Yetişin içeriklidir!
Dudakları, dudaklarımda kendini daha da sertçe belli ederken, yaşadığım arzu ile parmaklarım daha da battı, kolundaki sert tenine.
Bedenimin her bir tarafı cayır cayır yanıyor,içimde bir yerlerde volkan patlıyordu. Lavlar,ruhum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı,
Teoman, Gönülçelen
"Benim yerim de, yurdum da sensin." N.K. 🔗🍂
Başlama tarihini buraya bırakabilirsiniz.
GÖNÜLÇELEN
1.YENİ HAYATA İLK ADIM
1989, TÜRKİYE/ADANA
İnsanlar, gözlerindeki bandanayı çıkarmadığı her an, dünyanın gerçekte nasıl bir yer olduğunu asla göremeyecekti.
İyiler için cehennem derledi dünya için. Gerçekten de öyleydi. Çaresizdik. Başımızı sokacağımız bir evimiz bile yoktu,,bizden o da alınmıştı.
"Ne oldu,nedir bu halin?" Ruhsuz bakışlarım,bana sorusunu soran anneme dönünce ona sadece omuz silkmekle yetindim. Hayatımızın kökten değiştiği gerçeğini hâlâ tam anlayamamış gibi bir hâlim vardı.
"Sadece yorgunum,"dedim, gelen gürültü sesinden sesimi duyduğuna bile şüpheliydim. "Biraz dinlemek istiyorum."
"Birkaç saat daha dayan,"dedi, sıcak bir sesle. Sağ eli, saçlarımı bulunduğu an, yorgunluğumu bir nevi almak istediğini anladım ancak bu pek de mümkün değildi. Günlerce yollarda geçmişti zamanımız.
Gözlerim,ağırca önünde bulunduğumuz kocaman eve dönünce mimarisini hayranlıkla izlemekten kendimi alamadım. Çok hoş bir konaktı, Bulgaristan'da bunlardan çok az görmüştüm ancak Adana'nın bu kesiminde böyle mimariye sahip konaklar bir hayli vardı.
Çatı katı da olmak üzere üç katlıydı. Kahverenginin fazla ağır bastığı evin rengi, güzel duruyordu. Tam ortada koyu kahverengi bir giriş kapısı vardı,bu kapı benim iki katım gibiydi,çok büyüktü. İlk katlarda sadece pencere camları ve onların önünde de bakıldığı her hâlinden belli olan eve nazaran renkli çiçekler vardı. Taşlarla yapılı bir yol haricinde evin diğer kalan alanı yeşil alan olarak kullanılıyordu. Evin ikinci katında ise iki tane uçlarda balkon vardı.
"Bizim böyle bir yerde ne işimiz var ki,"diye anneme hitaben konuştum.
Her şey, bundan beş yıl önce 1984 yılında Türklere yönelik başlayan asimilasyon politikası ile başlamıştı. Bu politika tam beş yıl boyunca sürdü. 29 Mayıs akşam saatlerinde, komünist lideri TodorJivkov, Bulgar Devlet Televizyonu'ndan yaptığı açıklamayla, Türkiye'nin sınırlarını açması ve ülkede yaşayan Türk'lerden isteyen herkesin Türkiye'ye göç edebileceğini duyurmuştu.
