Saat gecenin 3ü telefonum çaldı bigün. Arayan sevdiğimdi.'Seni sevmediğimi anladım, bitsin' dedi.Dondum kaldım. Bişey diyemedim. Gözlerim doldu. 'Ama' diyebildim sadece. Sonra gözyaşlarına boğuldum.İkimizde sustuk. O telefonu kapattı. Ben Susmaya ve ağlamaya devam ettim.Hayat öyle anlamsız geldi ki bi an. Tamam dedim işte şimdi gerçekten bittim.Yaşadıklarımız geldi gözlerimin önüne. Neden diyemedim. Ağzımdan 'ama'dan başka tek kelime çıkmadı.+Neden ayrılmak istemişti ?+Herşey yolundayken neden bırakmak istemişti ki beni ?Anlamadım. Anlayamadım. Sadece sustum. Dakikalarca, saatlerce, günlerce sustum.10 gün oldu ne telefonuma ondan bi mesaj geldi, ne de aradı. Artık alışmıştı bensizliğe.Bende aramaya cesaret edemedim açıkcası. 'Sevmiyorum seni bitsin' demesi günlerce kulaklarımda çınladı.Sorulara cevap veremiyorum. Aynalara bakamıyorum. Ne zaman baksam onu gözlerimin içinde görüyorum.Yavaş yavaş unutmaya çalışıyorum. 1 ay geçti. Artık daha iyiym. Onsuz ne kadar iyi olunabilirse o kadar işte.Güneşli bi pazar sabahıydı. Bayılırım böyle havalara ama o gün ölü gibiydim. Anlam veremedim.Keyfim yoktu hiç. Mutfağa gittim kahvaltımı hazırladım. Bir-iki lokma zar zor yuttum.Topladım masayı, elimde onun aldığı kupa bardakla çay içiyodm ki, telefon çaldı. Evet arayan oydu.Kalbim nasıl attı bilemezsiniz. Yüzümde şapşal bi gülümsemeyle açtım telefonu.Boğuk bi sesle karşılaştım.- 'Öldü'. dedi.+ Kim öldü ? dedim. İçimden bi yandan dua ederken Allah'ım ne olursun o olmasın diye yakarışlarım arasında sormuştum bu soruyu.Ama lanet olsun ki, sevdiğim adamdı ölen. Bardak düştü elimden. Sandalyeye zor attım kendimi.Titriyordum.Ağlamadım.Ağlayamadım.10 Dakika sonra arkadaşlar geldi. Cenazedeydik. Sevdiğim adam toprağa veriliyodu.Benden aldılar, toprağa verdiler. Onu 2. kez sonsuza kadar kaybettim.Mezarlıktan çıktık evimize doğru yol aldık.Eve geldik 4 arkadaş. 3ü ev arkadaşım. Diğeri sevdiğim adamın en yakın arkadaşı ortak arkadaşımızdı.Konu o'ndan açıldı.Meğer sevdiğim insanın beyninde tümör varmış. Öleceğini en yakın arkadaşı ve kendisi biliyormuş.Eğer biz beraberken ölüm haberini duyarsam, daha çok üzüleceğimi düşünmüş ve bu yüzden benden ayrılmaya karar vermiş. Bunları en yakın arkadaşı söyledi.Ben bunları duydukça iyice sustum. Konuşmadım hiç. Ağzımdan tek kelime çıkmadı. Söylediği her kelimede onu daha çok sevdiğimi anladım.Gece oldu. İntihar etmeye karar verdim. Arkadaşlarım film izlerken odama çıktım ve çekmecede olan ilaçların hepsini içtim ve yatağıma uzandım.Ölümü bekledim. Aynı zamanda onunla buluşacağım anın hayaliyle gözlerimi kapattım. Zaten gerisini hatırlamıyorum.Gözümü açtığımda hastahanedeydim. Ev arkadaşlarım beni kurtarmış. Doktorun söylemesiyle biraz daha geç kalınsaymış burada olmayacakmışım.Keşke dedim. Keşke 10 dakika daha geç getirseydiniz beni dedim içimden. Hala konuşamıyodum. Haftalardır ağzımdan tek kelime dahi çıkmamıştı.Konuşmamakta ısrarlıydım. İçimden haykırıyordm. İsyan ediyodum ölmedim, ölemedim, ölmeyi bile beceremedim diye.Gözlerimden yastığa damlayan yaşlar arasında doktorum girdi içeri. Arkadaşlarım durumumu sorduklarında duyduklarıma şaşırdım.Gayet sağlıklıymışız.Evet sağlıklıy-mışız. İçimde olan canlı da çok sağlıklıymış. O an gözyaşlarımı tutamamıştım.İçimde ondan bi parça varmış ve ben bunu yeni öğreniyorum.Sevineyim mi, ağlıyayım mı bilemedim.Haftalar sonra yüzüme gelen şapşal gülümsemeyle kendime geldim.Gülerken ağlamayı bu kez daha iyi anladım. Arkadaşlarım ve doktorum yüzüme bakarken dudaklarımdan sadece 1 cümle döküldü.Bu anı bana yaşattığın, yeri doldurulamayak bi hatıra bıraktığın için teşekkürler sevdiğim, toprağın bol olsun.
Harika bi hikaye oku, sev, vote ağlamaklı yorumlar :-D please
Multi love :-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nur İçinde Yat Kalbim : Katilini Çok Sevdim
RomansAşk kaçmaktan çok kovalamak, görmekten çok özlemek, gitmekten çok beklemek, dokunmaktan çok düşünmektir.Ve aşk öyledirki nerde imkansız varsa onu seçer.Ve bazen öyle olmadık bir zamanda , öyle olmadık biriyle yakalar ki seni ,asla kurtulamazsın.Ner...
