Şimdi Sıra Bende

Şimdi Sıra Bende-2

Herkese merhaba :) Geç oldu belki ama uzun yazdım bu sefer inşallah bekleninizi kaşılayacak bir bölüm olmuştur.Yorum ve vote veren herkese çok teşekkür ederim.Fikirleriniz benim için çok önemli..Bu bölümü daima yanımda olan ve herşeyime koşan kardeşime ithaf ediyorum.Simge Aktaş.Seni Çok Seviyorum Bitanem :) <3

Keyifli Okumalar.. :)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Normal gençler uyumayı sever ve uyanmak için alarma ihtiyaç duyar.Ama benim gibi normal olmayan insanlar kargalar uyanmadan kalkar ve okul vaktine kadar evde mal mal dolanır.Ve buna rağmen...servisi kaçırır!! Evet o benim.Şimdi de otobüs durağına gitmek için evden çıkmak üzereyim.Anneme hoşçakal deyip evden çıktım.Tam bir iki adım atmıştım ki yan evin kapısı açıldı.Doruk ve yanında Remzi Amca evden çıktılar.Remzi Amca bana gülümsedi ve

"Günaydın Derin nasılsın kızım?"dedi.Remzi Amca ve ben önceden de çok iyi anlaşırdik.Görünüşe göre değişim sadece Doruk Bey'de gerçekleşmiş.Bende gülümseyerek

"İyiyim Remzi Amca siz nasılsınız"

"Saol kızım hayrola servis mı kaçtı?"

"Sorma Remzi Amca ya daha 2.günden uyuyakalmışım"

"Atla hemen biz bırakalım Doruk da uyuyakalmış üşengeçliğinden de otobüs beklemeye gidemedi."

"Rahatsızlık vermeseydim?"

"Hadi hadi binin arkaya!"

Gülümseyerek arabaya yürüdüm arka koltuğa geçerken Doruk fısıltı sandığı (!) bir sesle kendi kendine konuştu.

"Rahatsızlık vermeseydin keşke.."

Sinirden kudurdum ama ses cikarmadan arabaya oturdum.Yol tamamen ölüm sessizliginde devam etti.Okula vardığımızda Remzi Amca'ya teşekkür ederek indim araçtan.Doruk da bana çarparak okula doğru yürümeye başladı.Bu kadarına dayanamadım ve yanına giderek soruyu yapıştırdım.

"Bunu neden yapıyorsun?"

Kafamı kurcalayan bu soru dünden beri içimi yiyordu.Gerçek şu ki Doruk beni unutmamıştı .Ama beni tanımıyormuş gibi davranıyordu.Ve ben bunun nedenini çözemiyordum.Şaşırmış gibi göünüyordu ama bana döndü ve taş gibi bir suratla

"Bak şimdi beni iyi dinle.Ortaokul başka lise bambaşka bir yer.O yüzden ortaokulda aynı okulda olmamız veya yakın arkadaş olmamız bunu lisede devam ettirmemiz gerektiği anlamına gelmiyor.Kalbini kırmamak için ağzımı açmadım ama illa söylettirdin.Benim için artık birşey ifade etmiyorsun!"dedi ve arkasını dönüp okula girdi.

"Benim için birşey ifade etmiyorsun!

Benim için birşey ifade etmiyorsun!"

Söylediği sözler kafamda yankılanıyordu.Ve lanet olasıca gözlerim yanmaya başlamıştı.Hemen kızlar tuvaletine kapağı atıp yüzüme soğuk su çarptım.Günün geri kalanında kesinlikle ruh gibiydim.Ne ders işlendi?Ne konuşuldu?Öğle yemeğinde ne yedim? Hiçbir şekilde hatirlamiyordum.Gitme vakti geldiğinde de sessiz sakin servise bindim ve kimseyle dalaşmadan eve vardım.Başım zonkluyordu.Direk odama çıktım ve kendimi yatağa atarak böğüre böğüre ağlamaya başladım.Bunalımdaydım.Orada ağlarken uyuyakalmışım.Annem beni uyandırdığında 3 saattir uyuyor olduğumu farkettim.Akşama misafirler varmış!Ben burada depresyondayım annem hala misafir çağırıyor.Kafamın dağılması lazımmış-mış.

" Kim geliyor ki ?"

"Doruklar ve Erenler geliyor"

"Hangi Doruk?!"