Biraz klişe olucak belki ama Klişeleri severiz ... Severiz dimi?
seni büyüten ailen ailen değilse ...Yıllarca abi dediği adam abin, abla dediğin kadın ablan değilse hayatın bir yalan üzerine kuruluysa .Adın bile yalansa peki ya Yıldırım, Mira Yıl...
" Babamlar haberleri görmüşler , torunumun karıştığını ve hastanelik olduğunu böyle mi öğrenicektim diyor .Hazırlanın yarın trabzona gidiyoruz "
Herkes Mirza bey babayı onaylayıp uyumak için odalara dağıldı , sağ olsunlar yanımda oturan ikiz kuzenlerim olayı açıkladığı için ortada mal gibi kalmadım.Trabzonlularmış sülalecek yani anne tarafı da baba tarafı da dolaylı yoldan ben de neysem yatmadan önce valizimi hazırladım ve uyudum , sabah aşşağıdan gelen seslerle uyandım .Giyinme odamdan siyah zincirli bir pantalon , siyah bir tişört aldım ve banyoya yöneldim banyodaki işlerim bitince aynalı masamın önünde bulunan pufa oturdum ve saçımı iki taraftan balık sırtı ördüm .Kapı açılınca kafamı kapıya çevirip gelene baktım Elizdi , benim uyanık olduğumu görünce konuştu
"Uyandırmak için gelmiştim ama uyanmışsın neyse ben çıkayım zaten sen de gelirsin "
Eliz'i başımı sallayarak onayladım , Eliz çıkınca saçlarımı örme işlemim de bitmişti valizimi ve sırt çantamı alıp aşşağıya indim . Herkes gelince evden çıkıp arabalara yöneldik , dün akşam Trabzona arabayla gitmek uzun süreceği için sadece hava limanına kadar arabayla gitmeye karar vermişlerdi .Araba durunca arabadan inip Yenilmezleri'in uçağına yöneldik
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vay anam vay kendi uçaklarının olması yetmezmiş gibi bir de ev gibi dayayıp döşemişler neysem koltuklardan birine kurulup çantama koyduğum dinlendirici gözlüğümü ,okuma kitabımı çıkardım ve kitabımı okumaya başladım .Okuduğum kitabın bitmesiyle kitabı ve gözlüğümü çantama kaldırdım başımı arkaya atıp gözlerimi kapattım , havalanmamla gözlerimi kısık bir şekilde araladım ve beni kimin kucağına aldığına baktım .Gökhan uyandığımı görünce bana bakıp konuştu
"Uyu güzelim "
Gökhan dışarı çıktığı gibi yüzüme vuran havayla daha da ayılmıştım o yüzden Gökhan' a
"İndir beni Gök ben kendim yürürüm , ya da dur indirme " deyip kucağından atladım ve arabaya doğru yürümeye başladım , arabanın yanına gelince de bindim . Gökhan şoktan çıkıp - neden şoka girdi bir fikrim yok -kapatmak üzere olduğum kapıyı açıp arabaya bindi ve hızla bana dönüp heyecanla konuştu
"Sen bana Gök mü dedin ? "
Onun bu sorusuna göz devirip cevap verdim
"Evet Gökhan sana Gök dedim , ben sevdiğim insanlara ve gıcık gittiğim insanlara lakaplar takarım "
