Şimdi Sıra Bende-1

283 21 22
                                    

Selam bölümleri kısa ama sık aralıklarla koymaya karar verdim.Umarım bu bölümü beğenrisiniz.Keyifli Okumalar.. :)

-----------------

Hadi ama! Şaka mı bu?! Ne kadar şanssız bir kız olduğumdan bahsetmiştim.Ama Doruk'la aynı okula düşme ihtimaliniz kaç deseler sanırım güler geçerdim.Fakat karşımda gördüğüm kesinlikle oydu buna emindim.Onu 10 metre öteden bile tanırım.Bu haliyle bile..Doruk görüldüğü kadarıyla yazın evrim geçirmiş.Ve itiraf etmeliyim ki önceki halinden çok daha etkileyici...Bu ne demek biliyorsunuz değil mi?Yanında daha fazla kız demek..Benim sinirlerimin tavan yapması demek..Neyse ki şoku atlatıp ayaklarıma yürüme hizmeti verebildim.Şimdi ne yapmam gerekiyor?Gidip merhaba demeli miyim?Ama hayır olmaz ilk günden..Bakalım beni tanıyacak mı,yoksa bir yaz tatili yüzümü aklından silebilmesi için yeterli mi? Birden yanımda o servisteki çocuk belirdi ama bu sefer normal insan gibi konuşmaya başladı.

"Selam kendimi iyi ifade edemedim sanırım, tanışabilir miyiz?Ben Berke".

Gülümsedim ve elimi uzattım "Bende Derin memnun oldum.."

İyi bir çocuğa benziyordu.Bir süre sonra tören alanı doldu.Müdürün konuşması,yeni okul yılı,yeni başlayanlara başarılar falan feşmekan..9-A sınıfındaymışım,Berkeyle aynı sınıftayız.Yakın olmasak da hiç değilse konusmusluğumuz var..Doruk farklı bir sınıfta,ve bu benim için iyi aynı sınıfta olmamız benim derslere hiçbir şekilde kafamı verememem demek.Her neyse tanışma faslıyla 4 ders geçti ve öğle vakti geldi.Berkeyle aşağıya indik,yemeklerimizi aldık ve bir masaya oturduk.Doruk nerdeydi acaba?Yemek yemeye neden inmedi ki?

"Ee anlat bakalım Derin"

"Anlamadım neyi?"

"Kendinden bahset biraz sabah sorularımı yanıtsız bıraktın"

"Kabul et cevap verilecek gibi sormadın."

Güldü ve "Peki tamam şimdi anlat bakalım"

"Anlatacak fazla birşey yok ailemin tek çocuğuyum bu yüzden insanlarla iletişimde sıkıntı yasayabiliyorum,çekingenim.Ama sinirli bir yapım var ve öyle bi durumda bana yaklaşmak kimse için iyi olmaz.Şimdi sıra sende "dedim ve güldüm.

"Ben de klasik bir boşanmış anne ve babanın çocuğuyum annemle yaşıyorum babamla pek görüşmem.Sadece ayda bir günü beraber geçiririz.Ama o gün zorlama olduğu için ikimiz için de işkenceden farksızdır.Bu yüzden duygusalım arkadaş bulmakta hep sorun yaşarım yani ya ben yeterince eğlenceli bulmazlarsa diye.." Dedi ve birden sustu.

Sanırım yarasına tuz bastım diye düşündüm ve

"Bence kendin için böyle düşünme ayrıca benim arkadaşlığım o kadar çürük mü "dedim ve gülümsedim.

Yemeklerimizi bitirip masadan kalktık,ve bahçeye çıkıp dolaşmaya başladık.Ayrıca benim gözüm hala Doruk'u arıyordu.Etrafıma salak salak bakarken bilin bakalım ne oldu?Evet birinin üstüne çıkıyordum az kalsın.Tam dönüp özür dileyecektim ki..Ah hayır olamaz yine mi?

"Önüne bakarak yürüyemiyorsun sanırım illa biri yanında seni yönlendirecek mi?"

"Ben..Öz..Özür dilerim Doruk bilerek yapmadım."

"Adımı nereden biliyorsun bilmiyorum ama yolda yürümeyi öğrenmedikçe karşıma çıkmasan iyi edersin.." dedi ve yürüdü gitti.Bense olduğum yerde kalakalmıştım,kulaklarım uğulduyordu.Öyle ki Berke'nin bana seslendiğini bile zar zor duyabildim.

"Derin iyi misin?Bak beni korkutmaya başladın,onları bu kadar kafaya takma popüler olunca hepsi böyle.."

Oysa ki beni üzen bir sürü insanın önünde beni rencide etmesi değil beni hatırlamamasıydı.Hiç bu kadar kırıldığımı hatirlamiyorum.Tamam hemen hatırlamasını beklemiyordum ama sonuçta geçen senelerde iyi arkadaştık.Bu kadar değişmesi..Benim tanıdığım Doruk bu değildi.Bu kişi benim gözlerinde kaybolduğum,her sözünde gözünün içine baktığım,"uyuzum"dediğim kişi değildi.Az biraz toparlandıktan sonra derse gittik.Geri kalan tenefüslerde hiç dışarı çıkmadım,ve kafamı sıradan kaldırmadım.Çıkış zili çaldığında çantamı yavaşça topladım ve Berkeyle birlikte servisi bulmaya indik.Ama benim hala tek derdim gitmeden önce son bir kez onu görebilmek.Fakat görünürlerde yoktu.Bende mecburen Berke'nin arkasından servise bindim ve kimseye bakmadan direk yerime oturdum.Tam kafamı cama yaslamıştım ki.

"Bu yer bana ait bence burdan kalkmanız sizin için iyi olur" Şaşkınlıkla kafamı kaldırdım ve sinirli bir Doruk'la karşılaştım.Onun nesi var?Ayrıca burası onun tapulu malı mı oluyor?Tabi böyle birşey söylemedim ama Berke beni yerime konuştu.

"Kardeşim burası senin babanın servisi mi nereye istersek oraya otururuz."

Bunun üzerine Doruk bize alaylı bir bakış attı ve eğilip

"Başınıza bela almak istemiyorsanız sizi bir daha burda görmeyeyim"

Dedi ve hışımla arka koltuğa oturdu.Berke bana göz kırptı ama ben hiç mutlu değildim.Sadece 3 aylık bir yaz tatili onu bu kadar asabi ve kibirli yapacak ne yaşatmış olabilirdi ki?Yoksa o hep böyleydi de ben mi farkına varamadım?Eve gidene kadar Berke'yle sohbet ettik.Gerçekten çok samimi ve sıcakkanlı bir çocuk.En azından koca okulda kafama uyan biri var..Servis evin önüne geldiğinde Berke'ye hoşçakal deyip arabadan iniyordum ki yanımda Doruk belirdi.Hoşnutsuzca bana bakıp

"Çekilsen de bende insem "dedi.Aynı yerde mı oturuyoruz?!Daha fazla dayanamadım ve

"Burada inecek tek kişi sen değilsin demek ki"

dedim ve onu ittirerek arabadan indim.Ve eve.doğru yürümeye başladım.Eve girerken etrafıma bakındım yandaki apartmana giriyordu ve yuzume bile bakmadan içeriye girdi. Neden bana böyle davranıyor aklım almıyor. Zaten merak da etmiyordum..Kesinlikle etmiyorum.Neyse anneme ilk günün raporunu verdikten sonra odama çıktım ve bugün yaşadığım olayları kafamdan atmaya çalıştım.1 hafta önce bu eve taşınmıştık ve ben henüz alışamamıştım.Ayrıca odamda 2 pencere vardı ve biri yandaki apartmanın penceresine bakıyordu.Rezalet.Tabi o pencerenin Doruk'a ait olması da bu saatten sonra o pencereye yaklaşmaktan kaçınmam için iyi bir neden bence.. Akşam üstü babam geldi ve birlikte yemek yedik.Yorgun olduğumu söyleyerek izin istedim ve odama çıkıp pencereye yaklaştım.Düşünmeye başladım.

Ona kendimi hatırlatmalı mıydım?

------------------------------

Sizce Derin ne yapmalı?Doruk'a kendini hatırlatmalı mı?

Evet bölüm kısa gelmiş olabilir ama ilham perilerim maalesef fazla mesaiye kalmıyorlar yaptığınız yorumlar benim için gerçekten çok önemli.Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin :)

Şimdi Sıra BendeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin