"AZ" TANIYORUM..

180 8 13
                                    

Bölümü,yazmamda büyük katkısı bulunan Simge Aktaş'a ithaf ediyorum..

-----------------------------------------------------------------------

"Kızım bana bak kalın birşeyler al yanına sonra üşütüyorsun başıma kalıyorsun."

"Annemin bana dediği şeye bak ya.Hasta olsam üzülmez,başına kalacağım diye üzülür."

"Çok konuşma da şu pandufları da koy.Bana bak kızın annesini çileden çıkartmayın.Selamımı da söyle mutlaka bende bekliyorum bir gün."

"Tabi annecim kendisi müteşekkir olur bu teklifine ben kendilerine iletirim."

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?"

"Aşk olsun anne ya.Neden dalga geçeyim."

Çantamın fermuarını çektim.

"HAZIRIM."

-------------------------------

Zile bastım.Bir yandan çantaları tutmaya çalışırken bir yandan Duru'yu aramaya uğraşıyordum.Irmak yüzünde kocaman bir sırıtışla açtı ve gevezelik etmeye başladı.Ben yalvaran gözlerle Irmak'a bakarken Selda Teyze imdadıma yetişti.

"Kızım şu çeneni biraz kapatsan da arkadaşına yardım etsen."

"Ay anne pardon ben birden heyecanlandım."

Irmak'a ters ters bakarak içeriye geçtim.Salona geçmek üzereyken kapı çaldı.

"Bu kesin Duru'dur."dedim.Ben montumu çıkarırken Irmak kapıyı açtı.Kapıda Duru ve kocaman valizi duruyordu.Selda Teyze gülmeye başladı.Bizse Irmak'la koro haline

"O-HA!"

"Kızım ne yaptın sadece 3 günlüğüne buradayız.Evi taşısaydın.."

"Ay Derin bir de sen başlama zaten annem yeterince laf yaptı.Lüzumsuz şeyler getirmişim falan.Neyse."

Irmak'la güldük.Çantaları Irmak'ın odasına bırakıp mutfağa indik.Irmaklar'ın evi de bizimki gibi müstakil evdi.Ve bizimkinden çok daha hoş bir havası vardı.Ba-yıl-dım.

"Selda Teyze eviniz çok güzel."

"Sık sık gelin işte."

Irmak atladı.

"Annem zaten yakında seni nüfusuna geçirecek.Onun müjdesini vermeyi bekliyorum sana."

Onu duymazdan gelerek

"Tabi gelirim Selda Teyze."

Sofrayı hazırlarken ona yardım ettik.

"Benim 1 saatlik işim var.Geldiğimde evimi yerinde,odaları derli toplu görmek istiyorum."

Irmak gözlerini devirdi.

"Peki anne."

Duru az sonra doydum deyince gözlerimizi pörtlettik.

"Kızım iki lokma yedin nasıl doydun?"

"Çok yememeye dikkat ediyorum kızlar ya.Dotduğumdan değil yani"deyip güldü.

Irmak'la ağızlarımız dolu birbirimize baktık.İştahım kaçmıştı.Sanırım onun da..

"Ee tabi aslında bizde dikkat ediyoruz da bugünlük izin verdik kendimize ondan."

Sonra birbirimize bakıp gülmeye başladık.Duru da inadı bırakıp yemeğini bitirdi de sofrayı kaldırabildik.

Ondan bundan gevezelik ettikten sonra gözler bana döndü.

Şimdi Sıra BendeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin