Będę twoim aniołem stróżem

Nie wolno tobie

Następnego dnia dziewczyna na prośbę ojca poszła na małe zakupy do pobliskiego sklepu. Wzięła ze sobą siatkę na zakupy i 25 dolarów. Pewnym krokiem ruszyła do oddalonego o pół kilometra sklepu. Kupiła w im potrzebne rzeczy, plus dla siebie paczkę papierosów i energetyka. Wyszła i ustała pod sklepem. Otworzyła puszkę i wybiła łyka. Po czym wzięła papierosa i zapaliła sobie go zapalniczką. Zaciągła się a dym wyleciał z jej ust. Nagle zza rogu zjawił się Raphael.

-Hej, ty palisz. Nie wolno tobie.

-A ty kim jesteś? Moim ojcem żeby mi mówić co mi wolno a czego nie.

-To jest nie zdrowe. Możesz się szybko uzależnić. Poza tym dostaniesz raka płuc.

Mia nie wiedziała dlaczego mężczyzna tak się o nią troszczył. To było troszeczkę dziwne. Nigdy nie widziała mężczyznę troskliwego więc te wszystkie zdarzenia które miały miejsce z Raphael'em były nietypowe dla nastolatki. W głowie dziewczyny zaczęły się pojawiać myśli typu że może on jest gwałcicielem i to co mówił ojciec o nim jest prawdą. Dziewczyna rozmyślając nic nie mówiła. Była nie zręczna cisza między tą parą.

-Ej no zgaś tego papierosa!

Jones była zdenerwowana na Walkera. Nie wytrzymała i nie zgaszony papieros zgasiła na policzku mężczyzny.

-A ła. Oszlałaś, to bolało.

Mężczyzna złapał się za policzek. Miał na nim ranę bo oparzeniu.

-Nie rozumiem, twojego zachowania. Raz jesteś dla mnie miła, traktujesz mnie z szacunkiem, zwraszasz się do mnie na pan a drugim razem nienawidzisz mnie. Naprawdę nie rozumniem twojego zachowania. Wiem, że może przechodzisz okres buntu...

Mia nie chciała już słuchać przechwalań 50-latka. Zamknęła swoją wewnętrzną stroną dłoni usta Raphael'a. Przez co on mógł poczuć pierwszy raz jej dłonie na jego wargach. Oczywiście utrudniało mu to oddychanie.

-Zamknij ten ryj do cholery. Nie obchodzą mnie twoje filozoficzne uniesienia.

Brunet zdjął dłoń ze swoich ust. Szybko oddychał. Ona raniła mu serce zachowując się w stosunku do niego tak oschle i raniąc jego uczucia względem jej.

-Dlaczego taka jesteś?

Dziewczyna zrobiła parę kroków do przodu. Walker wpatrywał się w dziewczynę. W pewnej chwili odwróciła się i złapała Raphael'a za jego szerokie barki. Popchnęła go do tyłu i przygwoździła do ściany. Przybliżyła się lekko do jego ust. Mężczyzna już myślał że go pocałuje. Na samą myśl szybciej zabiło mu serce. A ona miała najwidoczniej inne plany. Złapała obiema rękami jego szyję. Jej chwyt był tak mocny i pewny że Raphael nie mógł złapać tlenu. Dziewczyna miała zamiar go postraszyć dusząc go.

-Dlaczego taka jestem? W sumie to nie wiem. Może to dlatego że każdy facet to dupek. W domu mam tragedię i kiedy chociaż na chwilę chce ucieknąć od problemów. Oddać się butelce energetyka i paczce papierosów wtedy musisz ty się pojawić i dawać mi kazanie jak byś był moim ojcem.

Mówiąc to cały czas dusiła go. W pewnej chwili ze sklepu wyszła sprzątaczka która po zauważeniu co się dzieje pod sklepem, wyszła aby to ogarnąć. Dziewczyna wystraszyła się krzyku kobieta i uciekła. W ten sposób Raphael został uratowany przed uduszeniem. Wrócił do domu smutny. Rozmyślał nad tym co się wydarzyło. Dlaczego Mia go tak potraktowała? Chciał być miły i ją upomnieć aby nie niszczyła sobie zdrowia. A ona inaczej to przyjęła. Walker miał złamane serce. I kiedy to po jednej jak i drugiej nocy z Mią jego serce było w skowronkach, tak teraz po tym incydencie czuł że jego serce rozpadło się na kawałki. Kiedy wrócił do swojego mieszkania udał się do sypialni. Zapalił małą lampkę na komodzie i położył się pod kołdrę. W ubraniach, nie przebrany, skulił się jak małe dziecko i zaczął płakać. Był tak bardzo zakochany a ona odtrącała jego uczucia. Zaczął zastanawiać się czy ta relacja ma sens. Czy kiedykolwiek będą razem. Wątpię czy tak będzie pomyślał Raphael.