Şimdi Sıra Bende

Herkese merhaba :) Sizlerle paylaştığım ilk hikayem bu..Dolayısıyla hayli acemiyim.Yanlış bulduğunuz bir yer olursa lütfen söyleyin.Giriş olduğu için bu seferlik kısa oldu.Umarım beğenirsiniz.Keyifli okumalar :)

-----------------------------------------------------------

"Nerede kaldı bu servis?!" Hayır yani okulun ilk gununden geç kalmak da nedir zaten stresliyiz.Sabah annem de ayri telaşa soktu beni sanki okula ben değil o gidecek iki saat beni de süsledi.Kaç senedir anlayamadı her okul yılının başında ben birilerine begendirmeye calisiyor ama hep boşa gidiyor benim üstün yeteneklerim sayesinde. Dibimde çalınan kornayla dusuncelerimden sıyrıldım.Sonunda... Cam kenarına oturdum ve kafamı cama yasladım.Aslında okula gidene kadar orada uyumak istiyordum.Ama çocuğun biri dibimde bitiverdi,ve buraya sadece oturmak için gelmediğini belli edercesine motor takmış gibi konuşmaya başladı.Nerden gelmişim?Nerde doğmuşum?Kaç puanla gelmişim?Neden burayi seçmişim?Ve en sonunda da "sevgilin var mi?".. Bense ilk defa insanlarla konuşmaya çekinmemin bana verilmiş bir nimet olduğunu farkettim.Zaten o da üstelemedi ve gitti.Bütün okul böyleyse işimiz var diye düşündüm.Yani düşündüm sanıyordum,ama sesli söylemişim. Servisteki herkesin bana baktığını görmemek için kafamı dışarıya çevirdim ve okula gidene kadar orada kalmaya karar verdim.Adım Derin 15 yaşındayım Lisedeki ilk günüm bugün ve ilk gün kâbusları beni hiçbir zaman yalnız bırakmaz.Ailemle birlikte yaşıyorum yani asi gençlikten değilim uslu uslu evde oturur,annem babam ne derse onu yaparım.Hadi ama dışarıda asi olsalar bile evde sözü geçmiyor kimsenin.Evde de pek konuşmam,çok konuşmak istemem başıma hep belalar açmama neden olur.

Örneğin geçen sene hoşlandığım çocukla konuşmak isteyip yaptığım şaklabanlıklar ve en sonunda çocuğa rezil olmam..Konuşmak bana göre değil.Hele de onunla..Hoşlandığım dediysem de onu 4 senedir seviyorum.Hiç de vazgeçmemiştim.Onu sevmemin bir nedeni de burnu havada değildi.Doruk..Uzun boylu kahverengi saçlı ve benim düz yolda yürümemi bile zorlaştıracak derecede güzel kahverengi gözlü..Aslında abartılacak hiçbir yönü yok.Zaten beni çeken de dikkat çekici bir yani olmaması,benim gibi..Yine de ondan hoşlanan çok kız vardı ve beni sadece arkadaşı olarak görüyordu.Sanırım ona olan aşkımın da sonuna gelmek üzereyim.Beni hayata bağlayan tek şeyin.. Ben bunları düşünürken okula geldik.Hadi bakalım başlıyoruz umarım bir sorunla karşiılaşmam.Arabadan indim.Giriş kapısını bulmaya çalışıyordum ki.. Hadi ama! Şaka mi bu?!