YMS3 || Once Again [YoonMin] •COMPLETED•

56: IS HE OUR DADDY TOO? 👀

mabilis niyang niyakap nang mas mahigpit ang hawak na bata upang bahagyang ikubli dito ang mukha nang anak niya

yoongi was silent at first due to shock but he quickly recover at napatawa nalang nang pagak after realizing something

yg: ..and now you remember how you called my name before.. he bitterly said it "this kid is really your son?" mahina ngunit bakas sa boses nito ang emosyon niya

jm: he's not your son! mabilis na sagot ni jimin sa sobrang kaba niya

yg: *laugh in pain* until now.. you're not good at lying.. I'm only asking you if he's really your son.. pag uulit ni yoongi sa tanong niya na saka lamang  napansin ni jimin ang pagkakamali niya ngunit huli na at sa halip na sagutin si yoongi tinalikuran na niya ito pero bago pa man siya makahakbang palayo napigilan na siya nito sa isang braso

s hyun: yoongi!-- pipigilan sana ni soo hyun si yoongi dahil bakas na sa muka ni yoonmin na natatakot na ito nang pigilan din siya ni dr.sy

dr.sy: let them fix their own problem..

s.hyun: yoonmin shouldn't involved here! look he's about to cry.. sabi ni soo hyun na itinuro ang hawak hawak ni jimin na bata

jm: let go! mahinang sabi ni jimin kay yoongi to avoid scaring the kid in her embrace

ym: ahjussi? mommy? are you fighting? he ask while fidgeting his fingers

napansin naman ni yoongi na parang iiyak na ang hawak na bata ni jimin sa pag aakalang nag aaway sila ni jimin kaya agad niyang nginitian ito at umarteng walang nangyari

yg: nope.. we're friends.. friends shouldn't fight.. nakangiting sabi ni yoongi sa bata bago tumingin nang makahulugan kay jimin "right park jimin?"

nagtatanong ang mga matang tumingin si yoonmin kay jimin asking for his mother's confirmation

dahan dahan namang napatango si jimin habang napapalunok nang bahagya sa pakiramdam na parang nanunuyo ang lalamunan niya

ang kaninang maiiyak na itsura nang limang taong gulang na bata ay napalitan nang ngiti at tuwa

ym: is he our daddy too? he ask in excitement

jm: minie?!

ym: ooops.. I'm sorry i forgot that word is forbidden.. *pout*

lalong napalunok si jimin at bahagyang nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ni yoonmin na hanggang doon ba naman baon nito ang jokes na tinuro nina jisoo habang si yoongi naman biglang natawa but with a pain in his eyes is still there

yg: that's how you called your moms friend? *chuckle* how comes that the word daddy is forbidden? tanong ni yoongi sa bata na agad namang tumango na lalo namang ikinatawa ni yoongi to the point that his tears started to fall due to his mix emotions "aigoo.. *sigh* i wonder how i was sinful from my previous life.. to let this kid suffer more than me!" natatawang sabi ni yoongi na napabaling nang tingin sa ibang banda para ikubli nang bahagya ang naghahalong galit, sakit at awa para sa bata na makikita sa mga mata niya but still he choose to stay calm dahil mukang sensitive ang batang nasa harap niya habang si jimin naman napabaling din nang tingin sa ibang side para ikubli ang guilty at sakit sa mga mata niya na bahagya naring namamasa sa pagpipigil nang mga emosyong gustong sumilay mula roon

nang mapakalma ni yoongi ang sarili muli siyang lumingon sa bata nang may bahagyang namumulang mga mata sa pagpipigil nang emosyon

ngayon alam na niya kung bakit tila pamilyar sakanya ang muka ng bata at ang pakiramdam na naramdaman niya kanina he realized everything that caused him multiple pains..pain for all those years na wala siyang kaalam alam.. a years na pinagdamot sakanya ang katotohanan na noon ay hinihiling nya lang.  he almost question the god why he have to let him feel all those "what if's" he always ask his self kung sobra ba ang hinihiling niya kaya hindi siya mapagbigyan nang nasa itaas? or maybe he didn't deserve.. he almost resent him for everything dahil inakala niyang lahat ng hiniling niya walang naging totoo.. at sa halip puro sakit at pangungulila ang naging sagot.. pero ang totoo pala.. ibinigay niya ang hinihiling niya.. matagal nang ibinigay sakanya hindi man lahat ngunit ang isa sa pinaka hiling  naman niya ang ibinigay nito.. sadyang pinag laruan lang sya ng tadhana at kapalaran kasama nang mga taong nakapaligid sakanya na hindi niya matanggap at ang pinaka masakit pa don.. si jimin.. she made him felt worthless.. he felt betrayed at kung nakakamatay lang ang sakit na nararamdaman niya baka kanina pa sya nawalan nang buhay