na siya ngayon sa pamilyang nabuo niya. Bakit hindi niya pa ako pakawalan? Ikasisiya ba niya ang bawat mga luhang lumalandas sa pisngi ko?

I was still crying when I finally felt the soft chair on my butt. I could smell the scent of the inside of the car. Agad kong iminulat ang mga mata ko.